Πέθανε η δημοσιογράφος Χριστίνα Λυκιαρδοπούλου

Την τελευταία της πνοή, σε ηλικία 74 ετών, άφησε η δημοσιογράφος και τηλεκριτικός, Χριστίνα Λυκιαρδοπούλου, το απόγευμα της Τετάρτης (8/1), ύστερα από ανακοπή που υπέστη.

Μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο Αλεξάνδρα, όπου οι γιατροί διαπίστωσαν το θάνατό της.

Η Χριστίνα Λυκιαρδοπούλου άρχισε τη δημοσιογραφία το 1964, από το «Έθνος», κάνοντας καλλιτεχνικό ρεπορτάζ και μουσική για νέους τότε. Στη συνέχεια, ασχολήθηκε με την τηλεόραση και το ραδιόφωνο και μάλιστα υπήρξε η πρώτη γυναίκα που είπε δελτίο στην Κρατική τηλεόραση.

Στα χρόνια που ακολούθησαν ασχολήθηκε με την τηλεκριτική και ασχολούνταν στις στήλες της με τα νέα προγράμματα της ιδιωτικής τηλεόρασης.

Σε ανακοίνωσή του, το ΔΣ της ΕΣΗΕΑ, του οποίου μέλος υπήρξε η Χριστίνα Λυκιαρδοπούλου, αναφέρει:

«Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ με μεγάλη θλίψη ανακοινώνει ότι «έφυγε» σήμερα από κοντά μας η δημοσιογράφος Χριστίνα Λυκιαρδοπούλου, πρώην μέλος του Δ. Σ. της Ενώσεως και σύζυγος του αειμνήστου συναδέλφου Αγαμέμνονα Φαράκου, σε ηλικία 74 ετών.

Η Χριστίνα Λυκιαρδοπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1946. Τη δημοσιογραφική της σταδιοδρομία ξεκίνησε στο προδικτατορικό «ΕΘΝΟΣ». Μετά το κλείσιμο της εφημερίδας το 1970 από τη Χούντα, το 1973 εργάζεται στην «ΥΕΝΕΔ», στη σύνταξη των ειδήσεων. Παράλληλα, το 1975 θα αρχίσει τη συνεργασία της, που διήρκεσε έως το κλείσιμο της εφημερίδας, με την «ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ», ως τηλεοπτική συντάκτης αλλά και ως αρθρογράφος. Εργάστηκε επίσης στην εφημερίδα «ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ».

Η Χριστίνα Λυκιαρδοπούλου υπήρξε μια καθ’ όλα πετυχημένη δημοσιογράφος. Εργάστηκε για δεκαετίες με επιμονή και ζήλο και κατέκτησε το σεβασμό και την εκτίμηση των συναδέλφων. Για πολλά χρόνια εκλεγόταν εκπρόσωπος στο Μεικτό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ των δημοσιογράφων της Ελληνικής Ραδιοφωνίας. Αργότερα υπήρξε μέλος της Εφορευτικής Επιτροπής της Ενώσεως αλλά και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της ΕΣΗΕΑ τη διετία 1997-1999.

Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ αποχαιρετά την αγαπητή Χριστίνα, η οποία αφιερώθηκε ολοκληρωτικά στη δημοσιογραφία και τους συναδέλφους της. Υπήρξε πάντοτε γενναιόδωρη με τους νέους, τους οποίους παρότρυνε και βοηθούσε στα πρώτα τους βήματα αλλά και στη συνέχεια της σταδιοδρομίας τους. Πάντα πρόσχαρη, φιλότιμη και ανιδιοτελής, με ένα μόνιμο χαμόγελο να τη συντροφεύει σε όλες τις εκφάνσεις του βίου της, εργάστηκε ακούραστα και ήταν δίπλα σε όποιον συνάδελφο το χρειαζόταν».