Ουάσιγκτον: Αντισώματα που επιτίθενται στην β-αμυλοειδή πρωτεΐνη που πιστεύεται ότι είναι υπεύθυνη για τη νόσο Αλτσχάιμερ, ίσως αποτελούν ένα νέο τρόπο θεραπείας της ασθένειας, σύμφωνα με αμερικανική μελέτη που παρουσιάστηκε στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Ακαδημίας Νευρολογίας.

Η έγχυση αντισωμάτων φαίνεται να είναι ασφαλής και ίσως καθυστερεί και αναστέλλει την πρόοδο της ασθένειας, αν και η δοκιμή της ανοσοσφαιρίνης (IVIg) έγινε μόλις σε οκτώ ασθενείς και θεωρείται πολύ νωρίς για να εξαχθούν τελικά συμπεράσματα.

Ερευνητική ομάδα του Ιατρικού Κέντρου Weill Cornell και του Πρεσβυτεριανού Νοσοκομείου της Νέας Υόρκης με επικεφαλής τον Δρ Μαρκ Γουέκσλερ στη Φάση Ι της μελέτης, χορήγησε στους οκτώ πάσχοντες από νόσο Αλτσχάιμερ για έξι μήνες IVIg και στη συνέχεια τους έλεγξε για εξασθένηση των πνευματικών τους ικανοτήτων.

Όντως η πνευματική εξασθένηση σταμάτησε να επιδεινώνεται στους επτά ασθενείς και βελτιώθηκε στους έξι.

Τα αντισώματα στόχευσαν την β-αμυλοειδή, την πρωτεΐνη που ευθύνεται για τις συσσώρευση πλακών στον εγκέφαλο των πασχόντων από νόσο Αλτσχάιμερ. Οι πλάκες ευθύνονται για την εξουδετέρωση των γειτονικών εγκεφαλικών κυττάρων, εξασθενώντας τη μνήμη και τελικά στερώντας από τον ασθενή την ικανότητα να αυτοεξυπηρετείται.

Παλαιότερες μελέτες έχουν δείξει ότι τα συγκεκριμένα αντισώματα, που είναι πρωτεΐνες του ανοσοποιητικού συστήματος που αναγνωρίζουν και προσκολλούνται σε μικρόβια και μη φυσιολογικά κύτταρα, μπορούν επίσης να τραβήξουν την β-αμυλοειδή έξω από το νευρικό σύστημα. Με έγχυση αντισωμάτων από το αίμα, δηλαδή παθητική ανοσοποίηση, στο παρελθόν έχει αντιμετωπιστεί η ηπατίτιδα.

«Η ανοσοθεραπεία της νόσου Αλτσχάιμερ είναι εξαιρετικά ελπιδοφόρα σε εργαστηριακό περιβάλλον, αλλά είναι δύσκολο να μεταφραστεί στην κλινική πράξη», εξηγεί ο Δρ Νόρμαν Ρέλκιν του Κολεγίου Ιατρικής Weill Cornell.

health.in.gr