Opel Corsa OPC: Hard core machine

Γιάννης Αδάναλης

Καλώς ή κακώς έχουμε συνηθίσει την Opel στο ρόλο της μετριοπαθούς φίρμας. Αυτής δηλαδή που θα επέλεγε μια συντηρητική μερίδα αγοραστών, έχοντας εκτιμήσει την εύπεπτη σχεδιαστική ταυτότητα των προϊόντων της και το ποιοτικό της προφίλ.

Δύσκολα μπορεί να ξεχάσει κανείς τα κλασσικά Kadett ή, στη χειρότερη περίπτωση, τα νεότερα Ascona της δεκαετίας του 80. Ακόμα και στην εποχή των Astra ή και των μικρότερων Corsa, η Opel επέλεξε έναν ξεκάθαρα… γερμανικό τρόπο, ώστε να καταφέρει να διακριθεί και να συνεχίσει την καθόλα πετυχημένη πορεία της στη γηραιά ήπειρο.

Ακολούθησαν τα πρώτης γενιάς OPC, που θέλησαν να τονώσουν το brand name της Opel, χωρίς να καταφέρουν, ωστόσο, να ξεφύγουν από τον ανίκητο, μέχρι τότε, γερμανικό συντηρητισμό. Τα Astra και Zafira είχαν τις επιδόσεις, όχι όμως και τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά, που θα έδιναν την ευκαιρία στην φίρμα να απευθυνθεί σε ένα τελείως διαφορετικό κοινό.

Η… ρετσινιά του οικογενειακού αυτοκινήτου παρέμεινε, ιδιαίτερα στην περίπτωση του Zafira, όπου ο δίλιτρος κινητήρας των 200 ίππων χανόταν πίσω από την ευρυχωρία και τις περιορισμένες πολυμορφικές δυνατότητες της καμπίνας του.

Τα πράγματα άλλαξαν με την παρουσίαση της τελευταίας γενιάς του Corsa και συγκεκριμένα της κορυφαίας του έκδοσης, την εξέλιξη της οποίας επιμελήθηκε το Opel Performance Center.

Φορώντας ένα πραγματικά εντυπωσιακό body kit, το μικρό κατά τ’ άλλα Οpel κάνει τη διαφορά, αφήνοντας πίσω του το βαρετό παρελθόν της φίρμας. Έχοντας δανειστεί το τρίθυρο αμάξωμα των συμβατικών εκδόσεων, δεν διστάζει να διαφοροποιηθεί, προβάλλοντας ξεκάθαρα τα δυναμικά του χαρακτηριστικά.

Οι νέοι προφυλακτήρες αποτελούν την πιο ενδεικτική αλλαγή στο αμάξωμα του Corsa OPC. Χαρακτηριστικά είναι τα βράγχια απαγωγής θερμότητας, όπως και η τριγωνική και κεντρικά τοποθετημένη απόληξη της εξάτμισης. Ο αεροδυναμικός διαχύτης στον πίσω προφυλακτήρα, η αεροτομή της τρίτης πόρτας και τα skirts του πλαϊνού τμήματος ολοκληρώνουν τη σχεδόν προκλητική εικόνα αυτού του Corsa.

Αντάξια του εξωτερικού τμήματος είναι και η εικόνα του εσωτερικού. Δίχως αμφιβολία τα δίχρωμα καθίσματα της Recaro είναι αυτά που ξεχωρίζουν, θυμίζοντας στο σχεδιασμό τους ομολογκαρισμένα bucket. Εξίσου εντυπωσιακό και το τριάκτινο τιμόνι, στο οποίο συναντάμε το λογότυπο OPC.

Στον βασικό εξοπλισμό της συγκεκριμένης έκδοσης περιλαμβάνονται και τα μεταλλικά πεντάλ, όπως άλλωστε και κάθε ηλεκτρική ευκολία των ημερών μας. Σε επίπεδο ασφάλειας, τέλος, στάνταρ προσφέρονται οι 6 αερόσακοι, το ESP και φυσικά το ABS.

Πέρα από τις όποιες τροποποιήσεις του αμαξώματος και της καμπίνας των επιβατών, το OPC διαθέτει ένα σημαντικό προβάδισμα έναντι οποιασδήποτε άλλης έκδοσης παραγωγής του Corsa. Αυτό δεν είναι άλλο από το υπερτροφοδοτούμενο κινητήρα των 1.600 κ.εκ., η απόδοση του οποίου φτάνει τους 192 ίππους. Ενδεικτική των δυνατοτήτων του και η μέγιστη ροπή των 230 Nm, που αποδίδεται στις 1.980 σ.α.λ.

Το μηχανικό κιβώτιο των έξι σχέσεων μεταφέρει την κίνηση στον μπροστινό άξονα, ενώ οι τροχοί των 17 ιντσών σε συνεργασία με τα ηλεκτρονικά, αναλαμβάνουν να περάσουν την ισχύ των 192 ίππων στην άσφαλτο. Όπως και να έχει πάντως τα 7,2 δευτερόλεπτα και η αποφασιστική πίεση του δεξιού πεντάλ αρκούν για την επιτάχυνση του κορυφαίου Corsa παραγωγής στα 100 χλμ./ώρα.

Χρόνος που, στα χαρτιά τουλάχιστον, το κατατάσσει στην κορυφή της κατηγορίας του, χωρίς μάλιστα να καθιστά απαγορευτική την αντιπαράθεσή του με μεγαλύτερες και σαφώς ισχυρότερες προτάσεις.

Με δεδομένες τις κορυφαίες επιδόσεις και το άκρως επιθετικό προφίλ, αυτό που έχει να αποδείξει το Corsa OPC είναι οι δυνατότητές του στο δρόμο. Πραγματική πρόκληση η παρουσία 200 σχεδόν ίππων σε ένα αμάξωμα τεσσάρων μέτρων, που η Opel αποδέχτηκε εξελίσσοντας ένα υπερτροφοδοτούμενο αυτοκίνητο πόλης.

Η πρώτη αίσθηση που σου δίνεται είναι ότι πολλά από τα χαρακτηριστικά των ατμοσφαιρικών εκδόσεων έχoυν διατηρηθεί. Εξαιρετικά άμεσο το τιμόνι, χωρίς όμως να διαθέτει και την ανάλογη αίσθηση. Απλά αποδεκτό, αντίστοιχα, το εξατάχυτο κιβώτιο, η κλιμάκωση του οποίου περνά σε δεύτερη μοίρα, χάρη στη ροπή του κινητήρα.

Ακόμα και η ανάρτηση φαντάζει ανάλογη των συμβατικών Corsa. Η ποιότητα κύλισης έχει διατηρηθεί σε υψηλά, για τα δεδομένα της κατηγορίας, επίπεδα, μέχρι τουλάχιστον οι πρώτες εγκάρσιες ανωμαλίες βρεθούν στο δρόμο σου, προλογίζοντας τη βίαιη επιστροφή σου στην ελληνική πραγματικότητα.

Ανεξάρτητα απ΄όλα αυτά, πάντως, δεν δυσκολεύεσαι να ανεβάσεις ρυθμούς, εκμεταλλευόμενος την εκρηκτικότητα του υπερτροφοδοτούμενου μηχανικού συνόλου και την ικανότητα του πλαισίου να διατηρεί στη… γη τους τροχούς του OPC.

Αν μείνεις στο γκάζι, θέλοντας να στρίψεις εξαντλώντας ταυτόχρονα τη διαδρομή του, είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα υποστρέψεις. Ακολουθώντας μια περισσότερο ορθολογική τακτική, αυξάνεις εντυπωσιακά τις πιθανότητες σου να ανακαλύψεις τα όρια πρόσφυσης του μικρού Οpel και φυσικά να διατηρηθείς μέσα σ΄αυτά.

Παρά τους 192 ίππους και την υπερτροφοδότηση, το Corsa ΟPC είναι αρκετά φιλικό. Αρκεί βέβαια να σεβαστείς τις εν γένει αδυναμίες που παρουσιάζουν οι περισσότερες προτάσεις ανάλογων χαρακτηριστικών.

Καθοριστική και η παρουσία του ESP, το οποίο αναλαμβάνει να διορθώσει τις λάθος εκτιμήσεις του οδηγού, για τις δυνατότητες του ίδιου, αλλά και του αυτοκινήτου. Δυστυχώς, για τους μυημένους και μόνο, το ηλεκτρονικό σύστημα δυναμικής ευστάθειας δεν απενεργοποιείται πλήρως, επεμβαίνοντας αποφασιστικά, με σκοπό να περιορίσει ακόμα και την ηθελημένη αποσταθεροποίηση του πίσω άξονα.

Συνοψίζοντας, η έκδοση OPC ενισχύει την παρουσία του ήδη πετυχημένου Corsa, έχοντας τοποθετηθεί δικαιολογημένα στην κορυφή της γκάμας του. Το εξεζητημένο παρουσιαστικό, οι εκρηκτικές επιδόσεις και η τιμή των 21.990 ευρώ, επαναφέρει την Opel στις επιλογές ενός αγοραστικού κοινού, που μέχρι σήμερα αγνοούσε, σχεδόν, την ύπαρξή της.