αορτικό

Στατιστικά δεδομένα αναφέρουν ότι, μόνο το 7-13% των ασθενών με τραυματική ρήξη της αορτής επιβιώνει για χρόνο ικανό για να τεθεί η διάγνωση και να οδηγηθεί στο χειρουργείο. Τα συμπτώματα και τα κλινικά ευρήματα είναι μη διαγνωστικά και περιλαμβάνουν δύσπνοια, πόνο στη μεσοωμοπλατιαία χώρα και αιμοθώρακα στο 30% των ασθενών.

Ο διαχωρισμός του αορτικού τοιχώματος αποτελεί βαριά πάθηση του καρδιαγγειακού συστήματος. Ο οξύς διαχωρισμός συχνά συνοδεύεται από άμεσες θανατηφόρες επιπλοκές, ενώ ο χρόνιος προκαλεί ανευρυσματική διάταση στο παθολογικό τμήμα της αορτής.

Η χειρουργική αντιμετώπιση των ανευρυσμάτων αποτελεί πολύπλοκη επέμβαση, η οποία απαιτεί ιδιαίτερη γνώση και επιδεξιότητα από το χειρουργό. Κατά καιρούς έχουν εφαρμοσθεί διάφορες τεχνικές, με πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα.

Η αορτή είναι ένας σωληνωτός αγωγός αίματος που αποθηκεύει, συσσωρεύει υπό μορφή ελαστικής ενέργειας ένα μέρος της κινητικής ενέργειας της αριστερής κοιλίας, κατά τη φάση της καρδιακής συστολής και την αποδίδει σαν κινητική ενέργεια κατά την φάση της διαστολής της αριστερής κοιλίας. Έτσι η αορτή συμβάλλει στην παλμική (σφυγμική) συνεχή ροή αίματος. Δηλαδή είναι ένας μετατροπέας ενέργειας, μετατρέπει κινητική σε ελαστική και εν συνεχεία ελαστική σε κινητική ενέργεια.