Quo Vadis Europa?

Η Ευρώπη νοσεί. Βαριά. Τα αποτελέσματα των τελευταίων ιταλικών εκλογών είναι ακόμα ένα σύμπτωμα αυτής της σοβαρής ασθένειας, που υποσκάπτει αργά και βασανιστικά τα θεμέλια της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Το κόμμα που συγκέντρωσε τους περισσότερους ψήφους ήταν το Κίνημα των 5 Αστέρων που βάσισε την προεκλογική του εκστρατεία στον ευρωσκεπτικισμό. Εντυπωσιακή ήταν επίσης η άνοδος της ακροδεξιάς Λέγκας, που διεξήγαγε μια εκστρατεία που σημαδεύτηκε από βίαια επεισόδια, μια άκρως αντιμεταναστευτική ρητορική και την προβολή αδιάλλακτων θέσεων απέναντι στις «Βρυξέλλες».

Την ίδια στιγμή η Ελλάδα βιώνει ακόμα μια πρωτοφανή και απάνθρωπη κρίση, η Βρετανία έχει πάρει τον δρόμο της εξόδου, η Νορβηγία, η Ελβετία και Ισλανδία το ξανασκέφτονται, ενώ η Πολωνία, η Ουγγαρία, η Αυστρία, η Σλοβακία, η Τσεχία και η Δανία – στον έναν ή τον άλλον βαθμό – φαίνονται αποφασισμένες να γράψουν τους «κανόνες» στα παλιά τους τα παπούτσια. Κυρίως όσον αφορά στον αριθμό των μεταναστών που θα δεχτούν στο έδαφός τους, αλλά και σε άλλα κομβικά ζητήματα όπως, όσον αφορά στην Πολωνία και την Ουγγαρία, την ελευθερία του λόγου και του Τύπου.

Από την πλευρά της η Γερμανία που απαιτεί από τους άλλους να υπακούουν χωρίς παρεκκλίσεις τους «κανόνες», ακόμα κι αν αυτό σημαίνει ολόκληρες χαμένες γενιές όπως συμβαίνει στη χώρα μας, φαίνεται να μη δίνει την παραμικρή σημασία στους κανόνες αυτούς. Απόδειξη το γιγαντιαίο πλεόνασμα συναλλαγών που καταγράφει η χώρα, το οποίο κάνει ρεκόρ και σύμφωνα με οικονομικούς αναλυτές όχι μόνο παραβιάζει το Σύμφωνο Σταθερότητας, αλλά, στην περίπτωση που οι κανόνες εφαρμόζονταν, η Γερμανία θα βρισκόταν αντιμέτωπη με κυρώσεις.

Σε μια Ευρωπαϊκή Ενωση που ηγεμονεύεται ατύπως από τη Γερμανία, η χώρες της περιφέρειας του Νότου υποφέρουν από τον ζουρλομανδύα της λιτότητας που επιβάλλει το Βερολίνο, ενώ οι κάτοικοι των χωρών αυτών πιστεύουν όλο και λιγότερο στο όραμα και τις υποσχέσεις για ευημερία που προέρχονται από τις Βρυξέλλες.

Καθημερινά όλο και περισσότεροι Ευρωπαίοι ενδίδουν στον ευρωσκεπτικισμό. Ο λαϊκισμός και η ακροδεξιά υψώνουν το αποτρόπαιο κεφάλι τους σχεδόν στις περισσότερες χώρες – μέλη. Οι ανισότητες κυριαρχούν και οξύνονται, το κοινωνικό κράτος βρίσκεται υπό διωγμό με δικαιολογία την «αύξηση της ανταγωνιστικότητας», ο κοινωνικός ιστός έχει γίνει κουρέλι ακόμα και σε χώρες με πιο υγιείς οικονομίες από τη δική μας, ενώ η διαφθορά βασιλεύει από τον Βορρά έως τον Νότο.

Η Ευρώπη, αν θέλει να παραμείνει Ενωμένη, πρέπει γρήγορα να αλλάξει πορεία.

Αλλιώς το μέλλον της δεν διαγράφεται καθόλου ρόδινο.