Γενετική «βλάβη» κατά την καλλιέργεια εμβρύων οδηγεί σε υπερμεγέθεις κλώνους

Η μεταφορά του γενετικού υλικού κατά τη διαδικασία του κλωνισμού προκαλεί πολλές φορές τη διακοπή της λειτουργίας ενός γονιδίου που ονομάζεται IGF2R, με αποτέλεσμα ο κλώνος που προκύπτει να έχει κατά τη γέννηση έως και διπλάσιο μέγεθος σε σχέση με το «φυσιολογικό». Οι ερευνητές του διάσημου Ινστιτούτου Ρόσλιν που παρατήρησαν το φαινόμενο σε κλωνοποιημένα βοοειδή τονίζουν την ανάγκη εφαρμογής γενετικών ελέγχων πριν από την εμφύτευση του εμβρύου στη μήτρα της φέρουσας μητέρας.

«Τόσο ο κλωνισμός όσο και η καλλιέργεια των εμβρύων στο εργαστήριο έχουν οδηγήσει στην εμφάνιση γενετικών ανωμαλιών σε βοοειδή και σε πρόβατα. Ένα σύνηθες πρόβλημα είναι το υπερβολικά μεγάλο μέγεθος ορισμένων μοσχαριών και αρνιών, που μπορεί να είναι διπλάσιο από το φυσιολογικό βάρος κατά τη γέννα» αναφέρει στο Reuters Health η δρ. Λορέιν Γιανγκ, κύρια συγγραφέας του άρθρου που δημοσιεύεται στο περιοδικό Nature Genetics.

Η δρ. Γιανγκ και οι συνεργάτες της διαπίστωσαν ότι η έκφραση (λειτουργία) του γονιδίου IGF2R στα υπερμεγέθη έμβρυα ήταν μειωμένη κατά 30 έως 60%, σε σχέση με άλλα έμβρυα στο ίδιο στάδιο ανάπτυξης.

Όπως εξηγεί η ίδια, το επόμενο βήμα θα είναι η δημιουργία ενός γενετικού τεστ, μέσω του οποίου θα ελέγχεται η λειτουργία του IGF2R πριν από την εμφύτευση στη μήτρα, ώστε να εξασφαλιστεί η γέννηση υγιούς κλώνου.

Η δημιουργία τεστ για τις συνήθεις γενετικές ανωμαλίες που οφείλονται είτε στον κλωνισμό είτε σε φυσικούς παράγοντες είναι πια απαραίτητη, καθώς σε πολλές χώρες έχει επιτραπεί ο κλωνισμός ανθρώπων για θεραπευτικούς σκοπούς.

Βέβαια, τα ανθρώπινα έμβρυα – κλώνοι χρησιμεύουν αποκλειστικά ως πηγή ιστών ή κυττάρων για τη θεραπεία ασθενειών και δεν εμφυτεύονται ποτέ στη μήτρα.

Οι γενετικοί έλεγχοι, αφενός, θα διευκολύνουν τη δημιουργία των κατάλληλων εμβρύων και, αφετέρου, θα εξασφαλίσουν ότι ο δέκτης των κλωνοποιημένων ιστών δεν θα επιβαρυνθεί με επικίνδυνες ενδεχομένως μεταλλάξεις.