Αστρονόμοι παρατηρούν σκοτεινό νέφος αερίων στα πρόθυρα συμπύκνωσης
Με τη βοήθεια δύο μεγάλων επίγειων τηλεσκοπίων της Χιλής, το New Technology Telescope μήκους 3,58 μέτρων και το Antu Telescope μήκους 8,2 μέτρων, δύο Ευρωπαίοι επιστήμονες από το European Southern Observatory (ESO) και ένας από τις ΗΠΑ κατάφεραν να διεισδύσουν και να ερευνήσουν -για πρώτη φορά- λεπτομερώς το μικρό σκοτεινό διαστρικό νέφος αερίων, που έχει την ονομασία Barnard 68 (B68).
Με τη βοήθεια δύο μεγάλων επίγειων τηλεσκοπίων της Χιλής, το New Technology Telescope μήκους 3,58 μέτρων και το Antu Telescope μήκους 8,2 μέτρων, δύο Ευρωπαίοι επιστήμονες από το European Southern Observatory (ESO) και ένας από τις ΗΠΑ κατάφεραν να διεισδύσουν και να ερευνήσουν -για πρώτη φορά- λεπτομερώς το μικρό σκοτεινό διαστρικό νέφος αερίων, που έχει την ονομασία Barnard 68 (B68).
Όπως αναφέρει το Astronomy Magazine, η τριμελής ομάδα των αστρονόμων, αποτελούμενη από τον Τσόγο Αλβές, τον Τσαρλς Λάδα και την Ελίζαμπεθ Λάδα, πραγματοποίησε παρατηρήσεις στο υπέρυθρο μέρος του φάσματος, εντοπίζοντας με επιτυχία τις πυκνότερες περιοχές του νέφους, καθώς και το υπέρυθρο φως χιλίων αστέρων που είναι κρυμμένοι πίσω από αυτό.
Προτού ανακαλυφθεί η αληθινή φύση αυτών των σκοτεινών «σφαιριδίων» του γαλαξία μας, τους είχε δοθεί η ονομασία «τρύπες» εξαιτίας της φαινομενικής απουσίας αστέρων στο εσωτερικό των νεφελωμάτων. Στην πραγματικότητα, όμως, το φως των αστέρων πίσω από το πυκνό νέφος απορροφάται, κάνοντας αδύνατη την παρατήρησή τους.
Εκτός από τη μελέτη των φυσικών χαρακτηριστικών του, οι αστρονόμοι ανακάλυψαν ότι το σκοτεινό νέφος Β68 βρίσκεται σε φάση άμεσης κατάρρευσης, γεγονός που οφείλεται στην εσωτερική συστολή της ύλης, λόγω της ίδιας του της βαρύτητας. Η βαρυτική κατάρρευση θα το μετασχηματίσει τελικά σε ένα πυκνό και θερμό άστρο χαμηλής μάζας.
Το Β68 διέπεται από τους ίδιους φυσικούς νόμους που ισχύουν και στα άστρα, ενώ φαίνεται ότι βρίσκεται σε μια κατάσταση προσωρινής ισορροπίας. Και αυτό επειδή η -προς τα μέσα- δύναμη της βαρύτητας εξισορροπεί με την -προς τα έξω- πίεση που προέρχεται από την υψηλή θερμοκρασία.
Η ομάδα των αστρονόμων πιστεύει ακόμη ότι αυτή η κατάσταση ισορροπίας του Β68 δεν πρόκειται να διαρκέσει για πολύ ακόμα και ότι μαζί με μερικά άλλα νέφη απαρτίζουν τα υπολείμματα πολύ μεγαλύτερων νεφελωμάτων. Αυτά εξαφανίστηκαν λόγω της επίδρασης ισχυρότατων αστρικών ανέμων, της υπεριώδους ακτινοβολίας των νεαρών και υπέρπυκνων αστέρων, καθώς και των εκρήξεων υπερκαινοφανών αστέρων.
«Τα σκοτεινά νέφη, γνωστά και ως σφαιρίδια Bok, που είναι υπεύθυνα για τη γέννηση αστέρων χαμηλής μάζας μέσα στο γαλαξία μας, αποτελούν ένα μυστήριο» δήλωσε ο Τσόγο Αλβές. «Εάν καταφέρουμε να τα αποκρυπτογραφήσουμε, τότε θα μάθουμε τις φυσικές διαδικασίες που ευθύνονται για το μετασχηματισμό ενός σκοτεινού και διαχεόμενου διαστρικού νέφους σκόνης και αερίων σε ένα πολύ πιο πυκνό και φωτοβολούμενο αντικείμενο, δηλαδή σε ένα άστρο».