Λονδίνο: Οι δυσκολίες που έχουν τα άτομα με αυτισμό στη σχέση τους με τους άλλους ανθρώπους μπορεί να οφείλονται σε κακή επικοινωνία μεταξύ εγκεφαλικών περιοχών, σύμφωνα με νέα βρετανική μελέτη που δημοσιεύεται στο επιστημονικό έντυπο Neuroimage.

Η μελέτη εν μέρει εξηγεί γιατί τα αυτιστικά άτομα δεν επικοινωνούν σωστά με τους υπόλοιπους ανθρώπους, καθώς οι αδύναμες εγκεφαλικές συνδέσεις συντελούν σε λιγότερα οφέλη από τις κοινωνικές καταστάσεις.

Έχει διατυπωθεί η άποψη ότι η έλλειψη κοινωνικών ικανοτήτων οφείλονται σε ανωμαλίες σε συγκεκριμένες εγκεφαλικές περιοχές.

Ερευνητική ομάδα του Πανεπιστημίου του Λονδίνου συνέκρινε εγκεφαλογραφήματα 32 ατόμων. Οι 16 έπασχαν από αυτιστικές διαταραχές φάσματος και είχαν άνω του μέσου όρου δείκτη ευφυίας και οι υπόλοιποι 16 ήταν υγιείς εθελοντές.

Όλοι οι συμμετέχοντες κλήθηκαν να παρατηρήσουν τέσσερις εικόνες σε μια οθόνη, δυο σπιτιών και δυο προσώπων. Στη συνέχεια τους ζητήθηκε να συγκεντρωθούν στα πρόσωπα και να αποφασίσουν αν ήταν όμοια.

Τα εγκεφαλογραφήματα αποκάλυψαν αξιοσημείωτες διαφορές στην εγκεφαλική δραστηριότητα των δυο ομάδων.

Στην ομάδα ελέγχου, η επικέντρωση της προσοχής στις εικόνες των προσώπων προκάλεσε μεγάλες αυξήσεις στην εγκεφαλική δραστηριότητα.

Στους πάσχοντες από αυτιστικές διαταραχές φάσματος, η επικέντρωση στα πρόσωπα δεν είχε καμιά επίδραση στον εγκέφαλο, γεγονός που εξηγεί την έλλειψη ενδιαφέροντος για τα πρόσωπα.

Και οι δυο ομάδες είχαν όμοιες αντιδράσεις στις εικόνες με τα σπίτια.

Όπως εξηγεί ο Δρ Γκεοφ Μπέρντ που ηγήθηκε των ερευνών «η συνήθης εικόνα των κοινωνικών προβλημάτων που αντιμετωπίζουν τα άτομα με αυτιστικές διαταραχές φάσματος, δείχνει ότι υπάρχει πρόβλημα στον τμήμα του εγκεφάλου που επεξεργάζεται τα χαρακτηριστικά του προσώπου.

Η μελέτη δείχνει ότι στην ουσία δεν είναι αυτό το πρόβλημα. Η επικέντρωση της προσοχής στο πρόσωπο δεν οδηγεί σε φυσιολογική αύξηση της εγκεφαλικής δραστηριότητας. Αυτό συμβαίνει διότι οι εγκεφαλικές περιοχές που επεξεργάζονται τα χαρακτηριστικά του προσώπου δεν είναι σωστά συνδεδεμένες με τις περιοχές που ελέγχουν την προσοχή, δηλαδή οι μετωπιαίες και παρειακές περιοχές.

Όλοι ξέρουμε ότι είναι δύσκολο να ξεχωρίσουμε ένα πρόσωπο μέσα στο πλήθος, για παράδειγμα, αλλά όταν εντοπίσουμε το πρόσωπο και το παρατηρήσουμε, εύκολα επικεντρωνόμαστε σ’ αυτό απομακρύνοντας τα άσχετα πρόσωπα.

Φαίνεται ότι στα άτομα με αυτιστικές διαταραχές φάσματος, η επικέντρωση της προσοχής σε ένα πρόσωπο είναι δυσκολότερη και τελικά δεν έχει ίδια επίδραση».

health.in.gr