Ιβ Σεν Λοράν: Από τις πασαρέλες στη μεγάλη οθόνη

Έζησε μια σχεδόν μυθιστορηματική ζωή. Η ιστορία του ιδιοφυούς σχεδιαστή μόδας, Ιβ Σεν Λοράν, μεταφέρεται στο σινεμά μόλις έξι χρόνια μετά το θάνατό του -και μάλιστα όχι μία, αλλά δύο φορές.

Η πρώτη από τις δύο ταινίες που αναμένεται να βγουν στις αίθουσες είναι το YSL του Ζαλίλ Λεσπέρ που προβλήθηκε πριν από μερικές ημέρες στην έναρξη του 15ου Γαλλόφωνου Φεστιβάλ Κινηματογράφου, αποσπώντας θετικά σχόλια.

Ποιος ήταν ο Ιβ Σεν Λοράν

Είναι ο άνθρωπος που σύστησε το πρετ-α-πορτέ στη μόδα, που έδωσε στις γυναίκες το σμόκιν και το φόρεμα «trapeze», αλλά και τη διάσημη μαρινιέρα.

Η ιστορία του ξεκινά από την Αλγερία και συγκεκριμένα από το Οράν, όπου γεννήθηκε ο Ιβ Σεν Λοράν την 1η Αυγούστου του 1936. Ο πατέρας του ήταν ασφαλιστής και η μητέρα του διοργάνωνε κοκτέιλ πάρτι, όπου παρευρισκόταν η αφρόκρεμα της γαλλικής αποικιοκρατίας.

Η νεανική του ηλικία ήταν γεμάτη τέχνη και γεύματα σε γιοτ κλαμπ. Αλλά και μόδα, όσο μπορεί να ασχοληθεί ένα παιδί με αυτήν. Από μικρή ηλικία ζωγράφιζε χάρτινες κούκλες, ενώ σταδιακά αρχίζει να ράβει τα ρούχα της μητέρας του και της αδελφής του.

Στο σχολείο τα παιδιά τον κοροϊδεύουν. Ο ίδιος δήλωνε αργότερα: «Από τότε ήταν εμφανές ότι ήμουν ομοφυλόφιλος και έτσι κρυβόμουν στην τουαλέτα ή στο παρεκκλήσι για να γλιτώνω από τις ταπεινώσεις».

Η μητέρα του ήταν αυτή που τον προτρέπει να πάει στο Παρίσι, όπου ήδη σε ηλικία 18 ετών σχεδίαζε για τον οίκο Ντιόρ. Η άνοδος του «Μικρού Πρίγκιπα» -όπως θα τον αποκαλέσουν αργότερα οι κριτικοί-, ήταν προδιαγεγραμμένη. Το 1957 ο Ντιόρ πεθαίνει και ο Ιβ Σεν Λοράν καλείται να αναλάβει σε ηλικία μόλις 21 ετών τον οίκο Ντιόρ.

Στην πρώτη του κολεξιόν εισάγει το φόρεμα «trapeze» και ο γαλλικός Τύπος σπεύδει να αναφωνήσει ότι «ο Ιβ Σεν Λοράν έσωσε τη Γαλλία».

Οι ανταγωνιστές του, θέλουν να τον δει να πέφτει και καταφέρνουν να επιτύχουν την επιστράτευσή του. Ο Ιβ Σεν Λοράν που από μικρή ηλικία παλεύει με την κατάθλιψη, υφίσταται σύντομα νευρικό κλονισμό και νοσηλεύεται σε στρατιωτικό νοσοκομείο έξω από το Παρίσι.

Η «θεραπεία» στο νοσοκομείο αυτό αποτελείτο από βαριά ψυχοφάρμακα και ηλεκτροσόκ. Ο ίδιος ο Σεν Λοράν κατηγορούσε εκείνη τη νοσηλεία για πολλά από τα προβλήματα που αντιμετώπισε αργότερα στη ζωή του.

Μοναδικό του στήριγμα ο Πιέρ Μπερζέ, με τον οποίο είχαν γνωριστεί λίγα χρόνια νωρίτερα. Όταν ο Ιβ Σεν Λοράν καταφέρνει να αποστρατευθεί, έχει ήδη χάσει τη θέση του στον Ντιόρ.

Ανοίγει τον δικό του οίκο μόδας με τη βοήθεια του Μπερζέ και το 1962 παρουσιάζει την πρώτη του κολεξιόν. Ορόσημο στην καριέρα του υπήρξε το σμόκιν, το οποίο έβαλε στην γυναικεία ντουλάπα.
Η δεκαετία του 1970 και οι καταχρήσεις υπήρξαν σκληρές για τον Ιβ Σεν Λοράν που νοσηλεύθηκε ξανά σε νοσοκομείο, εξαιτίας της κατάθλιψής του.

Καταφέρνει, όμως, να ξεπεράσει τα προβλήματα και επανέρχεται με νέες εντυπωσιακές δημιουργίες, όπως το άρωμα Opium που έγινε σύμβολο της σεξουαλικής επανάστασης και του «Στούντιο 54», ενώ τα παλτά του με τα ηλιοτρόπια του Βίνσεντ Βαν Γκογκ υπήρξαν καθοριστικό σημείο της δεκαετίας του 1980.

Τα τελευταία χρόνια της ζωής του τα πέρασε στο σπίτι του στο Μαρακές ή στο σπίτι του στη Ντοβίλ, το οποίο ζητά να διακοσμηθεί με βάση το μυθιστόρημα «Αναζητώντας το χαμένο χρόνο» του Προυστ.

Επέλεγε, άλλωστε, το όνομα «κύριος Σουάν» από το μυθιστόρημα, όταν ήθελε να ταξιδέψει ινκόγκνιτο. Πριν πεθάνει ζήτησε να αποτεφρωθεί και οι στάχτες του να σκορπιστούν στον κήπο του αγαπημένου του σπιτιού στο Μαρακές.

Το YSL του Λεσπέρ

Η ταινία YSL παρακολουθεί τον Ιβ Σεν Λοράν από τα νεανικά του χρόνια, τα πρώτα του βήματα στον οίκο Dior, τη γνωριμία και την επαγγελματική συνεργασία με τον σύντροφό του, Πιέρ Μπερζέ, χωρίς να αφήνει εκτός τις κρίσεις τρέλας, τις απιστίες και την κατανάλωση αλκοόλ και ναρκωτικών. Ο Ιβ Σεν Λοράν του Ζαλίλ Λεσπέρ είναι ταλαντούχος, αλλά και βασανισμένος.

Σε πρόσφατη συνέντευξή του στον Κωνσταντίνο Σκαρμούτσο, ο σκηνοθέτης παραδέχεται ότι η ταινία του δεν αποτελεί αγιογραφία του Λοράν, όπως δεν αποτελεί και αγιογραφία του Πιέρ Μπερζέ.

«Κανένας από τους δύο δεν είναι τέλειος αλλά αγαπάμε τους χαρακτήρες μας για τα ελαττώματά τους. Μας αρέσει να τους βλέπουμε να κάνουν τις ίδιες ανοησίες με εμάς, φτάνει να μην κάνουν ακατανόμαστα πράγματα. […] Οι αδυναμίες του Σεν Λοράν είναι απόλυτα συνυφασμένες με την ιδιοφυΐα του και φωτίζουν την ηρωική του διάσταση. Παρά την αρρώστια του (μανιοκαταθλιπτικός), η απόλυτη ανάγκη του για δημιουργία ήταν αυτό που τον κρατούσε στην ζωή και αυτό το κατάλαβε γρήγορα ο Μπερζέ και έκανε τα πάντα για να μπορεί ο Σεν Λοράν να δημιουργήσει για όλη του την ζωή» λέει ο Λεσπέρ.

Πριν από μερικά χρόνια, όταν είχε έρθει στην Αθήνα για την πρεμιέρα της ταινίας L’ Amour Fou (η οποία είχε προβληθεί και τότε στο Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου), ο Πιέρ Μπερζέ δήλωσε σε συνέντευξή του στο in.gr: «Πρέπει να πω ότι πραγματικά ο Ιβ Σεν Λοράν μου έδειξε πράγματα, μου έμαθε πράγματα για τη ζωή που είναι ακόμα και τώρα παρόντα. Είχα ήδη διαμορφώσει μια άποψη για τη ζωή, αλλά με τον Ιβ Σεν Λοράν και την παρουσία του, αυτή η άποψη έγινε κανόνας. Αυτό που παρατήρησα στα 50 χρόνια που έβλεπα τον Ιβ Σεν Λοράν να δουλεύει, ήταν η ακρίβεια, η ολοκληρωμένη προσωπικότητα, η τιμιότητά του και το γεγονός ότι ο Ιβ Σεν Λοράν στη δουλειά του δεν εξαπάτησε ποτέ κανέναν. Για μένα σήμερα ο τρόπος μου να είμαι πιστός στον Ιβ Σεν Λοράν είναι αυτός ακριβώς: να είμαι πιστός σε όλα αυτά που εκείνος πρέσβευε».

<!–

Η φράση αυτή δεν είναι τελείως αποκομμένη από τον τρόπο που ο Λεσπέρ παρουσιάζει την ιστορία του. Ως ένα μήνυμα αγάπης ανάμεσα σε δύο ενδιαφέρουσες προσωπικότητες.

Λέει ο Λεσπέρ: «Πάντα το ίδιο θέμα με καλεί, πάντα η ίδια η ιστορία. Αν και στην ταινία, ο Μπερζέ με τον Λοράν συναντιούνται πολύ γρήγορα, πρόκειται πάντα για το ίδιο ερώτημα. Δεν είμαστε τίποτα μόνοι μας, χρειαζόμαστε τον άλλον για να αγαπηθούμε αλλά κυρίως για να αγαπήσουμε. Τον χρειαζόμαστε για να παράγουμε, για να δημιουργήσουμε. Χωρίς τον άλλο είμαστε απαθείς, δεν έχουμε καμία χρησιμότητα».

* Η ταινία «YSL» αναμένεται να προβληθεί το καλοκαίρι στην Ελλάδα.

Επιμέλεια: Αγγελική Στελλάκη

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ