Επιτέλους, όρθιο!

Επιτέλους, όρθιο!

Στους έξι μήνες

Το μωράκι σας ενθουσιάζεται κάθε φορά που το παίρνετε στα γόνατά σας, το στηρίζετε
από τους ώμους και αυτό στέκεται λυγίζοντας και τεντώνοντας τα δύο ποδαράκια
μαζί.

Στους επτά μήνες

Ένα μήνα αργότερα το μωρό μπορεί να χρησιμοποιήσει τα ποδαράκια του εναλλακτικά.
Βάζει το ένα πόδι πάνω στο άλλο ή το ένα μπροστά από το άλλο, σαν να επιδίδεται
σε αξιοθαύμαστες χορευτικές φιγούρες πάνω στα γόνατά σας. Καταφέρνει μάλιστα
να κάνει δύο βηματάκια, πριν πέσει ξεκαρδισμένο στην αγκαλιά σας.

Στους δέκα μήνες

Όταν ο έλεγχος των μυών στα γόνατα και τα πόδια έχει αναπτυχθεί αρκετά, το
μωράκι μπορεί πλέον να σηκώσει όλο το βάρος του και να σταθεί στα πόδια του.
Έτσι, κάποια στιγμή που θα νιώθει δυνατό, θα σηκωθεί και θα σταθεί όρθιο με
ένα θριαμβευτικό χαμόγελο. Τώρα βρήκε ένα συναρπαστικό τρόπο να ανακαλύπτει
τον κόσμο. Όλα συμβαίνουν γύρω του με μεγαλύτερη ταχύτητα. Διαλέγει πού θέλει
να πάει και κάνει μόνο του ό,τι θέλει. Τα αντικείμενα δεν έρχονται. Πάει το
ίδιο και τα βρίσκει, διαλέγοντας τι θέλει να αγγίξει και πού θέλει να κατευθυνθεί.
Πρόκειται για ένα μεγάλο κατόρθωμα που σηματοδοτεί μια γοητευτική αλλά εξαιρετικά
κουραστική περίοδο για εσάς, επειδή πρέπει να είστε συνεχώς δίπλα του. Για να
το βοηθήσετε, πρέπει να επιστρατεύσετε όλη την υπομονή σας. Το μωράκι σας σε
αυτήν τη φάση της ζωής του είναι αεικίνητο και ανικανοποίητο. Ψάχνει με αγωνία
να βρει κάπου να στηριχτεί και αμέσως μόλις ανακαλύψει το στόχο του, ακουμπά
πάνω τα χεράκια του, βάζει δύναμη στα ποδαράκια και σηκώνεται. Ωστόσο, μόλις
τα καταφέρει και ύστερα από μερικά δευτερόλεπτα θριαμβολογίας, ζητά απεγνωσμένα
τη συνδρομή σας για να ξανακαθήσει. Πάντως, αυτό δεν διαρκεί πολύ. Έπειτα από
λίγες εβδομάδες ο ακούραστος διαβολάκος σας θα αποκτήσει εμπιστοσύνη στον εαυτό
του και θα αρχίσει να κάθεται μόνος του. Μέχρι τότε όμως θα πρέπει να είστε
διαρκώς δίπλα του, έτοιμη να το σώσετε κάθε φορά που σας καλεί.

Από τη στιγμή που το μωρούλι σας αρχίζει να κινείται μόνο του, τα μικροπεσίματα,
οι μελανιές και τα καρούμπαλα μπαίνουν στην ημερήσια διάταξη. Προσπαθήστε, όσο
είναι δυνατόν, να περιορίσετε τέτοιες δυσάρεστες εμπειρίες, οι οποίες μπορεί
να απελπίσουν το ευαίσθητο πλασματάκι σας και να εμποδίσουν την κινητική του
ανάπτυξη. Τα έπιπλα πρέπει να είναι σταθερά, στερεωμένα σε γερές βάσεις, χωρίς
αιχμηρές γωνίες ή τραπεζομάντιλα που κρέμονται. Αδειάστε τα τραπέζια από τασάκια
και άλλα αντικείμενα επικίνδυνα να τραυματίσουν όχι μόνο το κεφαλάκι αλλά και
την αυτοπεποίθηση και την εμπιστοσύνη του μικρού σας στο χώρο.

Τα πρώτα βήματα

Κάποια στιγμή, λίγο πριν συμπληρώσει τον πρώτο χρόνο της ζωής του, το μωράκι
σας αρχίζει να στέκεται όρθιο (κρατώντας το κάγκελο του κρεβατιού του ή κάποιο
έπιπλο) για περισσότερη ώρα και με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση. Χρησιμοποιεί τα
χεράκια του για να κρατηθεί, αφήνει τα ποδαράκια του ανοιχτά για να ισορροπεί
καλύτερα και φέρνει το σωματάκι του κοντά στο αντικείμενο που το στηρίζει. Σιγά
σιγά αρχίζει να ταλαντεύει τα ποδαράκια του σαν να χορεύει, προοίμιο για το
πρώτο αβέβαιο, διστακτικό, μικρό βηματάκι. Και όταν πια τα καταφέρει, χαρούμενο
με τον εαυτό του και με το καινούριο, θαυμάσιο επίτευγμα, αρχίζει να παίρνει
θάρρος: απομακρύνεται από το αντικείμενο που το στηρίζει, αφήνει πρώτα το ένα
χεράκι, στη συνέχεια και το άλλο, μέχρι που μια μέρα, γύρω στους 12 με 16 μήνες,
θα δοκιμάσει τη δύναμη και την ισορροπία του και θα αποτολμήσει το πρώτο ανεξάρτητο
βήμα. Παρακολουθώντας το μωράκι σας την ώρα που περπατά, θα παρατηρήσετε ότι
τα βήματά του γίνονται με τα πόδια σε ελαφριά διάσταση, γιατί έτσι έχει μεγαλύτερη
ευστάθεια. Τα πόδια του, καθώς οι σύνδεσμοι είναι ακόμη χαλαροί, είναι στραμμένα
προς τα έξω ή προς τα μέσα. Η καμάρα του πέλματος δεν είναι ακόμη εμφανής, γιατί
σχηματίζεται μετά το δεύτερο ή τρίτο χρόνο. Γι’ αυτό, μην ανησυχήσετε νομίζοντας
ότι το παιδί σας πάσχει από πλατυποδία.

Το πόσο γρήγορα θα περπατήσει το μωράκι σας, αποτελεί επτασφράγιστο μυστικό,
χαραγμένο στα γονίδια που είναι εντεταλμένα να παίξουν το «παιχνίδι» της κληρονομικότητας.
Εξαρτάται, όμως, και από τις ευκαιρίες που θα του δώσετε, από τα κίνητρα που
θα προσφέρετε στο μικρούλι σας για να το ενθαρρύνετε να κάνει το πρώτο βήμα.
Έχει αποδειχθεί ότι τα παιδάκια της μαύρης φυλής περπατούν πιο γρήγορα από ό,τι
της λευκής. Αυτό, σύμφωνα με τους ειδικούς, οφείλεται σε μεγάλο ποσοστό στο
γεγονός ότι οι γονείς τους τα παίρνουν μαζί τους στον κήπο ή στα χωράφια. Σκάβουν
μια λακκούβα και τα βάζουν να καθήσουν εκεί μέσα. Τα παιδάκια μέσα στη λακκούβα
μαθαίνουν να στηρίζονται πιο καλά, σηκώνονται πιο εύκολα και περπατούν πιο γρήγορα.
Δεν σας προτείνουμε, βέβαια, να κάνετε το ίδιο, αλλά υπάρχουν τρόποι να δώσετε
ευκαιρίες στο παιδάκι σας να βαδίσει ταχύτερα. Πρώτα από όλα, είναι προτιμότερο
να μην περιορίζετε το μωράκι σας για πολλή ώρα μέσα στο πάρκο. Ακόμη και αν
δεν διαμαρτύρεται (κάτι εξαιρετικά σπάνιο σε αυτή την ηλικία), αποφύγετε την
ασφαλή και βολική λύση αυτού του περιορισμένου χώρου. Μπορεί το πάρκο να αποδείχθηκε
πραγματικά σωτήριο μέχρι τώρα, από δω και πέρα όμως εμποδίζει την κινητική ανάπτυξη
του παιδιού σας. Βέβαια, δεν πρέπει να φτάσετε στο άλλο άκρο και αντί να βοηθήσετε
το παιδί σας, να το πιέσετε να περπατήσει με το ζόρι πριν από την ώρα του. Υπάρχει
ο κίνδυνος να χάσει την αυτοπεποίθησή του, γεγονός που θα καθυστερήσει την κινητική
του εξέλιξη. Όταν το παιδί μαθαίνει να βαδίζει, είναι καλύτερα να μην του φοράτε
παπούτσια, γιατί εμποδίζουν την επαφή του ποδιού με το πάτωμα και έτσι περιορίζεται
η αίσθηση της ισορροπίας. Αποφύγετε, όμως, και τις κάλτσες, για να μη γλιστρά
και πέφτει -εκτός αν περπατά πάνω σε χαλί ή μοκέτα ή αν οι κάλτσες είναι ειδικές
με πέλμα από λάστιχο. Τα τελευταία χρόνια οι ειδικοί συνιστούν στις μητέρες
να αποφεύγουν τις περπατούρες (ή τις στρατούλες, όπως είναι επίσης γνωστές).
Εκτός του ότι αποτελούν μία από τις συχνές αιτίες βρεφικών ατυχημάτων, έχει
αποδειχθεί ότι η χρήση τους καθυστερεί κατά δύο έως τρεις μήνες τη βάδιση του
μωρού. Αυτό συμβαίνει επειδή το παιδί μπορεί να μετακινηθεί κουνώντας τα ποδαράκια
του, χωρίς όμως να τα στηρίζει -και να βάζει βάρος- στο πάτωμα. Το μόνο που
στηρίζει είναι το βάρος του στο κάθισμα της περπατούρας και χάρη στις ρόδες
μετακινείται. Αυτό όμως καθυστερεί το ανεξάρτητο περπάτημά του. Δεν στηρίζεται
στα δικά του πόδια, καθώς δεν του είναι απαραίτητο, διότι έτσι κι αλλιώς μετακινείται.
Επίσης, έχει αποδειχθεί ότι η μακροχρόνια και συχνή χρήση του μάρσιπου καθυστερεί
την πραγματοποίηση των πρώτων βημάτων. Όταν η μαμά τοποθετεί το μωράκι κρεμασμένο
στο στήθος της πρόσωπο με πρόσωπο, αυτό αποκτά την αίσθηση της κίνησης με λάθος
κατεύθυνση. Αν, λοιπόν, χρησιμοποιείτε το μάρσιπο ως τρόπο μετακίνησης, κρεμάστε
τον είτε στην πλάτη είτε στο στήθος σας, βάζοντας το μωρό σας μέσα έτσι, ώστε
να κοιτάζει στην ίδια κατεύθυνση με εσάς.

health.in.gr