Αθήνα: Την έναρξη πανευρωπαϊκής εκστρατείας για μια ευρωπαϊκή αλιευτική πολιτική προς όφελος του φυσικού περιβάλλοντος αλλά και των παραγωγικών ομάδων που εξαρτώνται από αυτόν τον τομέα, ανακοίνωσε το WWF. Η εκστρατεία ξεκινά εν όψει της αναθεώρησης της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής (KAΠ) της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία θα πραγματοποιηθεί μέσα στο 2002 και αποτελεί μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για ριζικές αλλαγές στην αλιευτική πολιτική για τα επόμενα δέκα χρόνια.

Στη σχετική αναφορά του το WWF υποδεικνύει τους βασικούς λόγους για τους οποίους πρέπει να αναθεωρηθεί η ΚΑΠ. Ενδεικτικά, επισημαίνεται ότι:

* Ο αλιευτικός στόλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) είναι κατά 40% τουλάχιστον πιο δυνατός από όσο μπορούν να αντέξουν τα αλιευτικά πεδία δράσης του.

* Ταυτόχρονα, η ΕΕ επιδοτεί τον ευρωπαϊκό αλιευτικό στόλο με 1,4 δισ. ευρώ το χρόνο -σημαντικό ποσοστό των χρημάτων αυτών επενδύεται στην ενίσχυση της αλιευτικής δύναμης.

* Η ΕΕ δεν ασχολείται ουσιαστικά με τη μείωση του παρεμπίπτοντος αλιεύματος (σύλληψη ψαριών που δεν αποτελούν στόχο): το 1/3 τουλάχιστον του συνολικού αλιεύματος ρίχνεται ξανά στη θάλασσα, συνήθως νεκρό, επειδή περιλαμβάνει είδη που δεν αποτελούν στόχο, είναι πολύ μικρά ή είναι περισσότερα από όσα επιτρέπεται να αλιευθούν.

* Η ΕΕ πληρώνει τους ευρωπαϊκούς αλιευτικούς στόλους για να ψαρεύουν στις ακτές των αναπτυσσόμενων χωρών, κυρίως στη δυτική Αφρική, μεταφέροντας απλώς το πρόβλημα της υπεραλίευσης αλλού και απειλώντας παράλληλα τις παράκτιες κοινότητες που εξαρτώνται από τα ψάρια.

Σε ό,τι αφορά τον αριθμό σκαφών, η Ελλάδα διαθέτει έναν από τους μεγαλύτερους επαγγελματικούς αλιευτικούς στόλους στην ΕΕ με 20.000 περίπου σκάφη (παράκτιας, μέσης και υπερπόντιας αλιείας). Το μεγαλύτερο ποσοστό των επιδοτήσεων της ΕΕ χρησιμοποιείται για την ενίσχυση και τον εκσυγχρονισμό των σκαφών μέσης αλιείας (γρι γρι, μηχανότρατες), παρ’ όλο που το 90% του αλιευτικού στόλου της χώρας μας αποτελείται από σκάφη παράκτιας αλιείας.

«Η αναμόρφωση της ΚΑΠ είναι ουσιαστικά η τελευταία ευκαιρία που έχουν οι χώρες-μέλη της ΕΕ για να αντιμετωπίσουν το έντονο πρόβλημα της υπεραλίευσης» επισήμανε ο Δημήτρης Καραβέλλας, διευθυντής του WWF Ελλάς. «Η Ελλάδα μπορεί και πρέπει να υιοθετήσει νέες μεθόδους διαχείρισης των αλιευτικών αποθεμάτων της, αξιοποιώντας και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της χώρας. Για παράδειγμα, η δημιουργία περιοχών κλειστών για την αλιεία με στόχο την ανάκαμψη του αποθέματος αποτελεί ένα διεθνώς αποδεκτό εργαλείο διαχείρισης, το οποίο μπορεί κάλλιστα να εφαρμοστεί και στη χώρα μας.»

Το WWF ζητά:


* Η νέα ΚΑΠ να περιέχει ξεκάθαρες και μετρήσιμες δεσμεύσεις για τη μείωση της αλιευτικής δύναμης της ΕΕ τα επόμενα δέκα χρόνια.

* Να αναθεωρηθεί το σύστημα των επιδοτήσεων με στόχο την αειφόρο αλιεία.

* Να εξασφαλιστούν δίκαιες και ορθολογικές αλιευτικές συμβάσεις με τρίτες χώρες, οι οποίες θα λαμβάνουν υπόψη τις ανάγκες των τοπικών κοινοτήτων και θα εναρμονίζονται με τις διεθνείς συμβάσεις

* Την προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος από τις αρνητικές συνέπειες της υπερβολικής αλιευτικής δραστηριότητας.

health.in.gr

Ειδήσεις Σήμερα: