Ο «ατρόμητος μαχητής» του Αιγαίου

Σε ένα πρόσφατο άρθρο μου είχα ασκήσει αυστηρή είναι η αλήθεια κριτική στον πρωθυπουργό για τη ροπή του προς τον εντυπωσιασμό, για την τάση του να υποδύεται ρόλους και να επιχειρεί να δείξει στους γύρω του κάτι άλλο από αυτό που είναι στην πραγματικότητα.

Δεν πέρασαν παρά λίγες μόνον ημέρες και ο πρωθυπουργός υπέπεσε στο ίδιο σφάλμα, και μάλιστα ανήμερα της μεγάλης εθνικής και θρησκευτικής εορτής της 25ης Μαρτίου.

Αυτήν τη φορά, σύμφωνα με τις πληροφορίες που συνόδευαν το σχετικό φωτογραφικό υλικό και διοχετεύτηκαν εντέχνως στα μέσα μαζικής ενημέρωσης από το πρωθυπουργικό περιβάλλον, ο Αλέξης Τσίπρας αντιμετώπισε με ψυχραιμία και ολύμπια αταραξία την απειλή που συνιστούσαν δύο μαχητικά αεροσκάφη τής εξ ανατολών γείτονος, τα οποία κατάφεραν να προσεγγίσουν το ελικόπτερο στο οποίο επέβαινε ο ίδιος, προκειμένου να μεταβεί στο ακριτικό Αγαθονήσι.

Η πραγματικότητα, βεβαίως, είναι διαφορετική. Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες, τα τουρκικά αεροσκάφη που παραβίασαν το FIR Aθηνών και εντοπίστηκαν από την ελληνική αεράμυνα δεν κατάφεραν  —ακόμη κι αν αυτή ήταν όντως η επιθυμία των χειριστών τους— να πλησιάσουν το ελικόπτερο που μετέφερε τον έλληνα πρωθυπουργό σε απόσταση μικρότερη των 6 μιλίων, καθώς αναχαιτίστηκαν εγκαίρως από ελληνικά μαχητικά.

Ως εκ τούτου, η διαδικασία της αναχαίτισης δε θα μπορούσε σε καμία περίπτωση και με κανέναν τρόπο να απεικονιστεί στο κινητό του πρωθυπουργού, έστω και φευγαλέα, στιγμιαία, όπως ανόητα και υστερόβουλα άφησαν να διαρρεύσει οι βασιλικότεροι του βασιλέως υποστηρικτές του πρωθυπουργού, σε πολιτικό και δημοσιογραφικό επίπεδο.

Πέραν αυτού, ακόμη κι αν —πράγμα μάλλον απίθανο για τους γνωρίζοντες— τα τουρκικά αεροσκάφη είχαν κατορθώσει να προσεγγίσουν σε σχετικά μικρή απόσταση το ελληνικό ελικόπτερο, η αντίδραση της ελληνικής πλευράς θα έπρεπε να είναι διαφορετική.

Εάν όντως είχε συμβεί κάτι τέτοιο, ο πρωθυπουργός μας, αντί να φωτογραφίζεται εντός του ελικοπτέρου ωσάν ατρόμητος μαχητής του Αιγαίου και να τουιτάρει —άκουσον-άκουσον!— τα τετριμμένα και εντελώς ανούσια περί αποφυγής λεονταρισμών, αλλά και περί συνεργασίας, συνεννόησης και συνανάπτυξης με τη γείτονα, θα έπρεπε να φροντίσει το ταχύτερο δυνατόν να επικοινωνήσει προσωπικώς με τον τούρκο πρόεδρο, προκειμένου να του εκφράσει την εντονότατη ενόχλησή του και να του διαμηνύσει με αποφασιστικότητα και πειστικότητα ότι τέτοιες προκλητικές ενέργειες δε θα μένουν εσαεί ατιμώρητες.

Αξίζει να σημειωθεί εν προκειμένω ότι το «αυστηρό» διάβημα που επέδωσε το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών στον πρεσβευτή της Τουρκίας στην Αθήνα απευθύνθηκε για πολλοστή φορά εις ώτα μη ακουόντων.

Και κάτι τελευταίο. Χαίρομαι ειλικρινώς που ο Αλέξης Τσίπρας, ο πρωθυπουργός μας, έστω και οψίμως, έστω και αφιστάμενος των ιδεολογικών καταβολών του για τις οποίες είναι τόσο περήφανος, έχει αρχίσει να αναγνωρίζει και να εκτιμά την ισχύ, την αξία και τη χρησιμότητα των ενόπλων δυνάμεων της χώρας μας.