Οι παλιές συνήθειες πεθαίνουν δύσκολα

Στην Ελλάδα του 2021 πάνω από τους μισούς πολίτες δεν μπορούν να πληρώσουν εγκαίρως τους λογαριασμούς τους. Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία, οι Έλληνες είμαστε σκλάβοι της εφορίας καθώς δουλεύουμε 179 μέρες το χρόνο για να πληρώνουμε φόρους και ασφαλιστικές εισφορές. Την ίδια ώρα,  4,2 εκατομμύρια Έλληνες πνίγονται στα χρέη -τα οποία την τελευταία 20ετία αυξήθηκαν κατά 11,6 φορές. Και το κερασάκι, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις οι αυξήσεις στο ηλεκτρικό ρεύμα θα φτάσουν έως και 50%, που θα φαίνονται στους λογαριασμούς του Σεπτεμβρίου.

Αυτό που συμβαίνει τα τελευταία 24ωρα με τον ανασχηματισμό αποδεικνύει ακριβώς ότι οι παλιές συνήθειες πεθαίνουν δύσκολα. Δεκαετίες τώρα οι πολίτες αυτής της χώρας εναποθέτουν τις ελπίδες τους στον εκάστοτε καινούργιο πρωθυπουργό και καρτερικά αναμένουν να έρθει εκείνη η ευλογημένη στιγμή που η πολιτική θα υπάρχει προκειμένου να εξυπηρετεί τον πολίτη…. Και σχεδόν κάθε φορά, σε κάθε  κυβέρνηση, κάπου στην πορεία της θητείας χάνεται η ουσία της διακυβέρνησης.

Είναι σχεδόν βέβαιο ότι “το πως θα βάλω γκολ στον αντίπαλο” και η υπερύψωση της μικροπολιτικής δεν ενδιαφέρει παρά μόνον ένα μικρό ποσοστό.

Μετά από τόσα χρόνια η μικροπολιτική υπερτερεί της πολιτικής. Τα παθήματα των τελευταίων χρόνων είναι σαν να μην έκαναν σοφότερο κανέναν. Κολλημένοι τις ίδιες συνήθειες που οδήγησαν τους νέους να φύγουν στο εξωτερικό και να μην θέλουν να γυρίσουν, να αποδομείται το πολιτικό σύστημα ( γιατί δεν ισχύει το «όλοι ίδιοι είναι» ).

Ο σκοπός κάθε ανασχηματισμού -ή τέλος πάντων της επιλογής των ανθρώπων που θα χειρίζονται ένα χαρτοφυλάκιο -θα έπρεπε να είναι ο εξής ένας: πως θα βελτιώσει αυτό το άτομο, που ουσιαστικά είναι εκπρόσωπος της κυβέρνησης, την καθημερινότητα.

Όταν ολοκληρώσει την θητεία η εκάστοτε κυβέρνηση καλύτερα να μην μας θυμίσει τον  Ουίνστον Τσώρτσιλ: Πολιτική είναι η ικανότητα να παρουσιάζεις σήμερα τι θα γίνει αύριο και να εξηγείς αύριο γιατί δεν έγινε.