Στο Φηροστεφάνι της Σαντορίνης, μια παλιά ξύλινη βάρκα, πολυταξιδεμένη, είναι αφημένη σε μια ταράτσα, κυριολεκτικά έξω από τα νερά της.

Μακριά από τη θάλασσα, σε ένα όμορφο σημείο, με εξαίσια θέα στην καλντέρα, το ταλαιπωρημένο από το χρόνο σκαρί, με τα γερασμένα ξύλα, το τιμόνι και την πρύμνη του σπασμένα, στέκει ανήμπορο πλέον να ταξιδέψει.

Αρκετοί τουρίστες παρατηρούν με ενδιαφέρον την άβαφη βάρκα και στρέφουν το φωτογραφικό φακό τους προς το μέρος της.
Όσοι πάλι από τους περαστικούς είναι εξοικειωμένοι με τον κόσμο της θάλασσας ανακαλούν στη μνήμη τους αλλοτινές εποχές, τότε που οι πολυάριθμοι ψαράδες στις Κυκλάδες και τα άλλα νησιωτικά συμπλέγματα της χώρας μας ξεκινούσαν καθημερινά από τα λιμάνια με τα περίτεχνα ξύλινα σκαριά τους, για να βγουν στα ανοιχτά, στο πέλαγος, και να βγάλουν με κόπο τον άρτο τον επιούσιο, για κείνους και τις οικογένειές τους.

Ξύλινες βάρκες: κάποτε αναρίθμητες, σήμερα ελάχιστες, κι ακόμη λιγότερες στις ελληνικές θάλασσες. Βάρκες με ονόματα, βάρκες με συναίσθημα και μεράκι!

Από πλευράς μου, ένα μικρό φωτογραφικό αφιέρωμα σε κάποιες από τις ψαρόβαρκες που γνώρισα στα ταξίδια μου, με την ευχή να συνεχίσουμε να τις βλέπουμε, για να μας θυμίζουν άλλες εποχές και να μας συγκινούν!

Headlines