Η άσκηση με «συνταγή γιατρού» δηλαδή κατόπιν ιατρικής σύστασης, σε συνδυασμό με φαρμακευτική αγωγή, ήμόνη της, ωφελεί τα άτομα με χρόνιες παθήσεις, σύμφωνα με διάλεξη που θα δώσειο πρόεδρος της Παγκόσμιας Αθλητιατρικής Συνομοσπονδίας (FIMS), καθηγητής του Πανεπιστημίου της Ρώμης, Φάμπιο Πιγκότσι, στο πλαίσιο του Συνεδρίου της Αθλητιατρικής Εταιρείας Ελλάδος (16-18 Μαρτίου) στη Θεσσαλονίκη.

Στις μέρες μας, υπάρχουν διάφορα προγράμματα άσκησης που συνταγογραφούνται ανάλογα με την πάθηση (στεφανιαία νόσο, καρδιακή ανεπάρκεια, διαταραχές του καρδιακού ρυθμού, αρτηριακή υπέρταση, πολλαπλή σκλήρυνση, βρογχικό άσθμα, νεφρική ανεπάρκεια, σακχαρώδη διαβήτη, μεταβολικό σύνδρομο, δυσλιπιδαιμία, κ.α.) ορίζοντας το είδος της άσκησης, την έντασή της, τη διάρκεια, καθώς και το πόσες φορές την εβδομάδα θα πρέπει να γίνεται.

«Η συνταγογράφηση της άσκησης είναι ένα κίνημα το οποίο ξεκινήσαμε με την Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Εταιρειών Αθλητιατρικής (EFSMA), με το οποίο δίνουμε ένα πρόγραμμα άσκησης σε έναν ασθενή ή υγιή. Υπάρχουν προγράμματα για όλες τις παθήσεις, π.χ. για το διαβήτη, για το βρογχικό άσθμα κ.λπ. Αυτό το έχουμε ανεβάσει στην ιστοσελίδα της EFSMAκαι θα το προχωρήσουμε κιόλας. Στην Ελλάδα αρχίζουμε και ενημερώνουμε όλους τους γιατρούς γι’ αυτό το θέμα», εξηγεί ο πρόεδρος της οργανωτικής επιτροπής του συνεδρίου, αντιπρόεδρος της EFSMAκαι μέλος του ΔΣ τηςFIMS, διευθυντής Εργαστηρίου Ανατομίας και Χειρουργικής Ανατομίας του ΑΠΘ, καθηγητής Kωνσταντίνος Νάτσης.

Ο κ. Νάτσης, τονίζει, ακόμη, ότι υπάρχει ένας γενικός κανόνας για την συνταγογραφούμενη άσκηση, αλλά υπάρχει και εξατομίκευση στο πρόγραμμα ανάλογα με την πάθηση και το περιστατικό.

«Ξέρουμε ότιμπορούμε να θεραπεύσουμεκαι με φάρμακα και με άσκηση και μάλισταπολλές φορές τα ποσοστά της άσκησης είναι καλύτερα από τα φάρμακα. Αυτό που προτείνουμε είναι να υπάρξει, αν είναι δυνατόν, μόνο η άσκηση ή να μπορέσουμε να κάνουμε και τα δύο. Να έχει δηλαδή ο ασθενής το όφελοςαπό τα φάρμακα και από την άσκηση. Δηλαδή, μπορούμε να θεραπεύσουμε κάποιες παθήσεις, όπως π.χ. ο διαβήτης σε συνδυασμό άσκησης και φαρμάκων, αλλά εμείς κοιτάζουμε μήπως μπορούμε μόνο με την άθληση. Όταν έχει κανείς διαβήτησίγουρα η πρόληψη είναι το πρώτο. Η αθλητιατρική ενδιαφέρεται πρωτίστως για την πρόληψη και την αποκατάσταση, αλλά κυρίως για την πρόληψη. Μπορούμε να εφαρμόσουμε και άσκηση αν μπορεί κάποιος μόνο με την άσκησηνα βελτιωθεί. Αν όμως δεν βελτιωθεί θα παίρνει σαφώς πολύ πιο λίγα φάρμακα», συμπληρώνει.

health.in.gr,ΑΠΕ-ΜΠΕ