Η αποτυχία εντελώς

Θα μπορούσε να δει κανείς την περίπτωσή της μπεκετικά. Στη βουλευτή που απέτυχε να επανεκλεγεί, η κομματική τύχη χαμογέλασε με τον τρόπο που χαμογελά σε πολλούς αποτυχημένους πολιτευτές. Η πρώην βουλευτής διορίστηκε επικεφαλής της γενικής γραμματείας ισότητας φύλων. Θα μπορούσε να πει λοιπόν κανείς πως εκεί ακολούθησε το υπόδειγμα του Μπέκετ και απέτυχε καλύτερα. Μόνο που δεν μπορεί να το πει. Γιατί εκεί η γενική γραμματέας δεν απέτυχε καλύτερα. Ως κρατική αξιωματούχος, απέτυχε εντελώς.

Αυτή η εντελώς αποτυχία αποτυπώνεται στην ανακοίνωση με την οποία η γ.γ. υπέβαλε την παραίτησή της. Σε αντίθεση με τους άλλους αξιωματούχους που διορίστηκαν με πολιτικά κριτήρια από την προηγούμενη κυβέρνηση και απλώς έθεσαν την παραίτησή τους στη διάθεση της νέας, εκείνη παραιτήθηκε με αιτία. Ε όχι, δεν μπορεί να υπηρετήσει μια κυβέρνηση με τόσο λίγες γυναίκες στη σύνθεσή της. Ε όχι και να υπαχθεί η γενική γραμματεία της στον τομέα Πρόνοιας του υπουργείου Εργασίας από το Εσωτερικών που ήταν. Ετσι «στενεύουν τα όρια των πολιτικών ισότητας».

Ας παραβλέψει κανείς το γεγονός πως η γ.γ. που της ήταν αδύνατον να υπηρετήσει μια κυβέρνηση που έχει στη σύνθεσή της μόλις πέντε γυναίκες, υπηρέτησε μία που είχε μόλις επτά στη δική της σύνθεση όταν ορκίστηκε και από αυτές τις επτά καμία σε θέση υπουργού. Ας σταθεί στα όρια. Μέχρι πού έφτασαν αυτά τα όρια; Μέχρι την πασχαλιάτικη διαφήμιση μιας λαϊκής τραγουδίστριας που κρατούσε ένα αυγό και ζητούσε από κάποιον να «χτυπήσει σαν άνδρας» το δικό του. Εφτασαν δηλαδή τόσο μακριά ώστε η γ.γ. δεν άκουσε αυτό που συνέβαινε στον χώρο εργασίας και των στενών ορίων. Δεν άκουσε τις καταγγελίες για παρενόχληση από τρεις γυναίκες που εργάζονταν στην πρεσβεία της Βενεζουέλας.

Αν υπενθυμίζει κάτι η περίπτωση της γ.γ., αυτό δεν είναι πως θα υπάρχουν πάντα αποτυχημένοι πολιτευτές που θα υπηρετούν τυφλά το κόμμα τους για να αποτυγχάνουν όλο και καλύτερα. Είναι πως η δημόσια διοίκηση θα πρέπει να απαλλαγεί κάποτε από τους ίδιους. Από την εντελώς αποτυχία τους.