Το αυξημένο σωματικό βάρος σχετίζεται με την εκδήλωση καρκίνου των νεφρών

Νέα Υόρκη: Ο κίνδυνος εκδήλωσης νεφροκυτταρικού καρκινώματος σχετίζεται άμεσα με τον Δείκτη Μάζας Σώματος (ΔΜΣ) και την αύξηση αυτού από την ηλικία των 20 ετών και μετά, σύμφωνα με τα αποτελέσματα δυο ευρωπαϊκών μελετών που δημοσιεύονται στο επιστημονικό έντυπο American Journal of Epidemiology.

Στην πρώτη μελέτη, ερευνητές του Πανεπιστημίου του Μάαστριχτ της Ολλανδίας με επικεφαλής τον Δρ Boukje A.C. van Dijk ανέλυσαν στοιχεία από την μελέτη The Netherlands Cohort Study on Diet and Cancer στην οποία συμμετείχαν περισσότεροι από 120.000 ηλικιωμένοι άνδρες και γυναίκες.

Κατά τη διάρκεια των εννέα ετών της μελέτης, καταγράφηκαν συνολικά 275 επιβεβαιωμένα κρούσματα νεφροκυτταρικού καρκινώματος. Για κάθε ένα βαθμό επιπλέον πάνω από τον φυσιολογικό ΔΜΣ στην αρχή της μελέτης, ο κίνδυνος αυξανόταν κατά 7% στους άνδρες και τις γυναίκες. Επίσης αν ο ΔΜΣ είχε αυξηθεί από την ηλικία των 20 ετών, αυξανόταν και ο κίνδυνος νεφορκυτταρικού καρκινώματος.

Μη αναμενόμενη ήταν η παρατήρηση ότι στις γυναίκες, για κάθε πέντε εκατοστά αύξηση στο ύψος πάνω από το 1,60μ ο κίνδυνος αυξανόταν κατά 23%. Κάτι ανάλογο δεν παρατηρήθηκε στους άνδρες, γεγονός που έρχεται σε αντίθεση με ότι έχει παρατηρηθεί σε άλλες μελέτες.

Στη δεύτερη μελέτη του Νορβηγικού Ινστιτούτου Δημόσιας Υγείας με επικεφαλής τον Δρ Αντερς Ενγκελαντ παρόμοια ανάλυση έγινε σε στοιχεία που αφορούσαν δυο εκατομμύρια άνδρες και γυναίκες που ζούσαν στην Νορβηγία. Κατά τη διάρκεια της μελέτης (1963-2001), καταγράφηκαν συνολικά 6.453 περιπτώσεις νεφροκυτταρικού καρκινώματος.

Σε ξεχωριστή ανάλυση 227.000 εφήβων καταγράφηκαν 154 κρούσματα.

Και στις δυο ηλιακές ομάδες ο κίνδυνος νεφροκυτταρικού καρκινώματος αυξανόταν όσο αυξανόταν ο ΔΜΣ. Ο κίνδυνος κακοήθειας επίσης αυξανόταν με το ύψος, αλλά περαιτέρω ανάλυση έδειξε ότι αυτό το εύρημα περιοριζόταν στους πρώην και νυν καπνιστές. Αντιθέτως η σχέση ΔΜΣ και νεφροκυτταρικού καρκινώματος ήταν ισχυρότερη σε εκείνους που δεν είχαν καπνίσει ποτέ.

«Θα πρέπει να γίνει μια προσπάθεια διαφώτισης των πιθανών υποκείμενων μηχανισμών μεταξύ παραγόντων όπως ο ΔΜΣ, η αύξηση του ΔΜΣ κατά τη διάρκεια της ενήλικης ζωής, η σωματική δραστηριότητα, η ενεργειακή πρόσληψη και ο κίνδυνος καρκίνου», τονίζει ο Δρ van Dijk.

health.in.gr