Πρώτα, ήταν η ρεβάνς της απατημένης Βαλερί Τριερβελέρ που φιλοτέχνησε με ελάχιστα κολακευτικό τρόπο το πορτρέτο του Ολάντ. Μετά, η βουτιά της δημοτικότητας του γάλλου προέδρου σε σημεία που ορισμένοι χαρακτηρίζουν ακόμη και απαγορευτικά για διακυβέρνηση. Τώρα, ο μόνος ισχυρός της κεντροδεξιάς, ο Σαρκοζί, μπλέκεται θολά στο κάδρο της υπόθεσης Air Cocaine.

Κάπου όμως η Μαρίν Λεπέν έχει σταματήσει να διαβάζει τις εφημερίδες και γελάει: Χωρίς να κάνει τίποτε, ο αέρας στο Παρίσι φουσκώνει τα πανιά της.

Το απόγευμα της Πέμπτης, ο Monde δημοσίευσε πληροφορίες σύμφωνα με τις οποίες το όνομα του τέως προέδρου Νικολά Σαρκοζί εμφανίζεται στο περιθώριο της δικογραφίας γύρω από την υπόθεση «Air Cocaine».

Η υπόθεση αφορά αρχικά τον Στεφάν Κουρμπί, επιχειρηματία που κατηγορείται για εμπόριο ναρκωτικών. Το πρόβλημα για τον Σαρκοζί, που δεν του είναι καθόλου ξένα τα σκάνδαλα, είναι ότι στην εταιρεία του Κουρμπί, τη Lov Group, είχαν τιμολογηθεί τρία ταξίδια του τέως προέδρου με ιδιωτικό τζετ στο εξωτερικό.

Ο Σαρκοζί, που βγάζει τα προς το ζην με διαλέξεις στο εξωτερικό, εμπλέκεται στο περιθώριο της υπόθεσης και, φυσικά, όχι στη διακίνηση ναρκωτικών. Όμως η σκιά της εμπλοκής του φτάνει για να πέσει βαριά στις οποίες φιλοδοξίες του να ανέβει ξανά στο κεντροδεξιό UMP.

Το διχασμένο UMP είναι η αχίλλειος πτέρνα του γαλλικού πολιτικού συστήματος. Η εκλογική δυναμική του Εθνικού Μετώπου της Μαρίν Λεπέν ήταν τα τελευταία χρόνια σταθερά αυξανόμενη, αλλά η δυστυχία της κεντροδεξιάς ήταν ένα από τους -αρκετούς- παράγοντες που την ευνοούν τώρα.

Ο άλλος είναι η φθορά του προέδρου Ολάντ, η οποία έχει φτάσει στο απόγειό της τις τελευταίες ημέρες.

«Ισχύς μου, η αδυναμία των άλλων»

Η ρητορική της Λεπέν, που ελίσσεται μεταξύ ανοικτά αντιμεταναστευτικής ρητορικής και «πολιτικά ορθής» επίκλησης στις παραδοσιακές αξίες, στόχευε πάντα σε ένα συγκεκριμένο τμήμα του γαλλικού σώματος ψηφοφόρων που κοιτούσαν προς το UMP.

Όπως λοιπόν είναι ο κανόνας και σε άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες για την άνοδο ομάδων ακροδεξιού «χρώματος», η αποδυνάμωση του UMP έθρεψε το Εθνικό Μέτωπο.

Το κόμμα της κεντροδεξιάς βρίσκεται ακόμη σε φάση ηγετικής κρίσης. Με τους βαρόνους του κόμματος να μην δείχνουν να καταφέρνουν να συσπειρώσουν τη βάση, μόνο ο Νικολά Σαρκοζί -με την αίγλη της εμπειρίας στην προεδρία- έχει κάποιες ελπίδες για ανασυγκρότηση του στρατοπέδου.

Αντιστοίχως, κάθε πλήγμα σε αυτόν καταλήγει να αφήνει το έδαφος ελεύθερο για τη Λεπέν. Σίγουρα, η δυναμική της έχει ανώτατο όριο, αλλά πολλοί στο Παρίσι θα προτιμούσαν να μην χρειαστεί να το διαπιστώσουν -η πρόσφατη επικράτησή της στις ευρωεκλογές, έστω και αναμενόμενη, προκάλεσε σοκ.

Στην άλλη πλευρά, το θερμότερο μέτωπο του γαλλικού προεδρικού μεγάρου, η βουτιά της δημοτικότητας του Ολάντ είναι το πιο ορατό σύμπτωμα της κρίσης.

Το 13% της αποδοχής του είναι κάτι παραπάνω από το χαμηλότερο ποσοστό που έχει υποστεί ποτέ γάλλος πρόεδρος μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πολέμο. Είναι, στη μέση της πρώτης θητείας του, υπαρξιακών διαστάσεων κρίσιμο για μία κυβέρνηση που δεν έχει καταφέρει να ρίξει το ποσοστό ανεργίας ή να δώσει ώθηση στην ανάπτυξη της οικονομίας.

Και κάπου εκεί έρχονται οι… φαφούτηδες: Με φόντο όλα αυτά, η πληγωμένη Βαλερί έγραψε, μεταξύ όλων των άλλων, πως ο Ολάντ κοιτάζει αφ’ υψηλού τους φτωχούς που χαρακτήρισε «φαφούτηδες».

Στέκει ή όχι, και στέκει ή όχι η αναφορά για το υποτιθέμενο sms του γάλλου προέδρου πως «καταστράφηκε», η ζημιά αρκεί ώστε να μην χρειαστεί καν από μόνη της να το ενσωματώσει η Λεπέν στο οπλοστάσιο των αναφορών.

Έπρεπε δημοσιογράφοι να της ζητήσουν σχόλιο για τους φαφούτηδες, ώστε να περιοριστεί να το χαρακτηρίσει ως «απορριπτέο». Το ίδιο έκανε και για το βιβλίο της Τριερβελέρ συνολικά, το οποίο επέκρινε διακριτικά ως επιβλαβές για το «ανώτερο συμφέρον της διατήρησης του κύρους της γαλλικής προεδρίας». Αυτές τις ημέρες, η Λεπέν δεν χρειάζεται υψηλούς τόνους για να συντηρήσει το ρεύμα της: Την ευνοούν Οι περιστάσεις την ευνοούν.

Βασίλης Ψυχογιός

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ

Ειδήσεις Σήμερα: