Ένα μουσικό μετεωρολογικό ανθολόγιο

Συννεφιασμένη και βροχερή χθες η Κυριακή, συννεφιές προβλέπονται σε πολλά σημεία της χώρας και σήμερα. Δύσκολα τα πράγματα.

Αυτό το γκρίζο από πάνω μας φτάνει και περισσεύει για να συννεφιάζουμε και μέσα μας.

Οι στίχοι του Τσιτσάνη μοναδικά εύστοχοι:

Συννεφιασμένη Κυριακή
μοιάζεις με την καρδιά μου
που έχει πάντα συννεφιά
Χριστέ και Παναγιά μου.

Είσαι μια μέρα σαν κι αυτή
που ‘χασα τη χαρά μου,
συννεφιασμένη Κυριακή
ματώνεις την καρδιά μου

Επιστήμη

Τι παθαίνουμε, όμως, και μια συννεφιά είναι αρκετή για να «ματώσει» τις καρδιές των περισσοτέρων από εμάς;

Yπάρχουν φυσικά επιστημονικές μελέτες, που συνδέουν τη λιακάδα και τη συννεφιά με την αύξηση και μείωση, αντίστοιχα, της σεροτονίνης, της ορμόνης που, μεταξύ άλλων, παίζει σημαντικό ρόλο στην ψυχική μας διάθεση.

Δεν γίνεται όμως να αρκεστούμε σε αυτήν την κάπως στεγνή, οξύμωρος η αλήθεια είναι ο όρος, επιστημονική εξήγηση.

Πεντάγραμμο

Μήπως ισχύει η θεωρία του Γιώργου Μητσάκη, εκφρασμένη δια στόματος Λίτσας Διαμάντη;

Αγκαλιές αγκαλιές
πού είναι τα ωραία μας στις ακρογιαλιές
στην αυλή μου στην αυλή μου τώρα βρέχει
και φεγγάρι πια δεν έχει

Ότι δηλαδή οι «Συννεφιές» μάς κάνουν να νοσταλγούμε τις διασκεδάσεις, τα πάθη και τις απολαύσεις, που γευθήκαμε υπό συνθήκες καλοκαιρίας;

Πολύ πιθανό.

Νοέμβριο μήνα πάντως όλα τα «ωραία μας στις ακρογιαλιές» μοιάζουν πολύ πολύ μακρινά. Σήμερα, η συννεφιά, η βροχή και τα «μπουμπουνητά» από mail, μηνύματα και τηλέφωνα, αφεντικών, προϊσταμένων, συνεργατών και πελατών μάς φέρνουν πολύ πιο κοντά στη βροχή και το χαράκωμα του Γιάννη Σπανού του Λευτέρη Παπαδόπουλου και της Δήμητρας Γαλάνη

Βροχή και σήμερα, βροχή στη στέγη μας,
βροχή στη πόρτα μας, ατέλειωτη βροχή
Και εσύ στα σύνορα, σ’ ένα χαράκωμα
Και γύρω ο θάνατος, ατέλειωτη βροχή

Ο Νίκος Γκάτσος με τον Γιώργο Χατζηνάσιο και τη Νάνα Μούσχουρη αφήνουν να εννοηθεί ότι ίσως η βροχή να είναι ο τρόπος των θεών να μας κρατήσουν μέσα.

Πέφτει βροχή, πέφτει βροχή
Στο πρόσωπό μου πέφτει
Πέφτει βροχή, πέφτει βροχή
Στου κόσμου τον καθρέφτη

Πέφτει βροχή, πέφτει βροχή
Σ’ ανατολή και δύση
Πέφτει βροχή, πέφτει βροχή
Κι ο ήλιος έχει σβήσει

Έβγα στο σκοτάδι και περπάτα
Κι ας μην θέλουν οι Θεοί
Έχεις ήλιο τα ζεστά σου νιάτα
Έχεις ήλιο την ζωή

Εδώ που τα λέμε βέβαια, κάτι ξέρουν κι οι θεοί, αφού στην Ελλάδα του 21ου αιώνα, η συννεφιά και η βροχή, τις περισσότερες φορές, εγκυμονούν κυκλοφοριακό χάος.

Εκατοντάδες χιλιάδες ατρόμητοι πεζοί, επιβάτες ΜΜΜ και οδηγοί πασχίζουν απεγνωσμένα να φτάσουν από ένα σημείο της πόλης σε κάποιο άλλο. Σίγουρα αυτούς είχαν κατά νου ο Γιάννης Πουλόπουλος, ο Κώστας Καπνίσης (στίχοι) και ο Μιχάλης Παπανικολάου (μουσική)

Κλείσαν οι δρόμοι με βροχή
Κι ο ουρανός με θλίψη
Μονάχοι όσοι διαβαίνετε
Ο φόβος μη σας λείψει

Βαθύς ο πόνος της πληγής
Βαθύ και το σκοτάδι
Αγάπη μου άργησες να ‘ρθείς
Και μ’ έπιασε το βράδυ

Εξαιρέσεις

Υπάρχουν βέβαια και εξαιρέσεις…

Υπάρχουν αυτοί που θεωρούν ότι η συννεφιά και η βροχή δημιουργούν την κατάλληλη ατμόσφαιρα την ανάπτυξη ερωτικών ειδυλλίων.

Μαζί τους. Και καλή τους επιτυχία.  Όμως ας μην ξεχνούν την κατάληξη που είχε το αμόρε ποτ είχαν υπόψιν τους ο Πασχάλης Τερζής, η Εύη Δρούτσα και οΓιώργος Θεοφάνους.

Σου δίνω πίσω σου δίνω πίσω την αγάπη που μου δάνεισες
δώσε μου πίσω δώσε μου πίσω τη ζωή μου και ξοφλάμε
να σου θυμίσω είχε παλιόκαιρο τη μέρα που σε γνώρισα
πώς θες εσύ για καλοκαίρια να μιλάμε.

Ειδική τέλος, κατηγορία είναι αυτοί που βλέποντας τη συννεφιά, όχι μόνο δεν μαυρίζουν αλλά ελπίζουν και προσεύχονται σε μια γερή βροχή ως τον μόνο τρόπο ακύρωσης ή έστω αναβολής κάποιας δυσάρεστης συνάντησης, αναμέτρησης, σύσκεψης ή επίσκεψης.

Ο Κώστας Τουρνάς:

Μια βροχή, μια βροχή θα μας σώσει
Θεέ μου να `μουν απών.(…)
Μια βροχή, μια βροχή θα μας σώσει
Να μη γίνει ο αγών

και οι Πασχάλης Τερζής, Μάριος Τόκας, Ευγενία Ασλανίδου:

Να πιάσει θεέ μου μια βροχή
Μια καταιγίδα
Να λέω φταίει η βροχή
Που δε σε είδα

συντάσσονται.

Προσωπικά, συντάσσομαι με τον Γρηγόρη Μπιθικώτση, τον Τάσο Λειβαδίτη και τον Μίκη Θεοδωράκη.

Κάθε φορά που, βρέχει (στην φτωχογειτονιά), βρέχει και στην καρδιά μου.