Νέα στοιχεία για τη σκλήρυνση κατά πλάκας

Λονδίνο: Η σκλήρυνση κατά πλάκας ίσως σχετίζεται με δυσκολίες στην επεξεργασία του σιδήρου και του αργιλίου, σύμφωνα με βρετανική μελέτη που δημοσιεύεται στο BBC.

Ερευνητική ομάδα του Πανεπιστημίου Keele συνέκρινε τα επίπεδα των συγκεκριμένων μετάλλων στα ούρα πασχόντων από σκλήρυνση κατά πλάκας και ατόμων χωρίς την εν λόγω πάθηση.

Σημαντικά υψηλότερα επίπεδα από τα αναμενόμενα εντοπίστηκαν και στις δυο ομάδες.

Συγκεκριμένα, συνέκριναν 10 πάσχοντες από σκλήρυνση κατά πλάκας με περιόδους ύφεσης-υποτροπής και 10 πάσχοντες από την προηγμένη μορφή της νόσου με 20 άτομα χωρίς πολλαπλή σκλήρυνση.

Οι ερευνητές μέτρησαν τα επίπεδα σιδήρου επειδή το συγκεκριμένο μέταλλο έχει σχετιστεί με την διευκόλυνση και επίσπευση της οξυγόνωσης.

Διαπιστώθηκε ότι τα επίπεδα του σιδήρου ήταν σημαντικά υψηλότερα στους πάσχοντες από σκλήρυνση κατά πλάκας, ειδικά σε εκείνους με τη δευτεροπαθή προοδευτική μορφή της πάθησης.

Τα άτομα με την μορφή ύφεση-υποτροπή, παρατηρήθηκε ότι είχαν πολύ υψηλά επίπεδα αργιλίου, έως και 40 φορές πάνω από αυτά που καταγράφηκαν στα άτομα χωρίς πολλαπλή σκλήρυνση.

Τα επίπεδα ήταν εξίσου υψηλά με αυτά που παρατηρούνται στα άτομα που υποφέρουν από αντίσταση στο αργίλιο.

Όπως εξηγεί ο Δρ Κρίστοφερ Εξλεϊ «γνωρίζουμε από ζωικές μελέτες ότι η μυελίνη είναι ο στόχος του αργιλίου. Καθώς αυτή διασπάται, στα ούρα εντοπίζεται η βασική πρωτεΐνη της μυελίνης. Ίσως το αργίλιο να αποβάλλεται μαζί με την μυελίνη.

Σε μελλοντικές έρευνες θα εξετάσουμε ακριβώς αυτή την παράμετρο.

Επί του παρόντος θεωρούμε ως δεδομένο ότι η σκλήρυνση κατά πλάκας είναι συνδυασμός γενετικής προδιάθεσης και περιβαλλοντικών παραγόντων. Υποθέτουμε ότι τα γονίδια επιρρέπειας ίσως εμπλέκονται στον μεταβολισμό του σιδήρου από τον οργανισμό. Και ίσως το αργίλιο να είναι ένας μέχρι πρότινος αναγνωρισμένος παράγοντας που επιδεινώνει ακριβώς αυτό το πρόβλημα, όπου σε ορισμένους ανθρώπους εκδηλώνεται ως σκλήρυνση κατά πλάκας».

health.in.gr