Η ταχύτητα του φωτός ίσως μειώθηκε από τη δημιουργία του σύμπαντος έως σήμερα

36

Η μέγιστη ταχύτητα του φωτός ίσως μειώνεται διαρκώς καθώς το σύμπαν «ενηλικιώνεται», υποστηρίζει -αλλά με επιφυλάξεις- διεθνής ομάδα ερευνητών. Η ανακάλυψή τους ίσως ανατρέψει την αντίληψη ότι οι φυσικοί νόμοι είναι σταθεροί στο χρόνο, αλλά παράλληλα ίσως τροφοδοτήσει νεότερες θεωρίες, όπως η θεωρία των υπερχορδών.

«Οι θεωρητικές συνέπειες είναι δυνητικά τεράστιες αν (η ανακάλυψή μας) είναι σωστή· αυτό όμως είναι ένα μεγάλο αν» δήλωσε ο επικεφαλής των ερευνητών δρ. Τζον Γουέμπ, καθηγητής Αστροφυσικής στο Πανεπιστήμιο της Νέας Νότιας Ουαλίας.

Η ομάδα του χρησιμοποίησε το οπτικό τηλεσκόπιο Keck (το μεγαλύτερο του κόσμου) για να αναλύσει φασματοσκοπικά το φως ενός κβάζαρ, που βρίσκεται σε απόσταση περίπου 14 δισ. ετών φωτός, καθώς αυτό διέρχεται μέσα από σύννεφο διαστρικών αερίων.

Με βάση τις μετρήσεις αυτές, υπολόγισαν τη «σταθερά λεπτής υφής», ένα φυσικό μέγεθος που εξαρτάται από την ταχύτητα του φωτός, το φορτίο του ηλεκτρονίου και τη σταθερά του Πλανκ (που χρησιμοποιείται σε ενεργειακούς υπολογισμούς). Διαπίστωσαν ότι η σταθερά -που αντιστοιχεί περίπου στην εποχή δημιουργίας του σύμπαντος- ήταν ελαφρώς μικρότερη από ό,τι στη Γη.

«Δεν ξέρουμε τι είναι αυτό που έχει αλλάξει· δεν γνωρίζουμε αν είναι η ταχύτητα του φωτός, το φορτίο του ηλεκτρονίου ή η σταθερά Πλανκ. Υπάρχουν όμως θεωρητικοί λόγοι για τους οποίους προτιμάται η αλλαγή στην ταχύτητα του φωτός» αναφέρει στο Reuters ο δρ. Γουέμπ.

Η μεταβλητότητα της «σταθεράς» λεπτής υφής έρχεται σε αντίθεση με το ισχύον μοντέλο της σωματιδιακής φυσικής, αλλά ίσως εξηγείται από νέες θεωρίες που στοχεύουν στην ενοποίηση των δυνάμεων της φύσης, αναφέρει στο New Scientist o Μπράιαν Γκριν του Πανεπιστημίου Κολούμπια στη Νέα Υόρκη.

Η ανακάλυψη, αν βέβαια είναι σωστή, αναμένεται να δώσει νέα ώθηση στη θεωρία των υπερχορδών, σύμφωνα με την οποία στο σύμπαν δεν υπάρχουν μόνο τέσσερις διαστάσεις (τρεις για το χώρο και μία για το χρόνο), αλλά πολύ περισσότερες (από 10 έως και 26), που εμφανίζονται μόνο σε υποατομική κλίμακα και μέχρι στιγμής δεν είναι δυνατόν να εντοπιστούν.

Η θεωρία των υπερχορδών ίσως εξηγεί τις νέες παρατηρήσεις, ως μεταβολή των φυσικών νόμων εξαιτίας αλλαγών στις διαστάσεις αυτές με τη συνεχιζόμενη διαστολή του σύμπαντος.

Ο δρ. Γουεμπ ωστόσο συνιστά στους συναδέλφους του να περιμένουν τα αποτελέσματα νέων ερευνών προτού αξιοποιήσουν τα αποτελέσματα της ομάδας του σε νέες θεωρίες. Η έρευνά του πάντως θα δημοσιευτεί άμεσα στο περιοδικό Physical Review Letters.

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ,Associated Press