Είδα τις λέξεις να χορεύουν

!function(d,s,id){var js,fjs=d.getElementsByTagName(s)[0];if(!d.getElementById(id)){js=d.createElement(s);js.id=id;js.src=»//platform.twitter.com/widgets.js»;fjs.parentNode.insertBefore(js,fjs);}}(document,»script»,»twitter-wjs»);

Σελίδες: 80

Υπακοή

Μπροστά στη θάλασσα, με τα πόδια στο κύμα, άκουγε μια παράξενη ιστορία.

Σε μια μεγαλούπολη ένα πανύψηλο, πανέμορφο κορίτσι, με μαύρα μακριά μαλλιά, περπατούσε ολόγυμνο στο δρόμο. Ξέφυγε, έλεγαν, από το ψυχιατρείο. Ολόγυμνο.

Έφευγε. Άφηνε πίσω όλη την ένδυση της εξουσίας, το ζουρλομανδύα της υπακοής. Θα απεκδυόταν και τη σάρκα της, αν απειλούσε να την κρατήσει μακριά από το πνεύμα της.

Και έβγαιναν όλοι στα μπαλκόνια να τη δουν. Η δική της ιάσιμη ασθένεια εξόρκιζε την ανήκεστη βλάβη των ματιών που την κοιτούσαν.

Η Ζωή Σαμαρά είναι Ομότιμη Καθηγήτρια της Θεωρίας της Λογοτεχνίας και του Θεάτρου στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και, από τον Ιούνιο του 2013, Πρόεδρος της Εταιρίας Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης. Είναι δοκιμιογράφος, ποιήτρια, μεταφράστρια, κριτικός λογοτεχνίας. Έχει διδάξει σε πολλά πανεπιστήμια της Ελλάδας και του εξωτερικού. Για το επιστημονικό της έργο έχει διακριθεί πολλές φορές, κυρίως στο εξωτερικό. Το πιο πρόσφατο βιβλίο της, Και είναι πολύ μακριά η Δύση, ποιητική συλλογή, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Γκοβόστη.