Τομογραφίες αποκαλύπτουν την περιοχή του αλτρουισμού στον εγκέφαλο

Λονδίνο: Εξελιγμένες τεχνικές απεικόνισης της εγκεφαλικής λειτουργίας, σε συνδυασμό με ένα παιχνίδι στον υπολογιστή, επιτρέπουν στους επιστήμονες να μαντέψουν πόσο αλτρουιστής είναι ένας άνθρωπος.

Ο αλτρουισμός -το αντίθετο του εγωισμού, η τάση για ανιδιοτελή προσφορά- φαίνεται ότι πηγάζει σε μια περιοχή του εγκεφάλου που ονομάζεται οπίσθια άνω βρεγματική έλικα, στην περιοχή των κροτάφων, αναφέρουν Αμερικανοί νευροεπιστήμονες στο περιοδικό Nature Neuroscience.

«Παρόλο που η κατανόηση της λειτουργίας αυτής της περιοχής ίσως δεν αποκαλύψει τι κινητοποιεί ανθρώπους όπως η Μητέρα Τερέζα, μπορεί να δώσει στοιχεία για την προέλευση κοινωνικών συμπεριφορών όπως ο αλτρουισμός» δήλωσε στο Reuters ο Σκοτ Χιούτελ, επικεφαλής της μελέτης στο Πανεπιστήμιο Duke της Βόρειας Καρολίνας.

Οι 45 εθελοντές του πειράματος αρχικά συμπλήρωσαν ερωτηματολόγια σχετικά με το πόσο αλτρουιστές ήταν, αναφέροντας για παράδειγμα την εθελοντική εργασία που προσέφεραν ή το πόσο συχνά βοηθούσαν αγνώστους.

Στη συνέχεια, κλήθηκαν να παίζουν στον υπολογιστή ένα παιχνίδι, στο οποίο αν αντιδρούσαν γρήγορα θα κέρδιζαν χρήματα είτε για τον εαυτό τους είτε για φιλανθρωπικά ιδρύματα που είχαν επιλέξει εκ των προτέρων. Την ίδια ώρα οι ερευνητές παρακολουθούσαν τον εγκέφαλό τους με λειτουργική μαγνητική τομογραφία, που δείχνει τη δραστηριότητα των νευρώνων σε πραγματικό χρόνο.

Η συμπεριφορά των παικτών ήταν διαφορετική όταν έπαιζαν για φιλανθρωπικούς λόγους, παρατήρησαν οι επιστήμονες. Όσοι μάλιστα δήλωναν αλτρουιστές φαινόταν να καταβάλλουν εντονότερη προσπάθεια.

Επιπλέον, όταν οι εθελοντές έπαιζαν για λογαριασμό των φιλανθρωπικών ιδρυμάτων, στον εγκέφαλό τους ενεργοποιείτο η οπίσθια άνω βρεγματική έλικα.

Σύμφωνα με τον Χιούτελ, αυτή η περιοχή του εγκεφάλου αποδίδει νοήματα σε δραστηριότητες που βλέπουμε. Για παράδειγμα, ενεργοποείται όταν βλέπουμε μια πέτρα να κινείται, επειδή τη σήκωσε κάποιος, αλλά δεν ενεργοποείται όταν ένα φύλλο κινείται από τον άνεμο.

Ο ίδιος, πάντως, παραδέχεται ότι ο αλτρουισμός είναι δύσκολο να μετρηθεί στο εργαστήριο, καθώς οι εθελοντές του πειράματος δεν αποκλείεται να θέλουν απλώς να εντυπωσιάσουν τους ερευνητές.

Δεδομένου όμως ότι η παρατήρηση αυτής της συμπεριφοράς είναι αδύνατη στην πραγματική ζωή, οι αναφορές των εθελοντών και η μαγνητική τομογραφία είναι ό,τι καλύτερο διαθέτουμε.

health.in.gr