Νέα Υόρκη: Το ψυχολογικό άγχος μεταξύ των μελών της οικογένειας ίσως συμβάλλει στην πρόκληση της αυτοάνοσης διαδικασίας που σχετίζεται με τον διαβήτη στα νεογνά, ενώ επίσης μπορεί να επιταχύνει την πρόοδο του διαβήτη στα παιδιά που έχουν ήδη διαγνωστεί ότι πάσχουν από τη νόσο, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυπο Diabetes Care.

Ερευνητική ομάδα του Πανεπιστημίου Λινκόπινγκ της Σουηδίας με επικεφαλής την Δρ Αννέλι Σέπα εξηγεί ότι ένας αριθμός ετερόκλητων περιβαλλοντικών παραγόντων (περιλαμβανομένης της εμπειρίας σοβαρών περιστατικών) έχουν προταθεί ως υποκινητικοί μηχανισμοί τους διαβήτη τύπου Ι ή της αυτοάνοσης διαδικασίας που κρύβεται πίσω από την ασθένεια.

Υποθέτουν λοιπόν ότι το ψυχολογικό στρες στις οικογένειες ίσως επηρεάζει τα παιδιά αρνητικά λόγω της σχέσης των ορμονικών επιπέδων και των νευρικών σημάτων που με τη σειρά τους επηρεάζουν τόσο την ευαισθησία στην ινσουλίνη/ανάγκη για ινσουλίνη όσο και το ανοσοποιητικό σύστημα.

Οι επιστήμονες μελέτησαν τα πρώτα 4.400 συνεχόμενα παιδιά ηλικίας ενός έτους από μια μεγάλη πληθυσμιακή μελέτη. Οι γονείς των παιδιών συμπλήρωσαν ερωτηματολόγια τόσο την περίοδο της γέννησης όσο και ένα χρόνο μετά αναφέροντας το ψυχολογικό άγχος και το κοινωνικοοικονομικό περιβάλλον της οικογένειας.

Από τα βρέφη ελήφθησαν δείγματα αίματος όταν συμπλήρωσαν τον πρώτο χρόνο ζωής, με σκοπό τον εντοπισμό αντισωμάτων που σχετίζονται με τον διαβήτη τύπου Ι.

Τα βρέφη με αυτοάνοση διαδικασία σχετική με τον διαβήτη είχαν περισσότερες πιθανότητες να έχουν αρνητικούς ψυχολογικούς παράγοντες, δηλαδή γονείς με υψηλά επίπεδα άγχους ή οικογένειες που είχαν βιώσει κάποιο πολύ σοβαρό πρόβλημα. Ο συσχετισμός αυτός παρατηρήθηκε επίσης στα παιδιά με αλλοδαπές μητέρες ή με πατέρες που είχαν χαμηλό μορφωτικό επίπεδο.

health.in.gr