Λονδίνο: Τα άτομα που παίρνουν καθημερινά αυξημένες δόσεις παυσίπονων διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο εμφράγματος και εγκεφαλικού επεισοδίου, σύμφωνα με βρετανική μελέτη που δημοσιεύεται στο επιστημονικό έντυπο British Medical Journal.

Ο κίνδυνος βέβαια είναι μετριοπαθής, με μόλις τρεις στους 1.000 να κινδυνεύουν.

Η μακροχρόνια χρήση μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών παραγόντων όπως η ιβουπροφαίνη και η δικλοφενάκη έχουν δημιουργήσει φόβους και στο παρελθόν. Είναι φάρμακα που χορηγούνται για την αντιμετώπιση του χρόνιου πόνου, σε νοσήματα όπως οι αρθρίτιδες.

Στο πρόσφατο παρελθόν φόβοι είχαν εκφραστεί για τους αναστολείς COX-2, και συγκεκριμένα το σκεύασμα Vioxx, που απεσύρθη από τα φαρμακεία διότι μελέτη του 2004 έδειξε ότι διπλασιάζει τον κίνδυνο εμφράγματος και εγκεφαλικού επεισοδίου στα άτομα που το έπαιρναν για τουλάχιστον 18 μήνες.

Τώρα, οι ειδικοί του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, διαπιστώνουν ότι ανάλογοι φόβοι υπάρχουν και για τα ΜΣΑΦ. Βέβαια, οι δοσολογίες που χορηγούνται στα άτομα με χρόνιο άλγος είναι πολύ υψηλότερες αυτών που παίρνουμε για συνήθη άλγη.

Οι ερευνητές με επικεφαλής τον Δρ Κόλιν Μπάιγκεντ ανέλυσαν στοιχεία από όλες τις τυχαιοποιημένες μελέτες που είχαν καταγράψει σοβαρά αγγειακά επεισόδια σε ασθενείς που έπαιρναν ΜΣΑΦ και παρατήρησαν ότι αυτοί που έπαιρναν αναστολείς COX-2 αύξαναν κατά 42% την πιθανότητα εμφράγματος ή εγκεφαλικού επεισοδίου.

Οι πιθανότητες ήταν αυξημένες κατά 51% για τις υψηλές δόσεις ιβουπροφαίνης (800 mg τρεις φορές την ημέρα) και 63% για τις υψηλές δόσεις δικλοφενάκη (75 mg δύο φορές την ημέρα).

Η ναπροξένη, επίσης ΜΣΑΦ, διαπιστώθηκε ότι δεν σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο καρδιαγγειακού επεισοδίου.

Οι επιστήμονες τονίζουν ότι ο συνολικός κίνδυνος είναι μικρός, για κάθε 1.000 ασθενείς που παίρνουν αναστολείς COX-2 περίπου τρεις θα υποστούν έμφραγμα σε ετήσια βάση.

«Τα παραπάνω στοιχεία μας βοηθούν να ολοκληρώσουμε την εικόνα των επιδράσεων των αναστολέων COX-2 και των ΜΣΑΦ. Το σημαντικό είναι ότι για τα περισσότερα άτομα που δεν έχουν ιστορικό εμφράγματος ή εγκεφαλικού επεισοδίου, ο κίνδυνος είναι μικρός.

Τα συγκεκριμένα αναλγητικά είναι πολύ σημαντικά στον έλεγχο του πόνου και πρέπει ο ασθενής να συζητά με τον θεράποντα ιατρό αν ο κίνδυνος είναι σε φυσιολογικά επίπεδα.

Απαιτείται περαιτέρω διερεύνηση του θέματος πριν προβούμε σε συστάσεις».

health.in.gr