Νόσος του lyme

Το
τσιμπούρι Ixodes ricinus είναι ο υπεύθυνος φορέας για τη μετάδοση της νόσου
του Lyme στην Ευρώπη. Αυτό μεταδίδει με το τσίμπημά του τη σπειροχαίτη Μπορφέλια
burgdorferi στον άνθρωπο, αφού προηγουμένως έχει τσιμπήσει μολυσμένα άγρια (ελάφια,
τρωκτικά) και οικιακά ζώα.

Ο χρόνος επώασης της νόσου είναι 5-32 μέρες. Οι κλινικές εκδηλώσεις της εξελίσσονται
σε τρία στάδια.

Το πρώτο χαρακτηρίζεται από δερματολογικές αλλοιώσεις και συστηματικές
εκδηλώσεις που μοιάζουν με ινφλουέντσα (flu-like syndrome). Η αρχική δερματική
βλάβη εμφανίζεται 4-20 ημέρες μετά το τσίμπημα του τσιμπουριού, συνήθως ως βλατίδα
(μικρό, σκληρό δερματικό εξάνθημα, χρώματος ερυθρού ή ρόδινου). Η βλατίδα αυτή
μεγαλώνει σε διάμετρο, έχει διογκωμένη περιφέρεια με διαυγές κέντρο και επεκτείνεται
σχηματίζοντας νέες δακτυλιοειδείς βλάβες (μεταναστευτικό ερύθημα της νόσου του
Lyme). Στις εξωδερματικές εκδηλώσεις της νόσου περιλαμβάνονται: πυρετός, μυαλγίες,
κεφαλαλγία, αυχενική δυσκαμψία, λεμφαδενοπάθεια και η κυνάγχη (πονόλαιμος).
Πολύ σπάνια προσβάλλονται το ήπαρ, οι όρχεις, ο επιπεφυκώς και η ίριδα του ματιού.
Η νόσος στο στάδιο αυτό είναι αυτοπεριοριζόμενη, αφού ακόμα και χωρίς θεραπεία
μπορεί να υποχωρήσει μέσα σε λίγες εβδομάδες.

Το δεύτερο στάδιο χαρακτηρίζεται από προσβολή του ΚΝΣ (μηνιγγίτιδα,
εγκεφαλίτιδα, παράλυση του προσωπικού νεύρου) και της καρδιάς (μυοκαρδίτιδα
κ.ά.).

Το τρίτο στάδιο εμφανίζεται λίγες εβδομάδες έως και δύο χρόνια μετά
την έναρξη της νόσου. Προσβάλλονται οι αρθρώσεις, το νευρικό σύστημα, το δέρμα
και τα μάτια (κερατίτιδα).

Η θεραπεία του πρώτου σταδίου της νόσου δεν παρουσιάζει ιδιαίτερα προβλήματα
και επιτυγχάνεται με την από του στόματος χορήγηση αμοξυκιλλίνης ή τετρακυκλινών
ή ερυθρομυκίνης επί 21 ημέρες. Στις περιπτώσεις προσβολής του ΚΝΣ, της καρδιάς
ή των αρθρώσεων, προτιμάται η παρεντερική χορήγηση υψηλότερων δόσεων πενικιλίνης.
Όταν η νόσος βρίσκεται στο τρίτο της στάδιο, η προσπάθεια θεραπείας της με τη
χορήγηση οποιουδήποτε φαρμάκου είναι ελάχιστα αποτελεσματική.

health.in.gr