Το μικρό μέγεθος του πέους αποτελεί σημείο προβληματισμού για πολλούς άνδρες. Η χρήση χειρουργικών μεθόδων για τη μεγέθυνσή του, παρά τις διάφορες διχογνωμίες, κερδίζει σταθερά έδαφος την τελευταία δεκαετία, με πολλές δεκάδες χιλιάδες επεμβάσεων σε όλο τον κόσμο.

Η πρωτοποριακή μέθοδος του Κινέζου πλαστικού χειρουργού Δρ Long, που εφαρμόστηκε το 1984 για την επιμήκυνση ενός μερικά ακρωτηριασμένου πέους, εξελίχθηκε και τροποποιήθηκε τα επόμενα χρόνια από πλαστικούς χειρουργούς και ουρολόγους. Ως αποτέλεσμα, σήμερα πραγματοποιούνται επεμβάσεις τόσο για την αποκατάσταση της πραγματικής μικροφαλλίας (επίκτητης ή εκ γενετής) όσο και για περιπτώσεις ανδρών που δεν είναι ικανοποιημένοι με το υπάρχον μέγεθος.

Μια σχετικά πρόσφατη μελέτη στις ΗΠΑ που έγινε σε σπουδαστές κολεγίου, έδειξε τα ακόλουθα σε σχέση με το μήκος και την περίμετρο του πέους:

Στο 80% των συμμετεχόντων το μήκος του πέους σε στύση ήταν μεταξύ 14 και 17,7 εκατοστών, στο 10% ήταν μικρότερο από 14 εκατοστά, ενώ στο 10% μεγαλύτερο από 17,5 εκατοστά. Επίσης, η περίμετρος του πέους σε κατάσταση στύσης ήταν στο 80% των σπουδαστών μεταξύ 10 και 14 εκατοστών.

Αν και όσοι ουσιαστικά και αντικειμενικά έχουν μικρό μέγεθος πέους είναι λίγοι, αρκετοί άνδρες θεωρούν ότι η αύξηση των διαστάσεών του θα τονώσει την αυτοπεποίθηση και την αρρενωπότητά τους.

Επιμήκυνση

Η εγχείρηση επιμήκυνσης έχει σκοπό να προωθήσει το τμήμα του πέους που βρίσκεται στο εσωτερικό του σώματος προς τα έξω. Το 1/3 με 1/2 του συνολικού μήκους του πέους βρίσκεται μέσα στην πύελο. Για να επιτευχθεί η προώθηση της εσωτερικής μοίρας προς τα έξω, αποκόπτονται οι σύνδεσμοι που κρατούν καθηλωμένο το σώμα του πέους πάνω στο ηβικό οστό. (Δες εικόνα 1)

Η τομή για την επέμβαση γίνεται στο τριχωτό μέρος του εφηβαίου. Δεν υπάρχουν τομές πάνω στο ίδιο το πέος. Σε παχύσαρκα άτομα επιτυγχάνεται καλύτερο αποτέλεσμα, όταν η επιμήκυνση συνοδεύεται από ταυτόχρονη λιποαναρρόφηση της κοιλιάς

Το κέρδος σε μήκος δεν μπορεί να προβλεφθεί προεγχειρητικά. Η συνηθισμένη αύξηση είναι δύο με δυόμισι εκατοστά σε ηρεμία, χωρίς να λείπουν και οι περιπτώσεις που μπορεί να φτάσει και τα πέντε εκατοστά (δες εικόνα 2). Το ποσοστό επιμήκυνσης σε κατάσταση στύσης είναι αναλογικά ελαφρώς μικρότερο.

Η διάρκεια της επέμβασης είναι 60 με 90 λεπτά και γίνεται με τοπική ή γενική αναισθησία. Η νοσηλεία διαρκεί μία ημέρα και η αποχή από την εργασία μία εβδομάδα. Η σεξουαλική αποχή επιβάλλεται για 40 ημέρες περίπου.

Από την επέμβαση επιμήκυνσης δεν επηρεάζεται η λειτουργικότητα του πέους ως προς την ούρηση και τη στυτική ικανότητα, ενώ μεταβάλλεται ελαφρώς η γωνία στύσης σε μια πιο οριζόντια θέση. Κατά τους πρώτους μήνες μετά το χειρουργείο είναι πολύ χρήσιμη η εφαρμογή ειδικής συσκευής έλξης που βοηθά στη διατήρηση και την ενίσχυση του αποτελέσματος.

Πάχυνση

Με την εγχείρηση πάχυνσης αυξάνεται η περίμετρος του σώματος του πέους κατά 30 έως 40%. Δύο ή περισσότερες λωρίδες δέρματος από το οποίο έχει αφαιρεθεί η επιδερμίδα, λαμβάνονται από την πτυχή των γλουτών, χωρίς να δημιουργείται σημάδι στην περιοχή. Τα μοσχεύματα τοποθετούνται ακολούθως στα δύο πλάγια του πέους, κάτω από το δέρμα με τομές που γίνονται σε μη εμφανή σημεία.

Η πάχυνση με δερματικό μόσχευμα, αν και δύσκολη τεχνικά, δίνει πολύ καλύτερα αποτελέσματα από την τεχνική πάχυνσης με εμφύτευση λίπους. Το μεγαλύτερο ποσοστό του λίπους που εμφυτεύεται απορροφάται και έτσι η πάχυνση δεν είναι μόνιμη και ομοιόμορφη.

Η διάρκεια της επέμβασης είναι περίπου 60 λεπτά. Η πρώτη εβδομάδα μετά την εγχείρηση είναι πολύ σημαντική για την τροφοδοσία με αίμα των δερματικών μοσχευμάτων στην καινούρια θέση τους. Επιβάλλεται αποχή από την εργασία και από έντονες δραστηριότητες για επτά έως δέκα ημέρες. Το οίδημα που δημιουργείται στην περιοχή υποχωρεί σταδιακά τις επόμενες εβδομάδες, ενώ η σεξουαλική δραστηριότητα επιτρέπεται έπειτα από 30 με 40 ημέρες.

Συνδυασμός επιμήκυνσης και πάχυνσης

Συχνές είναι οι περιπτώσεις κατά τις οποίες γίνονται ταυτόχρονη επιμήκυνση και πάχυνση του πέους. Αυτό σημαίνει ότι αυξάνεται η διάρκεια της επέμβασης σε δύο με τρεις ώρες και πως η μετεγχειρητική περίοδος έχει μεγαλύτερη φάση ανάρρωσης και περισσότερους περιορισμούς. Υπάρχει όμως το κέρδος της διπλής αύξησης με μία επέμβαση.

Προφυλάξεις-Επιπλοκές

Όπως κάθε χειρουργική επέμβαση, οι τεχνικές αύξησης του μεγέθους του πέους έχουν τις ενδείξεις τους, τις αντενδείξεις τους και τις πιθανές επιπλοκές τους.

Σε γενικές γραμμές, κατάλληλοι υποψήφιοι είναι άτομα νεαρής ηλικίας χωρίς προβλήματα υγείας και με ρεαλιστικές προσδοκίες ως προς το αποτέλεσμα της επέμβασης.

Πρέπει να αποφεύγεται η επέμβαση σε άτομα ηλικιωμένα και με προβλήματα υγείας όπως παθήσεις του κυκλοφορικού, σακχαρώδης διαβήτης κ.λπ.

Όσοι καπνίζουν πάρα πολλά τσιγάρα αποτελούν επίσης προβληματική ομάδα γι’ αυτή την επέμβαση.

Οι πιθανές επιπλοκές, εκτός από τη μεταβολή της γωνίας στύσης, είναι ο σχηματισμός αιματώματος ή η δημιουργία φλεγμονής, η διάσπαση του χειρουργικού τραύματος, η εμφάνιση παρατεταμένου οιδήματος και ο σχηματισμός χηλοειδούς.

Ωστόσο, το ποσοστό επιπλοκών είναι πολύ μικρό, ενώ αυτές γενικά αντιμετωπίζονται εύκολα.

Συμπέρασμα

Οι επεμβάσεις μεγέθυνσης του πέους έχουν γίνει πολύ δημοφιλείς τα τελευταία χρόνια. Η απόφαση για να υποβληθεί κάποιος σε αυξητική επέμβαση πρέπει να είναι αποτέλεσμα σοβαρής σκέψης, σωστής ενημέρωσης και επιλογής του κατάλληλου ιατρού και της ενδεδειγμένης χειρουργικής μεθόδου, ώστε τα αποτελέσματα να είναι μόνιμα και ανάλογα των προσδοκιών.

health.in.gr