έθιμο

Ο εορτασμός του νέου έτους είναι μία από τις αρχαιότερες γιορτές. Πολλοί πιστεύουν ότι ξεκίνησε στην αρχαία Βαβυλώνα περίπου 4.000 χρόνια πριν, την Άνοιξη, κατά το πρώτο νέο φεγγάρι μετά την εαρινή ισημερία. Η Πρωτοχρονιά αντιπροσωπεύει το ξεκίνημα του νέου έτους και μαζί μ' αυτό την αρχή για μία νέα ζωή. Οι άνθρωποι πιστεύουν ότι φεύγοντας ο παλιός χρόνος παίρνει μαζί του κι ό,τι κακό είχε και περιμένουν να έρθει ο νέος με τα δώρα του. «Γέρε χρόνε φύγε τώρα, πάει η δική σου η σειρά, ήρθε ο νέος με τα δώρα, με τραγούδια, με χαρά»...

Το πρώτο δεκαήμερο του Αυγούστου, στο χωριό Καρυά αναβιώνει το έθιμο του παραδοσιακού λευκαδίτικου γάμου. Διαρκεί τέσσερις ημέρες και πραγματοποιείται στην κεντρική πλατεία του χωριού, όπου έχει στηθεί σκηνικό που αποτελεί αναπαράσταση των σπιτιών της νύφης και του γαμπρού.

Το 1916 ένας λοιμός έπληξε το χωριό Βάρος και αποδεκάτισε τον πληθυσμό.

Κάθε χρόνο μετά το Δεκαπενταύγουστο, στην Πορταριά αναβιώνει ο Πηλιορείτικος Γάμος.

Κάθε χρόνο στο Λαγκαδά της Θεσσαλονίκης, στην Αγία Ελένη και την Κερκίνη Σερρών, στη Μελίκη Ημαθίας και στη Μαυρολεύκη Δράμας, προς τιμή των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης γίνονται τα αναστενάρια. Με το έθιμο αυτό οι συμμετέχοντες επικαλούνται τη βοήθεια των αγίων για να έχουν πλούσια γεωργική και κτηνοτροφική παραγωγή, καθώς και καλή υγεία.

Το έθιμο του Αχυρένιου-Γληγοράκη αναβιώνει κάθε Καθαρή Δευτέρα στην πόλη της Βόνιτσας. Είναι μια νότα παράδοσης που καταφέρνει συνδυάζοντας σάτιρα και διασκέδαση να προσφέρει κάθε φορά ξεχωριστές στιγμές στους επισκέπτες και τους ντόπιους.

Κάθε χρόνο, κατά την έναρξη του νέου έτους, στην καρδιά του Παγγαίου όρους, περιδιαβαίνουν τους δρόμους της Νικήσιανης, κατά ομάδες, σοβαροφανείς και άγριοι «Αράπηδες», σκορπίζοντας τον ήχο από τα κουδούνια («τσιάνια») τους, ίσως, για να διώξουν τα «κακά πνεύματα».

Η γιορτή της γέννησης του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου, στις 24 Ιουνίου, έχει συνδυαστεί με έθιμα τα οποία μεταφέρουν στη χριστιανική εποχή τελετές και δρώμενα προγενέστερων εποχών.

Το έθιμο των Μάηδων είναι ένα λαογραφικό χορευτικομιμητικό έθιμο, το μοναδικό της Μακρινίτσας. Συμβολίζει την αναγέννηση της φύσης και της ζωής την άνοιξη.

H μεγάλη γιορτή του Πάσχα πλησιάζει, φέρνοντας μαζί της το μήνυμα της Ανάστασης, της ανανέωσης και της ελπίδας. Η Κυριακή του Πάσχα αποτελεί σημαντική πηγή έμπνευσης και εσωτερικής ανάτασης για τον άνθρωπο.

Είμαστε πια στην περίοδο των γιορτών. Για πολλούς ανθρώπους οι μέρες των γιορτών αποτελούν ευκαιρία για ψυχική ανάταση, συγκέντρωση της οικογένειας, ποιοτικό χρόνο με αγαπημένα πρόσωπα, σκέψεις και ανασκόπηση του τι έγινε όλη τη χρονιά και κατάστρωση μελλοντικών σχεδίων, καθώς επίσης και την ευκαιρία να ανταλλάξει δώρα. Παρ' όλο που αυτό το τελευταίο ακούγεται ίσως λίγο παιδιάστικο, στην πραγματικότητα δεν είναι καθόλου παιδικό, η όλη χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα είναι -και πολύ μάλιστα!- και για τους μεγάλους.