Ποιοι υποκινούν τη βία στην Τούμπα;

Μικρή σημασία έχει εάν ο Ραζβάν Λουτσέσκου είχε επίγνωση της σημασίας των δηλώσεών του ή απλώς θεωρούσε ότι «έφτιαχνε κλίμα» απευθυνόμενος στους οπαδούς της ομάδας της οποίας είναι προπονητής.

Γιατί, όπως και να το δει κανείς, οι δηλώσεις του παρέπεμπαν σε ένα είδος «μαχητικής υποδοχής» των οπαδών της Μαρσέιγ στη Θεσσαλονίκη που προφανώς και δεν έχει καμία σχέση με το είδος της οπαδικής συμπεριφοράς που είναι αποδεκτή στο σύγχρονο ποδόσφαιρο.

Να το πούμε απλά: στο σύγχρονο ποδόσφαιρο η υποκίνηση στη βία απλώς δεν έχει θέση.

Και γι’ αυτό με τις δηλώσεις του το ελληνικό ποδόσφαιρο κέρδισε άλλη μια σελίδα αρνητικής δημοσιότητας στην Ευρώπη.

Γιατί προφανώς και δεν έχουν ξεχάσει στην Ευρώπη την εικόνα του Ιβάν Σαββίδη να «εισβάλει» σε γήπεδο με όπλο στη μέση.

Γιατί όπως και να το δει κανείς οι δηλώσεις Λουτσέσκου δεν είναι «μεμονωμένο περιστατικό».

Αντανακλούν ένα κλίμα που έχει διαμορφωθεί στη Θεσσαλονίκη.

Ένα κλίμα που καλλιεργεί και τροφοδοτεί την οπαδική βία.

Χωρίς να γίνεται προσπάθεια να ανακοπεί, χωρίς προσπάθεια να αλλάξουν νοοτροπίες, χωρίς προσπάθεια να σταματήσει ο φαύλος κύκλος της βίας.

Πριν από δύο χρόνια ήταν ο θάνατος του Βούλγαρου οπαδού του Άρη Τάσκο Μποζατζίσκι.

Πριν από λίγους μήνες είχαμε την ωμή δολοφονία του νεαρού Άλκη.

Αυτό σημαίνει ότι με τον έναν ή τον άλλο τρόπο αυτό που συμβαίνει στη Θεσσαλονίκη μόνο ως μια συνεχής προτροπή στη βία μπορεί να θεωρηθεί.

Και μπορεί να γίνονται κάθε τόσο δηλώσεις περί του αντιθέτου και καταδίκες της βίας «από όπου και εάν προέρχεται», όμως πραγματικά βήματα για να σταματήσουν οι κερκίδες να είναι εκκολαπτήρια βίας δεν γίνονται.

Το ακριβώς αντίθετο: αντί για βήματα και δράσεις ενάντια στις συμμορίες έχουμε δηλώσεις τύπου Λουσένκου.

Και αυτό διαμορφώνει ένα κλίμα που επηρεάζει τη λειτουργία των θεσμών μιας ολόκληρης πόλης, που δεν επιτρέπει την αποτελεσματική αντιμετώπιση της οπαδικής βίας, που την ανέχεται και την αναπαράγει, καλλιεργώντας ταυτόχρονα έναν επικίνδυνο διχασμό της ίδιας της χώρας, ένα διαρκές συγκρουσιακό «εμείς» και «αυτοί».

Πάνω από όλα αναπαράγει μια συνθήκη που γαλουχεί επίδοξος δολοφόνους έτοιμους να σκοτώσουν για τη λάθος απάντηση στο ερώτημα «τι ομάδα είσαι;».

Θέλει να τα δει κάποιος όλα αυτά;

Θέλει να πάρει μέτρα;

Θέλει να ασχοληθεί με το ποιος είναι πραγματικά υπεύθυνος;

Θέλει να ασχοληθεί με τις ευθύνες παραγόντων, διοικήσεων, «συνδέσμων»;

Θέλει να ασχοληθεί με τη στάση αστυνομικών οργάνων, εισαγγελικών και δικαστικών αρχών;

Ή θα χύνουμε κροκοδείλια δάκρυα, θα κάνουμε συσκέψεις, θα ανακοινώνουμε «πρωτοβουλίες», θα εξαγγέλλουμε «μέτρα» που ποτέ δεν θα εφαρμόζονται και τελικά απλώς θα περιμένουμε την επόμενη οπαδική δολοφονία…