Αταλάντα – Project για να θαυμάζεις

Τον Μάιο του 2017 τη συναντούσες στο 102 του UEFA ranking. Καμιά σαρανταριά θέσεις κάτω από τον δεύτερο έλληνα εκπρόσωπό μας στη λίστα (ΠΑΟΚ 61), σε μια περιπλάνηση από εκείνες που δύσκολα σε πείθουν πως εμπεριέχουν νόημα και σκοπό.
Χθες, ρίχνοντας μια πρόχειρη ματιά απλά και μόνο για να επιβεβαιώσεις το αυτονόητο, την έβρισκες ακριβώς στο 25.  Και αν το έψαχνες λιγάκι παραπάνω; Θα διαπίστωνες ότι οι στοιχηματικές εταιρείες ανά τον κόσμο την αποδέχονται και ως το δεύτερο φαβορί για την κατάκτηση της Serie A πίσω από την πρωταθλήτρια Ιντερ. Δεν είναι δηλαδή μόνο πως «έξω πάει καλά», είναι που και εντός των συνόρων σε ένα πρωτάθλημα γεμάτο από «δυναστείες» και θρυλικές φανέλες, σκαρφάλωσε στην ελίτ. Λες και τη χάιδεψε με το ραβδί της κάποια καλή νεράιδα του ποδοσφαίρου.

Αυτή τη διαδρομή διένυσε η Αταλάντα τα τελευταία 4,5 χρόνια υπό τον Τζιαν Πιερ Γκασπερίνι. Και όσο και αν ψάξεις αντίστοιχη ιστορία σε ολόκληρη την Ευρώπη δεν θα βρεις στο ίδιο διάστημα. Ενα κλαμπ που άλλαξε το παρόν και το μέλλον του μέσα από ένα project παράδειγμα προς μίμηση. Μια ιστορία-υπόδειγμα για το πώς μια ομάδα καταφέρνει αποκλειστικά και μόνο μέσα από το ποδόσφαιρο να γίνει κάτι άλλο…

Αυτή την ομαδάρα θα δούμε τον Φλεβάρη στο Καραϊσκάκη. Αυτόν τον… μπελά βρήκε ο Ολυμπιακός απέναντί του στη χθεσινή κλήρωση με θέα τους «16» του Europa League. Και όσοι αφήνουν στην άκρη τα brands και τις επιφανειακές προσεγγίσεις ήδη συμφωνούν πως δυσκολότερο εμπόδιο για τους Πειραιώτες δεν είχε με βάση την αγωνιστική φόρμα. Και ας ήταν στο παζλ των υποψηφίων αντιπάλων η Μπαρτσελόνα και η Σεβίλλη πιθανότερες (με βάση τον… αλγόριθμο) από τους Ιταλούς να βρεθούν στο διάβα της παρέας του Γιουσέφ Ελ Αραμπί.

Αποκλείστηκαν λοιπόν οι Ερυθρόλευκοι από την κλήρωση; Προφανώς όχι και όσοι διαφωνούν ας κάνουν μια ερώτηση στο Λονδίνο (Αρσεναλ), το Μιλάνο (Μίλαν) και τη Μασσαλία (Μαρσέιγ), στα διασημότερα θύματα του Ολυμπιακού στην Ευρώπη την τελευταία τριετία. Ο συντελεστής δυσκολίας όμως είναι τέτοιος που απαιτεί να βάλεις την κουβέντα στην πραγματική της διάσταση. Και να τρυπήσεις το αγωνιστικό ταβάνι. Δύο μήνες στο ποδόσφαιρο είναι πολύς χρόνος. Και για να αποδεχθείς την κατάσταση. Αλλά κυρίως για να βελτιωθείς.

Ο Ολυμπιακός εδώ και χρόνια στα νοκάουτ δεν έχει γίνει εύκολη λεία για κανέναν, ακόμη και αν τελικά αποκλείστηκε. Γιατί αν η Αταλάντα είναι στο 25, εκείνος βρίσκεται στο 38.