Η Μπόμπα, η Παπαρίζου, το body shaming και μια κοινωνία που δεν αλλάζει

Την Ελενα Παπαρίζου την κοροϊδεύουν για τα κιλά της και αυτή απαντά: «Αλλάζει το σώμα, δεν είμαι πλέον 20. Είμαι μια φυσιολογική γυναίκα με τα πιασιματάκια μου».

Την Ελενα Παπαρίζου τη γνωρίζουν όλοι για την καριέρα της, σε άλλους αρέσει, σε άλλους όχι. Και γι’ αυτό πρέπει να την κρίνουν (αν πρέπει), όχι γιατί έχει «βάλει κιλά». Δικαίωμά της να παχαίνει και να αδυνατίζει όποτε θέλει.

Τη Χριστίνα Μπόμπα δεν την γνωρίζω. Είναι, λέει, influencer, σα να λέμε αυτός που επηρεάζει κόσμο στα social media. Ανεβάζει φωτογραφίες, πουλάει προϊόντα, «πουλάει» και τη ζωή της, γούστο της και καπέλο της.

Ανέβασε μια φωτογραφία πρόσφατα με ένα φόρεμα το οποίο αναδεικνύει το μπούστο της και αμέσως το body shaming πήρε φωτιά.

«Βάλε τα βυ@@@@ σου μέσα» έγραψε ο ένας. «Είσαι μάνα τώρα, σοβαρέψου», έγραψε ο άλλος, ενώ υπήρξε και γυναίκα που είπε ότι δεν μπορεί να αφήνει η Μπόμπα τα παιδιά της και να κάνει ταξίδια.

Γιατί μια… μάνα δεν μπορεί να ντύνεται σέξι. Δεν μπορεί να κάνει ταξίδια με τον άντρα της, ούτε να πηγαίνει στη δουλειά της.

Είναι μάνα, δεν είναι γυναίκα, δεν είναι εργαζόμενη, δεν είναι αυθύπαρκτη προσωπικότητα που μπορεί να κάνει ό,τι θέλει και να τα βγάζει πέρα όπως θέλει.

Και κάπως έτσι ζούμε σε μια κοινωνία που αδυνατεί να αποβάλει στερεότυπα δεκαετιών, παρ’ ότι βρισκόμαστε στο 2022.

Φοράει η γυναίκα μίνι ή το φόρεμά της είναι… πολύ ανοικτό; Ε, τότε πιθανότατα είναι «ελαφρών ηθών». Κοινώς… τα θέλει.

Ή μπορεί να είναι προκλητική διότι έχει σκοπό να «ρίξει» τους άνδρες γύρω της.

Ντύνεται η γυναίκα με τρόπο που δείχνει να αδιαφορεί για τα παραπανίσια κιλά της; Για κάποιο λόγο η κριτική σε βάρος της είναι περίπου… φυσιολογική.

Αλλά και στην τηλεόραση πόσα και πόσα δεν έχουμε ακούσει. Μόλις πρόσφατα γνωστός παρουσιαστής χαρακτήρισε «κατίνα» μια ηθοποιό, αλλά κατάλαβε το λάθος του και απέσυρε το σχόλιο.

Και μπράβο του, μόνο που εν τη ρύμη του λόγου λέγονται πολλά σεξιστικά γιατί ακριβώς δεν έχουν φύγει τα στερεότυπα από την κοινωνία.

Και θα συνεχίσουν να λέγονται ακόμη και από ανθρώπους που ουδεμία σχέση έχουν με τον σεξισμό, το body shaming, την υποβάθμιση της γυναίκας.

Ως γυναίκας, ως προσωπικότητας, ως εργαζόμενης, ως μάνας. Ή όλα αυτά μαζί…

Το ερώτημα είναι απλό: Αν ένας άνδρας ανεβάσει φωτογραφία με το στήθος έξω θα του πουν «ρε είσαι πατέρας, βάλε μέσα το στέρνο;».

Αν ένας άνδρας βγει στο δρόμο με μαγιό, θα του πουν «μαζέψου γιατί προκαλείς τις γυναίκες;»

Αν ένας άνδρας αντιδράσει κάπως έντονα σε μια ερωτική απογοήτευση, φωνάξει, κλάψει, ουρλιάξει, κρίνει, θα του πουν «είσαι… κατίνος;»

Κι αν ένας άνδρας πάει ταξίδι μια βδομάδα μετά τη γέννηση του παιδιού του θα τον κατηγορήσουν ότι εγκαταλείπει την οικογένειά του ή θα πουν «ε, σε επαγγελματικό ταξίδι πάει;»

Αυτή είναι η διαφορά. Οι άντρες μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν γιατί είναι άνδρες. Κι αυτό είναι διάκριση στην κοινωνία.

Η γυναίκα δεν μπορεί να ξεφύγει από τις «ηθικές νόρμες» που επιβάλλουν κάποιοι αόρατοι νομοθέτες και κάποιες παραδόσεις που ίσχυαν πριν από 100 χρόνια.

Όμως, ο κόσμος αλλάζει, οι άνθρωποι αλλάζουν, οι κοινωνίες είναι διαφορετικές. Και δεν μπορεί να γίνεται αποδεκτή καμιά διάκριση που έχει σχέση με το φύλο, την ηλικία, την εμφάνιση ή το τι και πώς το φοράει.

Οι γυναίκες και οι άνδρες, γενικότερα οι άνθρωποι, πρέπει να κρίνονται από τις πράξεις τους, από την προσωπική ηθική τους, από την αξιοπρέπειά τους.

Οσο θα μπαίνουν άλλα κριτήρια στο πώς κρίνουμε τους άλλους τόσο θα έχουμε φαινόμενα ακραίας πατριαρχίας.

Τόσο θα έχουμε συζύγους και συντρόφους που δολοφονούν τις γυναίκες τους γιατί «τις ζήλευαν αλλά τις αγαπούσαν».

Τόσο θα υποβαθμίζουμε τις γυναίκες στους χώρους εργασίας, στο δρόμο, στο σπίτι ή στην πολιτική.

Βεβαίως, δεν είναι στα social media ο καθρέπτης της κοινωνίας, κι ευτυχώς.

Ας μην ανησυχεί η Παπαρίζου, η Μπόμπα ή όποια άλλη διάσημη που δέχεται χυδαία σεξιστικά σχόλια.

Πάντα θα υπάρχουν και αυτοί που θα λένε: «Κάντε ό,τι θέλετε κορίτσια, γιατί έτσι γουστάρετε».

Αλλά σίγουρα θέλει δουλειά για να γυρίσει ο τροχός…