Νέα Υόρκη: Πολλοί πιστεύουν πως η μητρική αγάπη είναι αναντικατάστατη. Οι επιστήμονες, όμως, έρχονται να μας αποδείξουν πως η αγάπη του μπαμπά συμβάλλει το ίδιο και σε ορισμένες περιπτώσεις περισσότερο στην ανάπτυξη της προσωπικότητας και στον καθορισμό της συμπεριφοράς του παιδιού.


«Ενδεχομένως το πιο σημαντικό, αλλά και το πιο απροσδόκητο, εύρημα των ερευνών μας είναι ότι η σημασία της μητρικής αγάπης μοιάζει να υποβαθμίζεται σε ορισμένες περιπτώσεις» αναφέρουν οι ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Κονέκτικατ.


Οι ειδικοί εξέτασαν εξονυχιστικά περισσότερες από 100 αμερικανικές και ευρωπαϊκές έρευνες από το 1949 έως και σήμερα σχετικά με τις επιπτώσεις της γονικής συμπεριφοράς στην ψυχολογία των παιδιών ενόσω μεγαλώνουν.


Όπως αναφέρουν οι ίδιοι στο τρέχον τεύχος της επιστημονικής επιθεώρησης Review of General Psychology, ο βαθμός αποδοχής ή απόρριψης που δέχεται το παιδί από τον πατέρα του επηρεάζει τη μετέπειτα ανάπτυξή του τόσο βαθιά όσο και η παρουσία ή απουσία της μητρικής αγάπης.


Οι συγκρατημένες εκδηλώσεις αγάπης εκ μέρους και των δύο γονιών συνδέονται εξίσου με την έλλειψη αυτοεκτίμησης του παιδιού, τη συναισθηματική αστάθεια, την εσωστρέφεια, την κατάθλιψη και το άγχος.


Το εντυπωσιακό στοιχείο της έρευνας, όμως, είναι ότι σε ορισμένες περιπτώσεις η αγάπη του πατέρα παίζει σημαντικότερο ρόλο για το παιδί από αυτήν της μητέρας. Συγκεκριμένα, πολλές μελέτες συγκλίνουν στο γεγονός ότι η αγάπη του μπαμπά είναι ο μόνος καθοριστικός παράγοντας για σειρά προβλημάτων που σχετίζονται με την προσωπικότητα, την αντικοινωνική συμπεριφορά ή την κακή διαγωγή ενός παιδιού.


«Ελπίζουμε πως τα στοιχεία της μελέτης μας θα ενθαρρύνουν κάθε πατέρα να ασχοληθεί περισσότερο με τα παιδιά του, αναλαμβάνοντας ενεργότερο ρόλο στο μεγάλωμά τους» δηλώνουν στο Reuters οι επιστήμονες.

health.in.gr