Η συνωμοσία της σάλτσας

Ετσι όπως πέφτουν τα ερωτήματα, το ένα μετά το άλλο, μοιάζει με τρέιλερ πολιτικοκατασκοπευτικού θρίλερ: Πόσες φορές τον συνάντησε κρυφά; Ποιος ήταν ο σκοπός των συναντήσεων; Τι του μετέφερε εκ μέρους του αρχηγού της; Αλλά με πρωταγωνιστές τη Μαρία Σπυράκη και τον Ζόραν Ζάεφ και σε δεύτερο ρόλο τον Κυριάκο Μητσοτάκη, κανένα θρίλερ δεν μπορεί να πείσει.

Δεν μπορεί να πείσει και επειδή το τέλος είναι ήδη γνωστό. Τι άλλο μπορεί να είπε η Σπυράκη στον Ζάεφ πέραν του ότι το κόμμα της δεν θα ψηφίσει τη συμφωνία;
Τα υπόλοιπα, αυτό που σε μια κάποια κινηματογραφική αργκό μπορεί και να περιγραφεί ως «σάλτσα», δεν έχουν και τόση σημασία. Εχει ελάχιστη σημασία εάν η ευρωβουλευτής της ΝΔ είδε μία ή δύο φορές τον πρωθυπουργό της πΓΔΜ, εάν ήπιαν ή δεν ήπιαν καφέ στις Βρυξέλλες.

Η σάλτσα, με άλλα λόγια, είναι λίγη για να νοστιμίσει το αφήγημα της συνωμοσίας. Είναι εξάλλου η ίδια η ανακοίνωση του Μαξίμου με τα δραματικά ερωτήματα που ακυρώνει τη συνωμοσία: «Η ΝΔ χρειάστηκε 282 λέξεις για να μας υπενθυμίσει ότι συμπορεύεται με τους πλέον αντιδραστικούς κύκλους στη γείτονα και ότι πηγαίνει χέρι χέρι με όσους όλα αυτά τα χρόνια ονειρεύονται Μεγαλέξαντρους, αλυτρωτισμούς και με όσους επιδιώκουν την κατάρρευση της συμφωνίας» λέει.

Το νόημα είναι σαφές και χωρίς μετάφραση. Η στάση της ΝΔ έναντι της συμφωνίας των Πρεσπών υπαγορεύτηκε από την απόφασή της να μην αφήσει χώρο στα δεξιά της για να κάνουν πάρτι ο Καμμένος, ο Μπαλτάκος, ο άλλος Καμμένος και πάσης φύσεως απόστρατοι. Για να μην ανθίσουν, δηλαδή, όλα τα μπουμπούκια της υπερεθνικιστικής Δεξιάς. Η ΝΔ από αυτή την άποψη λειτούργησε με τη λογική του αβερωφικού μαντριού – όποιος θέλει να βγει δεν έχει παρά να δοκιμάσει την τύχη του – προσδοκώντας ασφαλώς πολιτικά οφέλη.

Είναι κάτι που αντιλήφθηκαν πολύ καλά οι πολιτικοί αρχηγοί της πΓΔΜ, όπως προκύπτει εξάλλου από τα πρακτικά του συμβουλίου τους. Είναι κάτι που γνωρίζουν όλοι στην Αθήνα. Και είναι και αυτό που υπενθυμίζει πως θρίλερ και συνωμοσίες δεν στήνονται με σάλτσες.