Είναι ο πληθωρισμός και η ανέχεια των πολιτών, ανόητοι…

Δεν ξέρω αν έχετε πάει τελευταία στη λαϊκή. Σίγουρα ναι, και σίγουρα ξέρετε γιατί την ονόμασαν «λαϊκή». Εκεί πάει ο λαϊκός κόσμος, οι οικονομικά ευάλωτοι, τα μεσαία εισοδήματα, όσοι βλέπουν τον μισθό να τελειώνει στις 20 του μήνα.

Κι όσοι ζουν μήνα – μήνα της ζωής τους, μετρώντας και το τελευταίο ευρώ.

Ολοι αυτοί, λοιπόν, καταλαβαίνουν τι εννοώ. Στη λαϊκή, λοιπόν, οι τιμές δεν είναι πια «λαϊκές». Εκεί δεν έχει και διάφορα… καροτσάκια και καλάθια του νοικοκυριού, ούτε Market pass…

Πας και αποκαλύπτεται μπροστά σου η αγορά λαχανικών και φρούτων. Και συνεχίζεις στο σούπερ μάρκετ για να πάθεις το εγκεφαλικό που δεν σου αξίζει.

Μια ματιά στις τιμές των τροφίμων, των οπωροκηπευτικών, των ειδών πρώτης ανάγκης, αλλά και εκείνων που ονομάζουμε «μικρές απολαύσεις της ζωής», σε κάνει να καταλάβεις πιο είναι το τεράστιο πρόβλημα της χώρας σήμερα.

Η ΕΛΣΤΑΤ ανακοίνωσε πληθωρισμός μόλις 1,8%. Θαύμα οικονομικό για την Ελλάδα. Και κοιτάζεις: Πτώση 54% στην τιμή του φυσικού αερίου σε ετήσιο επίπεδο, κάμψη 21% στον ηλεκτρισμό, 20,7% στο πετρέλαιο θέρμανσης και 21% στα καύσιμα.

Τέλεια ζωή, επιτέλους μειώθηκαν οι τιμές στο ενεργειακό κομμάτι.

Όμως, βλέπεις και τις τιμές στα τρόφιμα, εκεί όπου δεν μπορείς να κόψεις και πολλά.

Στο 12,2% ο δείκτης πληθωρισμού του συγκεκριμένου τομέα. Δηλαδή με απλά λόγια έχουμε γενικό δείκτη τιμών μόλις στο 1,8% αλλά τα τρόφιμα τα πληρώνουμε «χρυσάφι».

Ξέρετε ότι στη λαϊκή μισό καρπούζι κοστίζει… 5,5 ευρώ;

Γνωρίζετε ότι τα βερίκοκα, καλοκαιρινό φρούτο φτάνουν να πωλούνται ακόμη και πάνω από 3 ευρώ το κιλό;

Οσο για τα καλά κεράσια; Ακόμη και 6 ευρώ!

Αυτή η κατάσταση είναι τραγική για την πλειονότητα των νοικοκυριών. Ναι των ίδιων νοικοκυριών που ψήφισαν δύο φορές τον περασμένο μήνα.

Και δεν είναι δικαιολογία για την κυβέρνηση η επιτυχία της στις εκλογές. Δεν είναι οι κάλπες «πλυντήριο» για τις ευθύνες που έχει για την κατάσταση της αγοράς.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης επιμένει ότι το πρόβλημα λύνεται με αύξηση στο εισόδημα των νοικοκυριών. Αν ισχύει αυτό τότε αυτή η αύξηση δεν μπορεί να είναι 20 ή 30 ευρώ.

Ούτε επιδόματα και «μπαλώματα» στους μισθούς και τις συντάξεις.

Η αύξηση της αγοραστικής δύναμης των πολιτών είναι μία λύση, όμως, όχι η μοναδική.

Τι θα έλεγαν εκεί στα αρμόδια υπουργεία να βρουν τρόπους να πατάξουν τη φοροδιαφυγή στο χώρο των τροφίμων;

Τι θα έλεγαν να δουν πώς ένα προιόν φεύγει από το χωράφι στα 50 λεπτά και καταλήγει στους πάγκους και τα ράφια 5 και 10 φορές ακριβότερο;

Τι μπορεί να κάνει για να πάψουν να πλουτίζουν οι μεσάζοντες και οι χονδρέμποροι;

Ποιοι είναι οι έλεγχοι που γίνονται στο λιανεμπόριο προκειμένου να παταχθεί η ακρίβεια για την οποία δεν ευθύνονται πλέον τα καύσιμα, τα οποία διαρκώς μειώνονται;

Και ως πότε θα δικαιολογούμε την ακρίβεια ως αιτία του πολέμου, της ενεργειακής κρίσης ή οτιδήποτε μπορεί να σκαρφιστεί κάποιος;

Η ακρίβεια δεν πολεμιέται ούτε με ημίμετρα ούτε με ευχολόγια, ούτε με ασαφείς υποσχέσεις. Ας το καταλάβει η κυβέρνηση που ξεκινά τη δεύτερη θητεία της.

Κι ένα πρέπει να ξέρει: Οτι οι πολίτες αλλάζουν γρήγορα τη γνώμη τους, δεν έχουν παντοτινή υπομονή.

Η ακρίβεια σε βασικά είδη επιβίωσης θα οδηγήσει σε κοινωνικές εκρήξεις και πολιτικές αντιπαραθέσεις. Αυτό πρέπει να το καταλάβουν προτού να είναι αργά.