Από τις 07:00 το πρωί προσέρχονται στις κάλπες για να ψηφίσουν στις βουλευτικές εκλογές στην Τουρκία. Σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις το κυβερνών Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) αναμένεται να εξασφαλίσει μία άνετη νίκη, ενώ το κόμμα του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν επιδιώκει συντριπτική νίκη για την τρίτη κυβερνητική του θητεία, ώστε να έχει τον έλεγχο στην συνταγματική μεταρρύθμιση.

Τα εκλογικά τμήματα άνοιξαν στις 07:00 τοπική ώρα (και ώρα Ελλάδος) στην ανατολική Τουρκία, ενώ στις 08:00 τοπική ώρα άνοιξαν τα εκλογικά τμήματα στις δυτικές περιοχές, στις οποίες συμπεριλαμβάνονται η πρωτεύουσα Άγκυρα και η Κωνσταντινούπολη.

Οι κάλπες θα κλείσουν στις 6 το απόγευμα.

Στην απερχόμενη βουλή το κυβερνών κόμμα είχε 331 από τις 550 έδρες και οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι θα τις διατηρήσει αν δεν τις αυξήσει.

Ωστόσο, χρειάζεται τουλάχιστον 330 έδρες για να έχει την δυνατότητα να προκηρύξει δημοψήφισμα για την κατάρτιση νέου Συντάγματος. Στην περίπτωση που αποσπάσει πλειοψηφία δύο τρίτων θα είναι σε θέση να τροποποιήσει το Σύνταγμα χωρίς να χρειάζεται καν δημοψήφισμα.

Κι ενώ το ΑΚP επιδιώκει να συγκεντρώσει επαρκή αριθμό εδρών, το αντιπολιτευόμενο Ρεπουμπλικανικό Κόμμα επιθυμεί να διατηρήσει τις δυνάμεις του.

Μεγαλύτερη η πρόκληση για το εθνικιστικό MHP έπειτα από τα πλήγματα που προκάλεσαν στις ηγετικές του τάξεις τα σκάνδαλα.

Όλα τα αντιπολιτευόμενα κόμματα όμως, από τα MHP μέχρι και τα κουρδικά, συμφωνούν σε ένα πράγμα: Το ΑΚΡ δεν πρέπει να συγκεντρώσει τα δύο τρίτα των εδρών του Κοινοβουλίου -ήτοι 367 βουλευτές- ώστε να μπορεί να ξαναγράψει όπως θέλει το Σύνταγμα.

Με το σύνταγμα θα πρέπει διευθετηθούν μια σειρά από ζητήματα που εδώ και πολλά χρόνια προκαλούν ένταση, όπως η μαντίλα, το εκπαιδευτικό σύστημα και το προεδρικό σύστημα, υπέρ του οποίου τάσσεται ο πρωθυπουργός Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.

Σε συνδυασμό με το Σύνταγμα θα υπάρξει συζήτηση και για νομοθετικές ρυθμίσεις σε νόμους όπως εκείνος για τα πολιτικά κόμματα και τις εκλογές.

Δεύτερο σημαντικό θέμα που θα έχει να αντιμετωπίσει η κυβέρνηση είναι το Κουρδικό.

Ενδεχόμενη ενίσχυση της κοινοβουλευτικής δύναμης του φιλοκουρδικού Κόμματος Ειρήνης και Δημοκρατίας, θα κάνει ακόμα πιο ανάγλυφη τη πίεση για αντιμετώπιση του θέματος.

Πέρα από τα ζητήματα δικαιωμάτων που προτάσσει το κόμμα αυτό, εδώ και καιρό είναι υπό συζήτηση στην Τουρκία το αν και κατά πόσο, ο έγκλειστος στη φυλακή ηγέτης του ΡΚΚ, Αμπντουλάχ Οτζαλάν, μπορεί να είναι συνομιλητής του τουρκικού κράτους.

Ζήτημα που θα προκαλέσει ένταση είναι και η υπόθεση της θητείας του προέδρου της Δημοκρατίας, Αμπντουλάχ Γκιουλ, ο οποίος εξελέγη στις 22 Αυγούστου 2007 για επταετή θητεία.

Στο μεταξύ, όμως, αναθεωρήθηκε το σύνταγμα το οποίο πλέον προβλέπει πενταετή θητεία για πρόεδρο, ο οποίος θα εκλέγεται με τη λαϊκή ψήφο και όχι από την εθνοσυνέλευση. Οι απόψεις του πολιτικού και του νομικού κόσμου στην Τουρκία διίστανται ως προς το αν η θητεία του Γκιουλ ολοκληρώνεται το καλοκαίρι του 2012 ή το 2014.

Άλλο ένα θέμα εσωτερικής πολιτικής, θα είναι η υπόθεση με τους δύο υποψηφίους βουλευτές του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος που αναμένεται να εκλεγούν, αλλά είναι προφυλακισμένοι στο πλαίσιο της υπόθεσης Εργκενεκόν. Από την Ανώτατη Εκλογική Επιτροπή θα εξαρτηθεί το αν θα μπορέσουν να πάρουν το αξίωμα αν εκλεγούν.

Όσον αφορά την την εξωτερική πολιτική, τα δύο θέματα που θα κληθεί να αντιμετωπίσει άμεσα η Τουρκία έχουν και ελληνικό ενδιαφέρον.

Πρώτον, εντός του Ιουνίου αναμενόταν να πραγματοποιηθεί στην Τουρκία η τακτική ετήσια κοινή συνεδρίαση των υπουργικών συμβουλίων της Ελλάδας και της Τουρκίας με επικεφαλής τους δύο πρωθυπουργούς. Η διαδικασία των εκλογών και του σχηματισμού της νέας κυβέρνησης στην Τουρκία μπορεί να καθυστερήσουν τη συνάντηση.

Δεύτερο είναι το Κυπριακό, αφού στις 4 Ιουλίου θα πραγματοποιηθεί στη Γενεύη η τριμερής συνάντηση, όπου θα παραστεί ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ.

Καυτή ατζέντα περιμένει τη νέα τουρκική κυβέρνηση και σε θέματα που σχετίζονται με τη Μέση Ανατολή και τις σχέσεις της Άγκυρας με την Ουάσιγκτον. Τέλος, παρουσιάζει ενδιαφέρον το κατά πόσο θα συνεχιστεί η κατάσταση απραξίας στις σχέσεις της Τουρκίας με την ΕΕ.

Η τρίτη θητεία Ερντογάν δεν είναι άσχετη με την ανάπτυξη της τουρκικής οικονομίας: Έπειτα από την άβυσσο του 2001, η οικονομία αυξάνεται πλέον με ρυθμούς που έφτασαν το 9% το 2010, ξεπερνώντας γρήγορα την παγκόσμια οικονομική κρίση και αποφεύγοντας την αναιμική ανάκαμψη που ακολούθησε στη Δύση.

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ,ΑΠΕ/Reuters

Ειδήσεις Σήμερα: