Γ. Κουβαράς: Για την προστασία του μνημείου του Άγνωστου Στρατιώτη τι πιστεύετε, που έγινε όλη αυτή η φασαρία τώρα, είναι σωστή η πρωτοβουλία που αναλαμβάνει η κυβέρνηση τώρα ή όχι;

Ευ. Βενιζέλος: Δεν την έχω δει την πρωτοβουλία, δεν έχω δει την τροπολογία.

Γ. Κουβαράς: Αυτό που έχει περιγραφεί ως πιθανή πρωτοβουλία.

Ευ. Βενιζέλος: Κοιτάξτε, δεν υπάρχει Έλληνας και Ελληνίδα που να μη θέλει τον σεβασμό του μνημείου. Δεν υπάρχει Έλληνας και Ελληνίδα επίσης που να μην ενοχλείται όταν τα εθνικά σύμβολα αμφισβητούνται. Αλλά, από εκεί και πέρα, αυτό δεν σημαίνει ότι εντός του προαυλίου της Βουλής θα επιβάλλεις έλεγχο από τις Ένοπλες Δυνάμεις ή ότι θα θέσεις ένα μέρος της κεντρικής πλατείας της χώρας, άρα του κεντρικού δημόσιου χώρου της δημοκρατίας, υπό στρατιωτικό έλεγχο.

Γ. Κουβαράς: Άρα δεν συμφωνείτε με την εμπλοκή των Ενόπλων Δυνάμεων σε αυτό.

Ευ. Βενιζέλος: Άλλωστε, το άρθρο 11 του Συντάγματος αναθέτει τη ρύθμιση του δικαιώματος τού συνέρχεσθαι απευθείας στην αστυνομική αρχή, όχι στη στρατιωτική αρχή. Άρα, εδώ πρέπει να δω τη ρύθμιση όταν κατατεθεί. Πρέπει να είναι μία ρύθμιση που σέβεται την παράδοση, την ιστορία, τις ίδιες τις Ένοπλες Δυνάμεις, τους Εύζωνες, την Προεδρική Φρουρά δηλαδή, ως σώμα το οποίο ανήκει στην Προεδρία της Δημοκρατίας, σέβεται τη Βουλή και την αυτονομία της Βουλής, σέβεται το Σύνταγμα και σέβεται και τα δικαιώματα και τις συλλογικές ελευθερίες των Ελλήνων. Από την άλλη μεριά, οι Έλληνες και οι Ελληνίδες πρέπει να ασκούν τα δικαιώματά τους, να τα ασκούμε τα δικαιώματά μας, με σεβασμό στην ιστορία και τα εθνικά σύμβολα. Αυτό είναι μία ισορροπημένη προσέγγιση, δεν είναι μία προσέγγιση η οποία είναι επικοινωνιακή και στιγμιαία, δεν μου αρέσουν οι επικοινωνιακές και στιγμιαίες αντιδράσεις.

Γ. Κουβαράς: Άρα, θεωρείτε ότι εδώ έχουμε μία στιγμιαία και επικοινωνιακή αντίδραση; Μέχρι εδώ, πριν δείτε την τροπολογία.

Ευ. Βενιζέλος: Θεωρώ ότι από την αρχική πρόθεση μέχρι την τροπολογία όταν κατατεθεί, θα έχει μεσολαβήσει πολύ μεγάλη ζύμωση και θα υπάρχει πολύ μεγάλη διαφορά. Πρέπει να σας πω επίσης ότι με ενοχλεί να διαβάζω σχόλια ότι όλα αυτά μπορεί να συνδέονται με τους ενδοκυβερνητικούς συσχετισμούς, δηλαδή ότι μπορεί η ρύθμιση για το Μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη να αφορά σχέσεις εντός της κυβερνήσεως μεταξύ υπουργών ή του πρωθυπουργού με τους υπουργούς, δεν θέλω να πιστεύω ότι είναι αληθινά. Πάντως και το γεγονός ότι γράφεται αυτό, δείχνει ότι έχουμε χάσει την αξιακή μας αναφορά, ότι κάτι συμβαίνει στην κοινωνία. Είναι και αυτό ένα δείγμα του αδιεξόδου στο οποίο έχουμε περιέλθει.


Τα ανωτέρω είναι ένα μικρό απόσπασμα από την εκτενή συνέντευξη που παραχώρησε προχθές το βράδυ στον Γιώργο Κουβαρά και στo ΕΡΤ news ο Ευάγγελος Βενιζέλος.

Καθ’ όλα εύστοχη —όπως κατά κανόνα συμβαίνει— η επισήμανση Βενιζέλου για το «επικοινωνιακόν» και το «στιγμιαίον». Πράγματι, οι ισορροπημένες αντιδράσεις και προσεγγίσεις είναι αγαθό εν ανεπαρκεία, σε όλα —κατά το μάλλον ή ήττον— τα πεδία της ατομικής δραστηριότητας και του κοινωνικού βίου.

Και είναι προφανές, κατά τη δική μου τουλάχιστον αντίληψη, ότι το ολοένα και εντονότερο αυτό έλλειμμα ωριμότητας και ευθυκρισίας διαμορφώνεται σε συνάρτηση με την απώλεια της αξιακής μας αναφοράς, την κατάρρευση του αξιακού μας συστήματος — ένα ζήτημα μείζονος σημασίας, που προσφυώς θίγει ο Βενιζέλος αμέσως μετά.

Τούτων δοθέντων, το ερώτημα που προκύπτει είναι εύλογο, και φλέγον: σε μια εποχή όπου προφανέστατα προτεραιότητα απόλυτη έχουν η πρόκληση εντυπώσεων και η αμεσότητα της αντίδρασης, κατ’ ουσίαν το «φαίνεσθαι» και όχι το «είναι», ποιος παράγοντας —πολιτικός, θεσμικός, ακαδημαϊκός, διαμόρφωσης της κοινής γνώμης κ.ά.— θα θελήσει και θα τολμήσει να αναπλεύσει τον ποταμό; Αλλά ακόμη κι αν το πράξει, πόσο ισχυρή μπορεί να είναι η φωνή του, πόσο υψηλό το κύρος του, ώστε να αναμετρηθεί ανοιχτά με τις επικοινωνιακές σκοπιμότητες και τα εσπευσμένα μέτρα ή συμπεράσματα, με την κυρίαρχη ιδεολογία και στάση ζωής;

Χειροπιαστό παράδειγμα, ο οίκος μας, ο δημοσιογραφικός, όπου το «επικοινωνιακόν» και το «στιγμιαίον», το φανταχτερό και το ακαριαίο, αποτελούν —τις μόνες;— σταθερές, ενώ ο μεστός λόγος, η κατά Βενιζέλο «ισορροπημένη προσέγγιση», μοιάζει όλο και περισσότερο με απομεινάρι μιας άλλης εποχής.

Ειδήσεις Σήμερα: