Η συμπεριφορά της μητέρας καθορίζει την μετέπειτα συμπεριφορά του παιδιού

Μπράιτον: Ο τρόπος που η μητέρα φροντίζει το βρέφος καθορίζει πόσο ήρεμο θα είναι στην μετέπειτα ζωή του, καθώς η συμπεριφορά της μπορεί να αλλάξει τον τρόπο λειτουργίας των γονιδίων του, σύμφωνα με μελέτες που παρουσιάστηκαν κατά τη διάρκεια συνεδρίου.

Σύμφωνα με ανακοινώσεις που έγιναν σε συνέδριο που διεξήχθη στη Μ. Βρετανία με θέμα «Οι εμβρυϊκές και βρεφικές ρίζες ασθενειών των ενηλίκων», πειράματα που έγιναν σε ποντίκια τα οποία γλείφονταν από τις μητέρες τους περισσότερο από ότι συνήθως συμβαίνει μεγαλώνοντας ήταν λιγότερο αγχώδη και παρήγαγαν χαμηλότερα επίπεδα ορμονών του στρες, συγκριτικά με άλλα ποντίκια που δεν τύγχαναν της ίδιας φροντίδας από τις μητέρες τους.

Συγκεκριμένα ερευνητές του Πανεπιστημίου Μακ Γκιλ στο Τορόντο του Καναδά με επικεφαλής τον Δρ Μάικλ Μένεϊ μελέτησε τη συμπεριφορά 100 ποντικιών κατά τη διάρκεια διαφόρων πειραμάτων, για να μπορέσει να αποδείξει ότι η συμπεριφορά της μητέρας είναι αυτή που καθορίζει την προσωπικότητα του παιδιού.

Όλες οι μητέρες-ποντίκια φροντίζουν τα μωρά τους, θηλάζοντάς τα, αλλά η διαδικασία της περιποίησης τους με καθαρισμό του τριχώματός τους είναι κάτι που μερικές το κάνουν συχνότερα συγκριτικά με άλλες. Τα αποτελέσματα των πειραμάτων έδειξαν ότι τα ποντίκια που τύγχαναν μεγάλης φροντίδας από τις μητέρες τους, παρήγαγαν λιγότερες ορμόνες του στρες και παρουσίασαν λιγότερες εξάρσεις στην συμπεριφορά τους ως ενήλικες συγκριτικά με ποντίκια που ως βρέφη είχαν τη συνήθη φροντίδα.

Με δηλώσεις του στο ειδησεογραφικό δίκτυο CNN ο Δρ Μένεϊ εξήγησε ότι «ο εγκέφαλος περιέχει υποδοχείς για τις ορμόνες του στρες όπως η κορτιζόλη. Όσο περισσότεροι υποδοχείς υπάρχουν, τόσο μεγαλύτερη ευαισθησία στην κορτιζόλη έχει ο εγκέφαλος και είναι ευκολότερο να δώσει εντολή στα επινεφρίδια να σταματήσουν τη διάσπαση των ορμονών. Οι υποδοχείς είναι αυτοί που καθορίζουν τον τρόπο που αντιδρά το σώμα στο στρες».

Γονιδιακές εξετάσεις που έγιναν στα ποντίκια απέδειξαν ότι εκείνα που ανατράφηκαν με περισσότερη φροντίδα είχαν περισσότερους υποδοχείς κορτιζόλης στον εγκέφαλο τους. Μάλιστα για να αποκλειστεί το ενδεχόμενο της κληρονομικότητας, οι ερευνητές πήραν τα ποντίκια από τις μητέρες τους και τα έδωσαν σε άλλες για να τα φροντίσουν. Το αποτέλεσμα εξακολουθούσε να είναι το ίδιο, ακόμα και όταν τα ποντίκια αποχωρίστηκαν τελείως τις μητέρες τους και η φροντίδα τους γινόταν από την ερευνητική ομάδα.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η αλλαγή στην παραγωγή των υποδοχέων του εγκεφάλου ήταν εμφανής από την δεύτερη εβδομάδα ζωή των ποντικιών και μπορούσε να αντιστραφεί μέσω χημικής χειραγώγησης, γεγονός που υποδεικνύει ότι οι αλλαγές δεν είναι μη αναστρέψιμες στους ανθρώπους.

Σχολιάζοντας στο αποτέλεσμα της μελέτης ο Δρ Πήτερ Γκλούκμαν καθηγητής Παιδιατρικής και Περιγεννητικής Βιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Όκλαντ στη Νέα Ζηλανδία επεσήμανε ότι «πολλές παλαιότερες μελέτες έχουν τεκμηριώσει μια σύνδεση μεταξύ της συμπεριφοράς της μητέρας και της μετέπειτα πνευματικής υγείας του παιδιού. Ωστόσο παραμένει ασαφές κατά πόσο τα ευρήματα της μελέτης βρίσκουν αντιστοιχία στον άνθρωπο».

Αξίζει να σημειωθεί ότι τα ποντίκια γεννιούνται με τα μάτια κλειστά και είναι πολύ ευαίσθητα στην αφή, ενώ ο άνθρωπος γεννιέται σε ένα πιο περίπλοκο περιβάλλον με μεγαλύτερης έκτασης αισθητική διέγερση.

health.in.gr