Ford S-Max 2.0: Και οι παντρεμένοι έχουν ψυχή!

Μιχάλης Κατωπόδης

Ισως τα πολυμορφικά να είναι λίγο παρεξηγημένα στην ηλιόλουστη, ιδανικά πλασμένη χώρα μας, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι μεταξύ αυτών δεν υπάρχουν και μερικές πραγματικά αξιόλογες προτάσεις, κατά πολύ καλύτερες -και πιο πρακτικές- από τα συνήθη SUV που φροντίζουν να ικανοποιούν τη ματαιοδοξία του ελληνικού πνεύματος.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτού, το νέο Ford S-Max, ο μικρός αδερφός του Galaxy, όσο βεβαίως μικρό μπορεί να χαρακτηριστεί ένα όχημα 4,76 μέτρων. Το άκουσμα αυτό του μήκους του ίσως να προβληματίσει κάπως τους διαβιούντες στα μεγάλα αστικά κέντρα, καθώς ο όγκος, καλώς ή κακώς, δεν κρύβεται. Σας βεβαιώνουμε όμως ότι η δυσκολία στην ανεύρεση θέσης στάθμευσης αποτελεί και το μόνο του ουσιαστικό μειονέκτημα. Αναμφισβήτητα το πρώτο πράγμα που θα τραβήξει το ενδιαφέρον είναι η εξωτερική εμφάνιση, που με τις άγριες αεροεισαγωγές, τα μυώδη φτερά και τις γενικότερα έντονες ακμές του αμαξώματος θυμίζει κάτι από Mad Max, στο πιο πολυτελές του.

Οι σχεδιαστές της Ford φρόντισαν να δημιουργήσουν ένα αυτοκίνητο όχι απαραίτητα όμορφο, σίγουρα όμως διαφορετικό από τα υπόλοιπα, με τη δική του ξεχωριστή προσωπικότητα. Αυτή ακριβώς τη μαγιά πήραν κατόπιν οι τεχνικοί, κρύβοντας στα σωθικά του ένα ιδιαίτερα άκαμπτο πλαίσιο, με μεγάλο μεταξόνιο 2.85 μέτρων, που εξασφαλίζει ένα ευρύχωρο και αρκετά πολυμορφικό περιβάλλον για έως και επτά άτομα με τις αποσκευές τους.

Η ξεχωριστή μετακίνηση της κάθε μίας από τις πέντε πρώτες θέσεις και η πλήρης αναδίπλωση της δεύτερης και τρίτης σειράς μετατρέπει το S-Max από επταθέσιο van σε cargo όχημα, με επίπεδο χώρο φόρτωσης της τάξης των δύο κυβικών μέτρων. Αυτό φυσικά δεν αποκλείει όλους τους άλλους ενδιάμεσους συνδυασμούς, που προσφέρουν τελικά την ιδανική διαμόρφωση ανάλογα με τις εκάστοτε απαιτήσεις.

Σε ο,τι αφορά την αισθητική του ταμπλό, ακολουθεί νέα σχεδιαστικά μονοπάτια για τα δεδομένα της Ford. Η χρήση καλών αλλά σχετικά σκληρών πλαστικών και οι μεγάλες, μεταλλικού χρώματος, επιφάνειες προσπαθούν να δημιουργήσουν μία premium αίσθηση, χωρίς όμως να το καταφέρνουν απόλυτα. Για την εργονομία και τη θέση οδήγησης δύσκολα θα βρεθεί κανείς να πει κακό λόγο, αφού τα πάντα δείχνουν προσεγμένα. Η πληρότητα των ρυθμίσεων στο τιμόνι και το κάθισμα, όπως επίσης και η πολύ καλή πλευρική στήριξη, προδιαθέτουν τον οδηγό να μην κινείται αποκλειστικά με οικογενειακούς ρυθμούς, επιλογή που επικροτείται και επαυξάνεται από τη συμπεριφορά των αναρτήσεων.

Πριν όμως περάσουμε στα της οδικής συμπεριφοράς ας μείνουμε λίγο ακόμα στο εσωτερικό. Το σχετικά ογκώδες χειρόφρενο είναι μεν εντυπωσιακό στην όψη του, παρόλα αυτά όμως παραμένει ελεγχόμενης αισθητικής και πρακτικότητας καθώς καλύπτει ένα σημαντικό μέρος από τη βάση της κεντρικής κονσόλας.

Αντ΄ αυτού θα προτιμούσαμε σαφώς μία ακόμα θήκη για μικροαντικείμενα, τομέας στον οποίο το αυτοκίνητο υστερεί. Όχι ότι δεν διαθέτει τέτοιες, κάθε άλλο μάλιστα. Απλά οι περισσότερες από αυτές βρίσκονται σε άβολα σημεία στα πόδια του οδηγού, μπροστά στο ταμπλό και, γενικότερα, σε μέρη που δεν προσεγγίζει κανείς αν δεν διαταράξει -έστω και λίγο- τη βολή του.

Μιλώντας για βολή, όπως προείπαμε τα καθίσματα προσφέρουν εξαιρετική πλευρική στήριξη, δεν δείχνουν όμως τόσο άνετα και μαλακά όσο αυτά ορισμένων άμεσων ανταγωνιστών. Ωστόσο, με βάση το χώρο που διαθέτει και ο τελευταίος πίσω επιβάτης, στο ιδιαίτερα φωτεινό και ευρύχωρο εσωτερικό, θα προσπεράσουμε εύκολα αυτή τη λεπτομέρεια.

Στο δρόμο, το πρώτο πράγμα που θα ευχαριστήσει τον συνετό οικογενειάρχη είναι η άρνηση του δείκτη βενζίνης να φλερτάρει με την… κόκκινη περιοχή της ρεζέρβας, ακόμα και μετά την κάλυψη αρκετών εκατοντάδων χιλιομέτρων. Αυτό έχει να κάνει με τη σχετικά οικονομική λειτουργία του κινητήρα, τον πρώτο ρόλο, όμως, παίζει το μεγάλο ρεζερβουάρ των 70 λίτρων.

Για τα 1.500+ κιλά του αυτοκινήτου, οι 145 ίπποι του μηχανικού συνόλου κάθε άλλο παρά υπερβολικοί δείχνουν. Παρόλα αυτά όμως, κάνουν αισθητή την παρουσία τους από αρκετά χαμηλά, ενώ αγόγγυστα μπορούν να οδηγήσουν τον δείκτη του κοντέρ έως την ένδειξη των 197 χλμ./ώρα.

Ασχέτως ταχύτητας το S-Max παραμένει σταθερό στην πορεία του και ευχάριστο οδηγικά, αναδεικνύοντας την ίδια τη διαδικασία της μετακίνησης σε ένα από τα προτερήματά του. Τα μέγιστα εδώ συντελούν οι αναρτήσεις, που είναι λίγο πιο σφιχτές από τα συνήθη δεδομένα της κατηγορίας. Αυτό επιδρά μεν ελαφρά στην ικανότητα απορρόφησης των ανωμαλιών του οδοστρώματος, η ποιότητα κύλισης όμως, συνολικά, παραμένει σε ικανοποιητικά επίπεδα.

Η αυξημένη πρόσφυση και η αίσθηση που δίνει στον οδηγό το γρήγορο τιμόνι των 2,5 στροφών οφείλονται σε μεγάλο βαθμό στους 17 ιντσών τροχούς, με τα διαστάσεων 225/50 ελαστικά της Michelin. Χάρη σε αυτά το S-Max μπορεί να κινείται σε καμπές με χαρακτηριστική ευκολία, κρύβοντας επιμελώς τον όγκο του και προσφέροντας οδηγική απόλαυση σε βαθμό που ελάχιστα πολυμορφικά είναι σε θέση να προσφέρουν.

Ο μόνος τομέας στον οποίο θα επιθυμούσαμε κάτι περισσότερο έχει να κάνει με τις επιδόσεις και συγκεκριμένα με τις επιταχύνσεις από στάση και εν κινήσει. Για όσους όμως ανήσυχους υπάρχει πάντοτε και η υπερτροφοδοτούμενη έκδοση των 2,5 λίτρων με τους 220 ίππους, η οποία δεν είναι απαγορευτική και από άποψης τιμής.

Το νέο πολυμορφικό της Ford θα αρχίσει να διατίθεται από το Σεπτέμβριο, αν και οι παραγγελίες του έχουν ήδη ξεκινήσει. Η βασική, πεντάθυρη έκδοση Ambiente ξεκινά από τα 22.500 ευρώ και περιλαμβάνει επτά αερόσακους -εμπρόσθιους, πλευρικούς, οροφής και γονάτων για τον οδηγό- air-condition, ηλεκτρικά παράθυρα και καθρέφτες, κεντρικό κλείδωμα με τηλεχειρισμό, προβολείς ομίχλης και ζάντες 16 ιντσών.

Αμέσως μετά, με 23.850 ευρώ έρχεται η έκδοση Trend, η οποία φέρει επιπλέον διζωνικό κλιματισμό, ράδιο-CD, δερμάτινο τιμόνι με χειριστήρια του ηχοσυστήματος και σπορ μπροστινά καθίσματα. Τέλος, η πλούσια έκδοση Titanium της δοκιμής τιμάται 25.388 ευρώ και περιλαμβάνει, συν τοις άλλοις, αναδιπλούμενους εξωτερικούς καθρέφτες, αισθητήρες βροχής και φωτισμού, κάθισμα οδηγού με ηλεκτρική ρύθμιση ύψους και ζάντες ελαφρού κράματος 17 ιντσών.

Αξίζει να σημειωθεί ότι οι τιμές αυτές αφορούν την πενταθέσια διαμόρφωση, καθώς η προσθήκη της τρίτης σειράς θέσεων στο χώρο των αποσκευών κοστίζει επιπλέον 800 ευρώ. Όποια όμως διαμόρφωση και να επιλέξει κανείς, σίγουρα έχει κάνει μία καλή επιλογή, που θα τον συντροφεύει ευχάριστα για πολλά, πολλά χιλιόμετρα.

Αρκετές είναι οι επιλογές για όσους ενδιαφέρονται για μία πολυμορφική πρόταση με δυνατότητα μεταφοράς άνω των πέντε ατόμων, κάθε μία εκ των οποίων διαθέτει το δικό της χαρακτήρα. Στη βάση της αγοράς θα μπορούσαμε να τοποθετήσουμε τα Fiat Multipla και Honda FR-V, που χάρη στη διαμόρφωση των 3+3 θέσεων προσφέρουν compact εξωτερικές διαστάσεις, υστερώντας όμως σε άνεση. Οι υπόλοιπες επταθέσιες προτάσεις είναι σαφώς πιο πρακτικές, αλλά και ογκώδεις. Ξεκάθαρος κυρίαρχος δεν υπάρχει, ανάλογα όμως με τον κινητήρα, το επίπεδο εξοπλισμού και το κόστος κτήσης δεν θα δυσκολευτεί κανείς να βρει αυτό που του ταιριάζει.