Το «άλμα» και η «φθορά»

«Πολύ μεγάλο πρόβλημα η ακρίβεια και δεν σας λέω ότι έχουμε όλες τις μαγικές λύσεις» ακούγεται στο βίντεο του Κυριάκου Μητσοτάκη, με το οποίο ο ίδιος επέστρεψε στο Tik Tok, δείχνοντας ποιος είναι αυτή τη στιγμή ο νούμερο ένα πονοκέφαλος της κυβέρνησης.

«Η Ελλάδα σήμερα είναι μία θετική έκπληξη σε περιβάλλον αρκετών αρνητικών ειδήσεων» έλεγε λίγα 24ωρα μετά σε σύσκεψη στην Περιφέρεια Ηπείρου, δείχνοντας ένα από τα βασικά αφηγήματά του – «αναπτυξιακή πορεία, τακτοποιημένα δημοσιονομικά». Πατούσε επίσης στον στίχο του Ελύτη «ένα άλμα πιο μεγάλο από τη φθορά» θέλοντας να δείξει αποφασιστικότητα για κυβερνητική δράση.

Ήδη έχει ορίσει διαδοχικές συνεδριάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου, θέλει γεμάτους κοινοβουλευτικά μήνες, περιμένει από την ομάδα του «ενωτικό» λόγο προς τους πολίτες, ζητάει από υπουργούς να βρίσκονται επιτόπου στα πεδία ενδιαφέροντος. Από την προεκλογική περίοδο, πρότασσε τρεις άξονες για την τετραετία 2023-2027: καλύτερα εισοδήματα για όλους (ως «σημαία» της κυβερνώσας παράταξης για τη δεύτερη θητεία), αξιοπρεπής δημόσια υγεία, λειτουργικό και παραγωγικό κράτος.

Και μετεκλογικά έδινε στην ομάδα του οδηγίες για προσοχή στις απαιτήσεις της κοινωνίας καθώς «με αυτές  αναμετριόμαστε». Έχουν καταγραφεί τόσο εμφατικά εξαγγελίες και δεσμεύσεις, που το Μαξίμου, λογικά, θα πρέπει να βλέπει ότι η κρίση (και η κριτική) των πολιτών μπορεί να είναι πλέον απρόσμενα σκληρή.

Θα πρέπει να γνωρίζει ότι στον πέμπτο χρόνο διακυβέρνησης αξιολογείται εξίσου αυστηρά όχι μόνο το αν λαμβάνει πρωτοβουλίες αλλά κυρίως το αν οι κυβερνητικές ενέργειες φέρνουν ορατό αποτέλεσμα στις πολλαπλές εκφάνσεις της ζωής.

Οι (όποιες) έκτακτες δυσκολίες δεν μπορούν να θέτουν για πολύ σε αναμονή ούτε τις μεταρρυθμίσεις ούτε τις επείγουσες κινήσεις για την καθημερινότητα του πολίτη. Η διαχειριστική επάρκεια στα έκτακτα είναι σοβαρό ζητούμενο αλλά όχι το μόνο μέτρο αξιολόγησης, ούτε μπορεί να αφήνει στην άκρη την παραγωγή πολιτικής.

«Μεγάλα» και «μικρά» άλματα πρέπει να τολμούνται παράλληλα, προσπερνώντας με πράξεις τη φθορά. Γιατί ούτε το πολιτικό κεφάλαιο ούτε ο πολιτικός χρόνος είναι ανεξάντλητα.

Έντυπη έκδοση «ΤΑ ΝΕΑ»