Ο γαλαξίας μας ίσως συγκρούστηκε με μικρότερο γαλαξία πριν από δισεκατομμύρια χρόνια

68

Ομάδα αστρονόμων από τις ΗΠΑ, τη Βρετανία και την Αυστραλία ανακοίνωσε την Παρασκευή, στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Αστρονομικής Εταιρείας στο Σαν Ντιέγκο, ότι η διόγκωση σε ένα συγκεκριμένο τμήμα του γαλαξία μας πιθανότατα οφείλεται στο υπόλειμμα ενός μικρότερου γαλαξία, ο οποίος αφομοιώθηκε από το δικό μας πριν από δισεκατομμύρια χρόνια.

Η ομάδα των αστρονόμων που εντόπισε την εξογκωμένη περιοχή των άστρων μεγάλης ηλικίας, περιοχή γνωστή και με την ονομασία Two Degree Field (2dF) Old Stellar Population Survey, βασίστηκε σε παρατηρήσεις 1.500 αστέρων που έχουν ανάλογη μάζα με αυτήν του Ηλίου.

Αυτή η περιοχή, που βρίσκεται στα εξωτερικά τμήματα του γαλαξία μας, παρουσιάζει ένα «πρήξιμο», το οποίο πιστεύεται ότι προκλήθηκε ύστερα από τη σύγκρουση μεταξύ του δικού μας γαλαξία και ενός μικρότερου γαλαξία – δορυφόρου.

«Ως γνωστόν, οι παλιρροϊκές αλληλεπιδράσεις μεταξύ Γης και Σελήνης προκαλούν διαστρεβλώσεις στο μαγνητικό πεδίο και των δύο σωμάτων· αυτό ακριβώς συνέβη όταν ο γαλαξίας – δορυφόρος συγκρούστηκε με το δικό μας γαλαξία» εξηγεί η Ρόζμαρι Βάις του Πανεπιστημίου Τζον Χόπκινς. «Ο μικρότερος γαλαξίας τροφοδοτεί συνήθως το μεγάλο γαλαξία με τεράστιες ποσότητες ενέργειας στην περιοχή της σύγκρουσης, με αποτέλεσμα την αύξηση του πάχους της περιοχής».

Οι αστρονόμοι θεωρούν ότι οι μεγάλοι γαλαξίες, όπως ο δικός μας, γεννήθηκαν από τις συγχωνεύσεις μικρότερων γαλαξιών, ενώ ο παχύς δίσκος αποτελεί το υπόλοιπο της τελευταίας σύγκρουσης. «Αυτό που δεν γνωρίζουμε ακόμη είναι το πότε και με ποιον ακριβώς τρόπο πραγματοποιήθηκε η συγχώνευση στο δικό μας γαλαξία» τόνισε η Βάις.

Μία δεύτερη θεωρία, η οποία στηρίχτηκε στην πρόσφατη ανακάλυψη ενός τεράστιου υπέρπυκνου νέφους υδρογόνου γύρω από έναν απόμακρο γαλαξία, αναφέρει ότι ένας αρκετά μεγάλος γαλαξίας με περιεκτικότητα 100 δισεκατομμυρίων αστέρων μπορεί να γεννηθεί από ένα τέτοιο νέφος υδρογόνου.

Τέλος, η Βάις μαζί με τους συναδέλφους της πρόκειται να ερευνήσουν άλλα 10.000 άστρα μεγάλης ηλικίας εντός του γαλαξία μας χρησιμοποιώντας το φασματογράφο του Anglo – Australian Telescope.

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ