Εξαιρετικά σπάνιο είναι στις τάξεις των επικεφαλής της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας η παραίτηση του ποντίφικα.

Η πλέον γνωστή παραίτηση ήταν του πάπα Τσελεστίνου Ε’ το 1294. Μόλις πέντε μήνες μετά την ανάδειξή του, έφτιαξε ο ίδιος Διάταγμα που επέτρεπε την κίνηση αυτή. Έζησε άλλα δύο χρόνια και πέθανε ερημίτης, το 1296.

O Τσελεστίνος Ε’ (Πιέτρο ντι Μορόνε ήταν το κανονικό του όνομα) εξελέγη στα 79 του. Δέχθηκε να ανέβει στον θρόνο προκειμένου να μπει τέλος σε μια διαδικασία εκλογής νέου ποντίφικα που είχε κλείσει ήδη 27 μήνες.

Ο Πάπας Γρηγόριος ΙΒ’ παραιτήθηκε το 1415 προκειμένου να μπει τέλος στο Σχίσμα που ταλάνιζε τη Δυτική Εκκλησία, καθώς υπήρχαν άλλοι δύο διεκδικητές του παπικού θρόνου: στην Αβινιόν της Γαλλίας ο αντιπάπας Βενέδικτος ΙΓ’ και ο αντιπάπας Ιωάννης ΙΒ’.

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ