Never give up alone!

Για να πω την αμαρτία μου, δεν διετέλεσα ποτέ φίλος της, αλλά μετά το προχθεσινό έπος, με βλέπω να φτιάχνω μπλουζάκι που θα γράφει «Je suis… Liverpool»!

Υπάρχει ωστόσο και η εναλλακτική λύση: αντί να τρέχω να φτιάχνω καινούργιο, μπορώ να δανειστώ αυτό το μαύρο που φορούσε ο Μοχάμεντ Σαλάχ…

Τι έγραφε αυτό το μπλουζάκι; Νever give up!

Σιγά τα ωά, θα μου πείτε. Εδώ η Λίβερπουλ στον τελικό του 2005 στην Πόλη, κόντρα στη Μίλαν, ανέτρεψε το 0-3 σε 16 λεπτά δεν θα το έφερνε τούμπα μέσα σε μιάμιση ώρα!

Αμ το άλλο πάλι; Στο 54′ και στο 56′ σκόραρε προχθές ο (προερχόμενος από χρυσή, πλην αναγκαστική αλλαγή) Βαϊνάλντουμ, ακριβώς στα ίδια λεπτά είχαν βάλει τα πρώτα δυο γκολ στο εφεξής καλούμενο «θαύμα του Ατατούρκ» ο Τζέραρντ και ο Σμίτσερ!

O Tζέραρντ ως ένας από τους κληροδότες των ιερών και των οσίων της Λίβερπουλ ήταν παρών προχθές στο Anfield, για να τεκμηριώσει και να διατρανώσει το προφανές…

You ‘ll never walk alone!

Κατεγράφησαν κάμποσες συγκλονιστικές σκηνές στη διάρκεια του προχθεσινού ματς, μα η πιο ανατριχιαστική ήταν εκείνη που εκτυλίχθηκε στη λήξη του: τότε που ολάκερη η ομάδα παρατάχθηκε μπροστά στο kop και σε απόλυτη συγχορδία με τους εκστασιασμένους θεατές τραγούδαγαν τον ύμνο τους.

Ενας ύμνος στο μεγαλείο της Λίβερπουλ και συλλήβδην του ποδοσφαίρου…

Κρίμα που το τέταρτο γκολ δεν το έβαλε ο Τζέιμς Μίλνερ για να δανειστώ το παλιό διαφημιστικό σλόγκαν του ομώνυμου τυριού και να γράψω «Μίλα μου για Μίλνερ». Αλλά, με τη λογική των Αμερικανών που λένε πως «είναι κρίμα να αφήνεις μια λεπτομέρεια να σου χαλάσει μια όμορφη ιστορία», μπορώ κάλλιστα να μιλήσω για τον Τρεντ Αλεξάντερ-Ανολντ. Τι έκανε ο λεγάμενος; Δημιούργησε με τα ανακλαστικά και την πανουργία (που ασφυκτιά στα ασυμπλήρωτα 21 χρόνια του) ένα από τα πιο έξυπνα γκολ στην ιστορία του παγκοσμίου ποδοσφαίρου.

Ασίστ ο λεγάμενος, γκολ ο Οριγκί και φύγαμε για τελικό!