Συνθετική ορμόνη δίνει λύση στο πρόβλημα του νανισμού

Αθήνα: Παιδιά που ήταν καταδικασμένα να μη ψηλώσουν, λόγω της έλλειψης ενός αυξητικού παράγοντα, μπορούν τελικά να κερδίσουν το ύψος, στο οποίο είναι γενετικά προκαθορισμένο να φτάσουν, χάρη στην ανακάλυψη μιας συνθετικής ορμόνης.

Τα στοιχεία παρουσιάστηκαν με αφορμή το 2ο Παγκόσμιο Συνέδριο, με θέμα τις συνέπειες των βασικών ενδοκρινοπαθειών της παιδικής ηλικίας στην ενήλικη ζωή.

Οι εργασίες του συνεδρίου, που υποστηρίζεται επιστημονικά από την Ελληνική Ιατρική Εταιρεία Έρευνας και Εφαρμογών για την Αυξητική Ορμόνη άρχισαν την Πέμπτη και θα συνεχιστούν μέχρι το Σάββατο.

Σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησαν οι καθηγητές Ενδοκρινολογίας Γεράσιμος Κρασσάς και Ζβι Λαρόν τόνισαν ότι έχει βρεθεί πως σε βλάβη των υποδοχέων της αυξητικής ορμόνης δεν παράγονται ινσουλινόμορφοι αυξητικοί παράγοντες, με αποτέλεσμα το παιδί να μην ψηλώνει και να έχουμε νανισμό, ενώ η αυξητική ορμόνη εκκρίνεται κανονικά. Η νόσος αυτή ονομάζεται νόσος Λαρόν καθ’ όσον ο Δρ Λαρόν ήταν ο πρώτος που την περιέγραψε.

Μέχρι πρόσφατα δεν υπήρχε θεραπεία για τα παιδιά αυτά, τα οποία εκτός του ότι ήταν καταδικασμένα να μείνουν νάνοι, παρουσίαζαν και μια πλειάδα από άλλα συμπτώματα.

Συγκεκριμένα, διαπιστώθηκε ότι τα παιδιά αυτά εκτός από νανισμό παρουσιάζουν μικρά άκρα, μικρά σπλάχνα, εκσεσημασμένη παχυσαρκία, διαταραχές από το δέρμα και από την τριχοφυΐα, αντίσταση στην ινσουλίνη, καθυστέρηση της σκελετικής ωρίμανσης και οστεοπόρωση, όπως επίσης και ανανάπτυκτο κεντρικό νευρικό και μυϊκό σύστημα. Εκτός από τις κλινικές διαταραχές, έχουν διαπιστωθεί και διάφορες βιοχημικές ανωμαλίες, στις οποίες συμπεριλαμβάνονται και οι διαταραχές λιπιδίων.

Πριν από λίγα χρόνια συντέθηκε για πρώτη φορά στο εργαστήριο η ορμόνη IGF-I και άρχισε μετά να χορηγείται θεραπευτικά σε παιδιά, που έπασχαν από τη νόσο του Λαρόν. Τα παιδιά αυτά κερδίζουν τελικά το ύψος, που είναι γενετικά προκαθορισμένο να φτάσουν και δεν μένουν νάνοι. Η ορμόνη IGF-I πρέπει να χορηγείται στα παιδιά αυτά εφ’ όρου ζωής.

Βαθμιαίως οι πειραματικές μελέτες με το φάρμακο προχώρησαν και σε άλλες καταστάσεις, που είχαν ή δεν είχαν σχέση με τη νόσο αυτή. Πρόσφατα η συνθετική IGF-I χρησιμοποιήθηκε ως συμπληρωματική θεραπεία εφήβων με σακχαρώδη διαβήτη τύπου Ι, που υποβάλλονταν σε αγωγή με σχήμα πολλαπλών ενέσεων ινσουλίνης.

Τα πρώτα αποτελέσματα είναι ενθαρρυντικά, διότι η εξωγενής χορήγηση του φαρμάκου αποκαθιστά τις φυσιολογικές τιμές του IGF-I και ελαττώνει τις αυξημένες τιμές αυξητικής ορμόνης στο πλάσμα, όπως επίσης ελαττώνει και την ποσότητα της χορηγούμενης ινσουλίνης.

Η χορήγηση του φαρμάκου αυτού αποκαθιστά τον προσβεβλημένο νευρικό ιστό και βελτιώνει τη νεφρική λειτουργία των διαβητικών ασθενών. Άλλες δυνατότητες, που διαπιστώθηκαν τελευταία, είναι η χορήγησή του σε ασθενείς που έχουν αναπτύξει αντισώματα στην ανθρώπινη αυξητική ορμόνη και έτσι η χορήγηση της τελευταίας εξωγενώς δεν βοηθά τους αρρώστους αυτούς για να ψηλώσουν.

Πηγή: ΑΠΕ

health.in.gr