Νέα Υόρκη: Το να γίνεται το παιδί αντικείμενο χλευασμού και πειραγμάτων στο σχολείο μπορεί να έχει αρνητική επίδραση στην υγεία του, ειδικά όταν αντιμετωπίζει ενδοκρινολογικά προβλήματα, σύμφωνα με νεότερη αμερικανική μελέτη που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυπο Journal of Pediatrics.

Ερευνητική ομάδα του Πανεπιστημίου της Φλόριντα με επικεφαλής τον Δρ Ερικ Στόρτς θέλησε να διερευνήσει την επίδραση που έχει στα παιδιά με ενδοκρινολογικά προβλήματα η επιθετική συμπεριφορά των συμμαθητών τους.

Πήρε συνεντεύξεις από 93 παιδιά που έπασχαν από διάφορα ενδοκρινολογικά προβλήματα περιλαμβανομένου του νεανικού διαβήτη ή διαβήτη τύπου Ι, του υποθυρεοειδισμού, του χαμηλού αναστήματος, της γυναικομαστίας, της πρώιμης εφηβείας και της καθυστερημένης εφηβείας.

Από τις απαντήσεις των παιδιών οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι τα παιδιά που γίνονταν αντικείμενο λεκτικών ή και σωματικών επιθέσεων είχαν περισσότερες πιθανότητες να έχουν συμπτώματα κατάθλιψης, να έχουν άγχος όταν βρίσκονται με κόσμο, να αισθάνονται μοναξιά και να παρουσιάζουν προβλήματα συμπεριφοράς.

Ο Δρ Στόρτς εξηγεί ότι τα παιδιά με ενδοκρινολογικά προβλήματα αντιμετωπίζουν επιπλέον προβλήματα στο σχολείο, αφού μερικά από αυτά, περιλαμβανομένου του χαμηλού αναστήματος και της γυναικομαστίας είναι εμφανή. «Έχουν να αντιμετωπίσουν την πρόκληση του να είναι παιδιά και να έχουν κάτι που τα κάνει διαφορετικά», εξηγεί.

Ωστόσο διαπίστωσε ότι τα παιδιά με λιγότερο εμφανείς διαταραχές, όπως ο διαβήτης τύπου Ι και ο υποθυρεοειδισμός, αντιμετώπιζαν περισσότερα προβλήματα λόγω της επιθετικότητας των συμμαθητών τους απέναντι τους με αποτέλεσμα να αναφέρουν περισσότερα συμπτώματα κατάθλιψης.

Τα παιδιά με διαβήτη που γίνονται το επίκεντρο των πειραγμάτων από τους συμμαθητές τους ενδεχομένως να προσπαθούν να κρύψουν τα συμπτώματα της πάθησης, μην κάνοντας τις ενέσεις ινσουλίνης και μην ακολουθώντας συγκεκριμένη διατροφή.

«Είναι σημαντικό για τους γονείς της συγκεκριμένης κατηγορίας παιδιών να έχουν πολύ στενή επαφή μαζί τους ώστε να τα βοηθούν να αντιμετωπίζουν τις δυσκολίες της σχολικής ζωής. Για παράδειγμα μπορούν να τα διδάξουν άλλους τρόπους αντιμετώπισης της βίας εκτός από την βία», εξηγεί ο Δρ Στόρτς.

Αλλά και οι δάσκαλοι από την πλευρά τους θα πρέπει να υποστηρίζουν περισσότερο τα παιδιά, καθώς η νόσος από μόνη της μπορεί να κάνει ήδη πολύ δύσκολη τη ζωής τους.

health.in.gr

Headlines