Νέα Υόρκη: Τα παιδιά που υποφέρουν από στομαχικά άλγη, κεφαλαλγίες και εμετούς είναι πιθανότερο από τα παιδιά χωρίς αυτά τα συμπτώματα, να συνεχίσουν να εκδηλώνουν χρόνια εξαπλωμένα άλγη και ως ενήλικες, σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιεύονται στο Arthritis and Rheumatism.

Αλλά ενώ μόλις το 1,5% των ατόμων που ερωτήθηκαν είχε τέτοια συμπτώματα κατά την παιδική ηλικία, το 12,2% είχε συμπτώματα χρόνιου άλγους στην ενήλικη ζωή, γεγονός που σημαίνει ότι τα παιδικά συμπτώματα αφορούν μόνο σε μια μικρή αναλογία περιπτώσεων.

Υπάρχουν πολλές πιθανές επιρροές κατά τη διάρκεια της ζωής, όπως οι ψυχολογικοί παράγοντες ή τα ανεπιθύμητα περιστατικά που αναλογούν σε πολύ μεγαλύτερη αναλογία χρόνιου εξαπλωμένου άλγους.

Ο Δρ Γκάρεθ Τζοουνς του Πανεπιστημίου του Αμπερντιν εξηγεί ότι τα παιδικά συμπτώματα σηματοδοτούν έναν μετέπειτα κίνδυνο, αλλά λίγες μελέτες έχουν εστιάσει στο θέμα. Ανέλυσε λοιπόν στοιχεία για 7.470 άτομα που είχαν γεννηθεί το 1958 και συμμετείχαν σε μακροχρόνια μελέτη.

Όταν οι συμμετέχοντες ήταν επτά ετών, οι μητέρες τους είχαν αναφέρει αν είχαν εκδηλώσει διάφορα συμπτώματα περιλαμβανομένου του εμετού, του κοιλιακού άλγους, των κεφαλαλγιών ή των ημικρανιών. Συλλέχθηκαν επίσης στοιχεία σε ηλικίας 11 και 16 ετών. Όταν οι συμμετέχοντες έγιναν 45 ετών συμπλήρωσαν ερωτηματολόγιο για τα επίπεδα σωματικού πόνου.

Τα άτομα με πολλαπλά συμπτώματα σε ηλικία επτά ετών, αντιπροσώπευαν το 1,5% των συμμετεχόντων και είχαν 50% αυξημένο κίνδυνο να υποφέρουν από χρόνια άλγη σε ηλικία 45 ετών. Η πολλαπλή συμπτωματολογία σε ηλικία 11 και 16 ετών επίσης αύξανε τον μελλοντικό κίνδυνο χρόνιου πόνου, αν και το επίπεδο των συμπτωμάτων σε ηλικία επτά ετών ήταν ισχυρότερος προγνωστικός δείκτης.

Σε ηλικία 45 ετών, το 12,2% των συμμετεχόντων ανέφερε χρόνιο διάχυτο πόνο, υποδεικνύοντας ότι πολλοί παράγοντες πέραν των παιδικών συμπτωμάτων παίζουν ρόλο.

health.in.gr