Volvo C30 2.0: Υπερ-οπτικό!

Μιχάλης Κατωπόδης

Μία επανάσταση εκδηλώνεται με διάφορες μορφές. Οπως επίσης προκαλείται και από ποικίλα αίτια, κοινωνικά, οικονομικά ή πολιτικά. Αυτά μάλλον είναι που ώθησαν την Volvo στη δημιουργία του C30, ενός μοντέλου που δεν δείχνει να ταυτίζεται ιδιαίτερα με τις πάγιες αξίες και τα ιδανικά της.

Κρίνοντας αποκλειστικά από το μήκος των 4,25 μέτρων -και το πάτωμα του Ford Focus– εύκολα θα μπορούσε κανείς να το ταξινομήσει στην κατηγορία των μικρομεσαίων. Μία λεπτομερέστερη παρατήρηση, ωστόσο, θα αποκαλύψει ότι η συγκεκριμένη πρόταση δεν προτίθεται να κονταροχτυπηθεί με τους όποιους -γερμανικής κατά βάση καταγωγής- αντιπάλους αλλά μάλλον προσπαθεί να δημιουργήσει ένα νέο, αποκλειστικά δικό της κοινό. Η πρώτη, λοιπόν, επανάσταση έχει να κάνει με το προφίλ αυτών των ανθρώπων. Το όμορφο, πλην όμως αποκλειστικά τρίθυρο, αμάξωμα, το κλειστοφοβικά μικρό διαμέρισμα αποσκευών και το αυστηρά τετραθέσιο εσωτερικό αποκλείουν εκ των πραγμάτων οικογένειες, άτομα με αυξημένες μεταφορικές απαιτήσεις και γενικότερα όλους όσους αποτελούν παραδοσιακά το κοινό των υπολοίπων προτάσεων της εταιρίας!

Η δεύτερη επανάσταση έχει να κάνει με το μέγεθος. Τέρμα πια τα μεσαία sedan και τα station. Η Volvo ανοίγει τα φτερά της σε ένα νέο γι΄ αυτή τομέα της αγοράς, πολύ πιο ανεπτυγμένο και με σαφώς μεγαλύτερες προοπτικές και δυνατότητες. Εδώ κάπου θα κόλλαγε και το κόστος, μέχρι όμως να εξετάσουμε κάποιες άλλες, σημαντικότερες και μάλλον διφορούμενες παραμέτρους της προσωπικότητάς του, καλό θα είναι να το αφήσουμε κατά μέρος.

Με δεδομένη τη γενικότερη οικονομική κατάσταση του ομίλου Ford, είναι πολύ πιθανό κάποιοι να περίμεναν ένα σαφώς πιο γήινο -βλέπε αδιάφορο- μοντέλο, το οποίο θα εξυπηρετούσε όλες τις ανάγκες και θα απέφερε τα ως προς το ζην στη σουηδική εταιρία.

Αντιθέτως, αυτή αποφάσισε να στραφεί προς το ευ ζην, έκανε λάβαρό της το design και πραγματοποίησε μία τεράστια επένδυση, με μόνο γνώμονα το γεγονός ότι υπάρχουν άνθρωποι που βλέπουν τη ζωή με άλλο μάτι.

Σε αυτούς ακριβώς απευθύνεται το C30, το οποίο -ίσως- υπό ορισμένες οπτικές γωνίες, να θυμίζει βασανιστικά S40, κανένας όμως δεν μπορεί να του παραγνωρίσει το δικαίωμα της μοναδικότητας.

Αεροδυναμικά, εκείνο το Cd= 0,31 δεν είναι ιδιαίτερα ταιριαστό με τη γενικότερη εμφάνιση του αυτοκινήτου, παρόλα αυτά όμως είναι αρκετό για να εξαλείψει τους ενοχλητικούς αεροδυναμικούς θορύβους. Επιπλέον δίνει στο αμάξωμα μία έντονα δυναμική όψη, αφήνοντας αιχμές για τη συνέχεια.

Εδώ, προς θεού, μην φανταστείτε ότι η οδική συμπεριφορά είναι ανάλογη της εξωτερικής εμφάνισης. Τα πλευρικά σκερτς και τα μυώδη σπόιλερ κάθε άλλο παρά αρκούν από μόνα τους για να αψηφούν τους νόμους της φυσικής, προκαλώντας στον οδηγό εκκρίσεις αδρεναλίνης κάθε φορά που ζυγώνει στροφή.

Αντιθέτως, ο χαρακτήρας του αυτοκινήτου επιβραβεύει την ηρεμία και την αυτοσυγκράτηση, αναδεικνύοντας την ποιότητα κύλισης σε πρώτη αξία στη διαδικασία της μετακίνησης. Ακολουθώντας τα πρότυπα του πλαισίου, οι αναρτήσεις δείχνουν απόλυτα δεμένες με το υπόλοιπο σύνολο, προσφέροντας καλή αίσθηση ανεξαρτήτως των ρυθμών κίνησης.

Υπό φυσιολογικές συνθήκες ένας συντηρητικός οδηγός θα τις βρει λίγο σφιχτές, καθώς έχουν την τάση να διαβάζουν τις εντονότερες ανωμαλίες του οδοστρώματος χωρίς να δείχνουν πρόθυμες να τις αφομοιώσουν. Την ίδια στιγμή ένα πιο ανήσυχο πνεύμα θα κάνει λόγο για κλίσεις στις στροφές, οι οποίες όμως δεν τρομάζουν ούτε και προβληματίζουν.

Τα χαμηλά επίπεδα θορύβου στο εσωτερικό της καμπίνας, η εργονομική, πλήρως ρυθμιζόμενη θέση οδήγησης και το στάνταρ DSTC -το ESP της Volvo– που επεμβαίνει διακριτικά και μόνο όταν πραγματικά χρειάζεται, θα κερδίσουν γρήγορα την εμπιστοσύνη του καθενός, επιτρέποντάς του να πιέσει λίγο παραπάνω, χωρίς να νιώθει άβολα με αυτό.

Ο κινητήρας, από την πλευρά του, δεν πρόκειται να φέρει αντιρρήσεις, καθώς είναι δεκτικός σε όλο το φάσμα των στροφών. Οσο για το κάτι παραπάνω, υπάρχει πάντα και ο ακριβέστατος -αν και λίγο σφιχτός- επιλογέας των πέντε σχέσεων.

Αρωγός στην όλη προσπάθεια θα σταθεί και το σύστημα διεύθυνσης. Από αίσθηση δεν υπόσχεται και δεν προσφέρει τίποτα περισσότερο από τα βασικά, στην πράξη όμως είναι αρκετά ακριβές και γρήγορο στις αντιδράσεις του, χωρίς να αφήνει το μπροστινό μέρος να επηρεάζεται από χαζές τιμονιές και απότομες αλλαγές πορείας.

Η τελευταία ασφαλιστική δικλίδα αφορά το σύστημα πέδησης. Οι τέσσερις αεριζόμενοι δίσκοι δεν έχουν κανέναν ενδοιασμό να φέρουν στα όρια της πρόσφυσης τα, διαστάσεων 205/45 R16, Pirelli P7 που τους περιβάλλουν, επιβραδύνοντας αποτελεσματικά τα 1.200+ κιλά του C30 όσες φορές χρειαστεί, από οποιαδήποτε ταχύτητα.  

Για τα περαιτέρω θα πρέπει κανείς να το δει από κοντά, να περάσει στο φιλόξενο -πλην όμως όχι ευρύχωρο- εσωτερικό, να αφιερώσει λίγο χρόνο σε αυτό και να αρχίσει να κατανοεί τη φιλοσοφία της μινιμαλιστικής του αισθητικής. Τα καλά υλικά, η ποιότητα κατασκευής, η διχρωμία ταμπλό και καθισμάτων, ακόμα και οι θήκες για μικροαντικείμενα, όλα δένουν μεταξύ τους, αφήνοντας τελικά μία μεστή, ευχάριστη γεύση.

Αυτή, βεβαίως, είναι η εικόνα του οδηγού, καθώς αν χρειαστεί κανείς να τραβήξει το κάθισμα εμπρός για να περάσει στις πίσω θέσεις, ίσως και να αναθεωρήσει τις απόψεις του. Το σχετικά χαμηλό κατώφλι αλλά και ο περιορισμένος χώρος από τη μέση και πίσω δεν θα αφήσουν τις καλύτερες των εντυπώσεων, παρότι τέσσερις ενήλικες μπορούν να ταξιδέψουν χωρίς να ταλαιπωρηθούν πολύ.

Ακόμα πιο έντονη βιώνεται η έλλειψη όγκου στο διαμέρισμα των αποσκευών. Ενα μάλλον αποτυχημένο είδος συνθετικής εταζέρας προσπαθεί να κρύψει ένα ρηχό και όχι τετραγωνισμένο χώρο, ο οποίος ομολογουμένως θα ήταν επαρκής εάν αναφερόμασταν σε κάποιο όχημα 3,5 μέτρων, όχι όμως στον οποιονδήποτε εκπρόσωπο της μικρομεσαίας κατηγορίας.

Ας είναι όμως. Ετσι και αλλιώς οι υποχωρήσεις αυτές είναι γνωστές εξαρχής και δεν θεωρούνται μειονεκτήματα, με βάση τη λογική που ακολουθείται. Μειονέκτημα επίσης δεν αποτελεί ούτε η τιμή, που στην προκειμένη περίπτωση, της δίλιτρης έκδοσης Momentum, αγγίζει τα 27.750 ευρώ.

Με αυτά τα χρήματα, πέρα από τη μοναδικότητα, αγοράζει κανείς ένα πλήρες επίπεδο εξοπλισμού που περιλαμβάνει cruise control, ηχοσύστημα με χειριστήρια στο τιμόνι, διζωνικό κλιματισμό, υπολογιστή ταξιδίου, ζάντες ελαφρού κράματος 16 ιντσών, έξι αερόσακους και όλες τις διαθέσιμες ηλεκτρικές και ηλεκτρονικές ευκολίες. Είπαμε, καλή η επανάσταση αλλά η ζωή χρειάζεται και λίγο παντεσπάνι.