Μειώνεται ο παγκόσμιος ρυθμός αποψίλωσης των δασών – Συνεχίζεται όμως η καταστροφή του Αμαζονίου
Κατά 20% έχει μειωθεί τα τελευταία έξι χρόνια ο ρυθμός αποψίλωσης σε παγκόσμιο επίπεδο, κυρίως λόγω των αναδασώσεων στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ, όπου η συνολική έκταση των δασών αυξάνεται. Το πρόβλημα, όμως, παραμένει έντονο στην Αφρική και τη Λατινική Αμερική, ενώ η βραζιλιάνικη κυβέρνηση παραδέχεται ότι έως το 2020 ενδέχεται να έχει καταστραφεί το 25% του δάσους του Αμαζονίου.
Κατά 20% έχει μειωθεί τα τελευταία έξι χρόνια ο ρυθμός αποψίλωσης σε παγκόσμιο επίπεδο, κυρίως λόγω των αναδασώσεων στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ, όπου η συνολική έκταση των δασών αυξάνεται. Το πρόβλημα, όμως, παραμένει έντονο στην Αφρική και τη Λατινική Αμερική, ενώ η βραζιλιάνικη κυβέρνηση παραδέχεται ότι έως το 2020 ενδέχεται να έχει καταστραφεί το 25% του δάσους του Αμαζονίου.
Η πρόβλεψη αυτή του υπουργείου Επιστήμης και Τεχνολογίας της Βραζιλίας είναι η… καθησυχαστική απάντηση της κυβέρνησης σε έρευνα που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Science και προβλέπει καταστροφή του 28 έως και 42% του τροπικού υγρού δάσους έως το 2020.
Το υπουργείο και η πρεσβεία της Βραζιλίας στις ΗΠΑ αμφισβητούν την αξιοπιστία της μελέτης του δρ. Γουίλιαμ Λόρενς του Ινστιτούτου Σμιθσόνιαν, μολονότι στη συγγραφή της συμμετείχαν και Βραζιλιάνοι επιστήμονες.
Εκπρόσωπος του υπουργείου υπεραμύνθηκε της αναπτυξιακής πολιτικής που ακολουθεί η κυβέρνησή του, με επενδύσεις 40 δισεκατομμυρίων δολαρίων τα επόμενα επτά χρόνια, και δήλωσε:
«Στην κυβέρνηση υπάρχει η ξεκάθαρη αντίληψη ότι δεν μπορούμε να θεωρούμε τον Αμαζόνιο απαραβίαστο καταφύγιο. Υπάρχουν 20 εκατομμύρια Βραζιλιάνοι που ζουν εκεί.»
Στη νέα έκθεση του Οργανισμού Τροφίμων και Γεωργίας του ΟΗΕ (FAO), που δόθηκε στη δημοσιότητα χθες στη Ρώμη, εκτιμάται ότι κάθε χρόνο χάνονται 90.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα δάσους σε παγκόσμιο επίπεδο, έκταση μειωμένη κατά 20% σε σχέση με την αντίστοιχη έκθεση του 1995.
Σύμφωνα με τον FAO, η επιβράδυνση της αποψίλωσης οφείλεται στα μεγάλης κλίμακας προγράμματα αναδάσωσης, τα οποία αυξάνουν τις δασικές εκτάσεις στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ, και βοηθούν να αναπληρωθούν οι μεγάλες απώλειες στην Ασία.
«Οι διαφορές αυτές δεν μπορούν να εξηγηθούν αποκλειστικά από την πίεση που ασκούν οι πληθυσμοί στα δάση. Είναι κατά τα φαινόμενα το αποτέλεσμα της οικονομικής ανάπτυξης και της πολιτικής διαχείρισης της γης ή των δασών» δηλώνει στο Reuters ο γενικός διευθυντής του FAO, Ζακ Νιουφ.
Στην Ελλάδα η συνολική έκταση των δασών έχει αυξηθεί μετά το Β Παγκόσμιο Πόλεμο, κυρίως λόγω της απαγόρευσης της ελεύθερης βοσκής των κοπαδιών. Μείωση, όμως, καταγράφεται στα περιαστικά δάση και κυρίως σε αυτά της Αττικής.