Όλοι μαζί, με τον Καραμανλή

Η ερώτηση έγινε με αφορμή το ρεπορτάζ των Νέων (στις 12/9) για την σιωπή του Κώστα Καραμανλή ενώ συνεργάτες του και πρώην στελέχη της ΝΔ που ανήκαν στην σφαίρα επιρροής του, συνεργάζονται ή στηρίζουν την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.

Η απάντηση που δόθηκε ήταν αυτή: «Οι διεργασίες έχουν ξεκινήσει ήδη από την περίοδο της προεδρίας του Αντώνη Σαμαρά. Μια περίοδο αποκαραμανλικοποίησης, θα μπορούσε να την πει κανεις. Ενώ κανείς δεν θα το περίμενε να το δει με τόσο έντονο τρόπο από τη στιγμή που ανέλαβε ο Κυριάκος Μητσοτάκης, λόγω οικογενειακών πολιτικών παραδόσεων και αναφορών, βλέπετε ότι έχει συνεχιστεί.

Και υπάρχει μια μετατόπιση προς τα δεξιά, υιοθετώντας μια ρητορική, αλλά και μια ανάλυση πολλές φορές, ακροδεξιού χαρακτήρα η οποία τείνει να γίνει η μόνιμη πολιτική ταυτότητα της ΝΔ. Άρα, το κομμάτι της καραμανλικής παράδοσης όπως είχε διαμορφωθεί μετά τη μεταπολίτευση – γιατί θεωρώ πως αυτό ήταν το θετικό αυτής της παράδοσης – τείνει να χάσει πια την ηγεμονία του στη ΝΔ».

Θα έπρεπε να συνοδεύεται από κουίζ πολλαπλών επιλογών το σχόλιο, για το αν το απόσπασμα ανήκει στην Κατερίνα Παπακώστα, τον Πάνο Καμμένο ή τον Ευάγγελο Αντώναρο (εγώ ομολογώ πως αυτόν θα ψήφιζα αν δεν είχα υπάρξει αυτήκοη μάρτυς). Οι δυο πρώτοι μάλιστα, αν και υπουργοί του Αλέξη Τσίπρα, αυτές τις μέρες έκαναν δημόσιους παιάνες στον καραμανλισμό.

Όμως ανήκει στον γραμματέα του ΣΥΡΙΖΑ, Πάνο Σκουρλέτη.

Είναι εντυπωσιακό πως ένα έμπειρο και σημαντικό στέλεχος για το κόμμα του, επιλέγει να απαντήσει για ένα άλλο κόμμα αντί για το δικό του και την κυβέρνηση στην οποία μέχρι πρόσφατα ανήκε κι ο ίδιος. Ακόμη πιο εντυπωσιακό είναι πως αυτή είναι η τακτική του ΣΥΡΙΖΑ όταν κάποιοι, δημοσιογράφοι ή πολιτικοί τους αντίπαλοι, τους καλούν να εξηγήσουν τη συστράτευση τους με σημαντικά στελέχη του καραμανλικού μπλοκ κατηγορώντας, παράλληλα, τον πρωθυπουργό, ότι δίνει πλήρη πολιτική κάλυψη στον Κώστα Καραμανλή για τη συμβολή της κυβέρνησης του στον δημοσιονομικό εκτροχιασμό της χώρας.

Αλήθεια, γιατί είναι τόσο δύσκολο να δοθεί μια απάντηση για το φλερτ με στελέχη και την επιλογή καραμανλικών σε θέσεις-κλειδιά της εξουσίας όπως τα υπουργεία Δικαιοσύνης και Προστασίας του Πολίτη; Όχι τίποτα άλλο, αλλά είναι βαριές καρέκλες αυτές, σημαντικές για την Πολιτεία (κι αφορούν όλους μας) και δεν προσφέρονται για κομματικά παιχνίδια, σενάρια και σπέκουλα με ίντριγκες και διασπάσεις.

Στην τελική, οι γραμματείς, τα μέλη της κυβέρνησης και όσοι μιλάνε ως επίσημοι ή άτυποι εκπρόσωποι της, ελέγχονται και απαντούν για τις επιλογές και τα πεπραγμένα τους. Η υστεροφημία πρώην πρωθυπουργών είναι υπόθεση δική τους, των κομμάτων και των συνεργατών τους.

Για ιδεολογικές αναλύσεις του πολιτικού χάρτη της Ελλάδας και της ιστορίας της Δεξιάς έχουμε εξαίσιους αναλυτές. Και, όχι, τον πρυτανικό θρόνο του κ. Αντώναρου στη Ανωτάτη Σχολή Μεθερμηνείας Καραμανλικής Σκέψης δεν θα την πάρει κανένας κ. Σκουρλέτη. Έκαστος στο είδος του.