Οι πρώτες μετά το μνημόνιο εκλογές στην Ιρλανδία βγάζουν όλα τα κόμματα σε θέση αδυναμίας και, βάζοντας το Δουβλίνο στην τροχιά της Λισαβώνας και της Μαδρίτης, καθιστούν πλέον πιθανά μέχρι και προηγουμένως αδιανόητα ενδεχόμενα: Τον δύσκολο Μεγάλο Συνασπισμό ή την επιστροφή στην κάλπη.

Η καταμέτρηση των αποτελεσμάτων από την κάλπη της Παρασκευής φτάνει μέχρι τη νύχτα προς Κυριακή, και τα δύο μεγαλύτερα κόμματα κονταροχτυπιούνται σε αρκετές περιφέρειες για μία έδρα -η τελική κατανομή εδρών μπορεί να χρειαστεί ημέρες, λόγω του εκλογικού συστήματος που ανακατανέμει έδρες σε μικρότερους σχηματισμούς.

Το βράδυ του Σαββάτου, το κόμμα της αντιπολίτευσης εμφανίστηκε πιο αισιόδοξο για το πού θα γείρει η πλάστιγγα σε ορισμένες έδρες, και ακόμη και για να περάσει στην πρώτη θέση.

Βέβαιο όμως είναι μόνο ένα: Κανένα από τα δύο στρατόπεδα, ούτε ο μέχρι τώρα κυβερνητικός συνασπισμός του Φίνε Γκαέλ-Εργατικών ούτε το αντιπολιτευόμενο Φιάνα Φάιλ, δεν θα έχει αυτοδυναμία. To μέχρι πρότινος κυβερνητικό σχήμα περνά στο παρελθόν, αλλά η αντιπολίτευση δεν μπορεί να κυβερνήσει.

Το αντιπολιτευόμενο Φιάνα Φάιλ βρίσκεται σε επίπεδα κοντά σε εκείνα του Φίνε Γκάελ (του πρωθυπουργού Έντνα Κέλι), και τα δύο δηλαδή με δύναμη ανεπαρκή για κυβέρνηση. Για το Φίνε Γκάελ δεν φτάνει ούτε νέα συνεργασία με τους (συγκυβερνώντες) Εργατικούς, που βρίσκονται πολύ πίσω σε μονοψήφια ποσοστά.

Το Σιν Φέιν ακολουθεί τα δύο μεγάλα κόμματα, με το οποίο όμως και τα δύο απορρίπτουν κατηγορηματικά συνεργασία. Από εκεί και μετά ξεκινά ένα παζλ μικρότερων κομμάτων και ανεξάρτητων υποψηφίων.

Με μαγικό αριθμό τις 79 έδρες για αυτοδυναμίας – και ενώ στην πράξη μάλιστα, έχει φανεί ότι οι ιρλανδικές κυβερνήσεις πρέπει να έχουν ένα «μαξιλάρι ασφαλείας» επιπλέον εδρών- όλοι αρχίζουν πλέον να ζυγίζουν το αδιέξοδο και να ψάχνουν εναλλακτικές.

Οι ξένοι παρατηρητές, όπως εκείνοι που επικαλείται το Reuters ή το Associated Press, θεωρούν πως για να βγει κυβέρνηση, οι δύο μεγάλοι «προαιώνιοι εχθροί», το Φίνε Γκάελ και το Φιάνα Φάιλ, θα πρέπει να πιεστούν για να μάθουν να συνεργαστούν.

Αυτό όχι μόνο δεν έχει ξαναγίνει ποτέ, αλλά δεν είναι και καθόλου εύκολο: Τα δύο κόμματα ξεκινούν ιστορικά από τις δύο αντίπαλες πλευρές του ιρλανδικού εμφυλίου. Ίσως για αυτό, αντιθέτως, οι Irish Times θεωρούσαν το απόγευμα του Σαββάτου ότι αν η εικόνα είναι αυτή που αναμένεται πολύ πιθανό είναι το ενδεχόμενο νέων εκλογών.

Η κατάσταση ήταν τέτοια που το Σάββατο, κανένα στέλεχος από τα δύο κόμματα δεν απέκλειε πλέον (σε αντίθεση με την προεκλογική περίοδο) συνομιλίες με το αντίπαλο στρατόπεδο.

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ