Αστρονόμοι μελετούν σπάνιο σφαιρικό νεφέλωμα
Το απλό γεωμετρικό σχήμα του πλανητικού νεφελώματος Abell 39 θα βοηθήσει τους αστρονόμους να μελετήσουν τη χημική σύνθεση πολλών αστέρων, οι οποίοι βρίσκονται στα τελευταία στάδια της ζωής τους. Το συμπέρασμα αυτό ανακοινώθηκε τη Δευτέρα στη 197η σύσκεψη της Αμερικανικής Αστρονομικής Ένωσης στο Σαν Ντιέγκο.
68
Το απλό γεωμετρικό σχήμα του πλανητικού νεφελώματος Abell 39 θα βοηθήσει τους αστρονόμους να μελετήσουν τη χημική σύνθεση πολλών αστέρων, οι οποίοι βρίσκονται στα τελευταία στάδια της ζωής τους. Το συμπέρασμα αυτό ανακοινώθηκε τη Δευτέρα στη 197η σύσκεψη της Αμερικανικής Αστρονομικής Ένωσης στο Σαν Ντιέγκο.
Το άστρο που δημιούργησε το νεφέλωμα περιείχε μόνο τις μισές ποσότητες οξυγόνου που έχουν εντοπίσει οι επιστήμονες στον Ήλιο, γεγονός όχι ασυνήθιστο, διότι -όπως γνωρίζουμε- ο Ήλιος είναι εμπλουτισμένος με βαρύτερα χημικά στοιχεία (άνθρακας, σίδηρο κ.ά.).
«Η πραγματική σφαιρική φύση του όμορφου νεφελώματος μάς βοηθά στη μελέτη της σύνθεσης του αστέρα που το προκάλεσε. Συνήθως τα περισσότερα νεφελώματα αυτού του τύπου παρουσιάζουν τρισδιάστατα γεωμετρικά σχήματα και μας μπερδεύουν» δήλωσε ο διευθυντής του αστεροσκοπείου Wisconsin – Indiana – Yale – NOAO (WIYN).
Το πλανητικό νεφέλωμα Abell 39 είναι το 39ο μεγάλο νεφέλωμα του διάσημου καταλόγου Abell, το οποίο δημιουργήθηκε από τον Αμερικανό αστρονόμο Τζορτζ Αμπελ (1927 – 1983) το 1966. Βρίσκεται σε απόσταση 7.000 ετών φωτός από τη Γη στον αστερισμό του Ηρακλή και έχει διάμετρο περίπου πέντε έτη φωτός και πάχος το ένα τρίτο του έτους φωτός.
Σύμφωνα με τις σύγχρονες απόψεις της Αστροφυσικής, τα πλανητικά νεφελώματα (ή αλλιώς πλανητικοί νεφελοειδείς), τα οποία πήραν το όνομά τους από το διάσημο Ουίλιαμ Χέρσελ (ανακάλυψε τον πλανήτη Ουρανό το 1781), δημιουργούνται από μια ισχυρή έκρηξη των εξωτερικών στρωμάτων των αστεριών, που βρίσκονται στο κέντρο των νεφελωμάτων.
Η ταχύτητα διαστολής των νεφελωμάτων αυτών είναι σχετικά «μικρή» και προσεγγίζει τα 30 χλμ/δευτερόλεπτο. Η μικρή ταχύτητα διαστολής τους συντελεί στο να έχουν διάρκεια ζωής που κυμαίνεται μεταξύ δεκάδων χιλιάδων και δεκάδων εκατομμυρίων ετών.
Μέχρι σήμερα στο Γαλαξία μας έχουν αναγνωριστεί αρκετές εκατοντάδες τέτοια νεφελώματα, που βρίσκονται σε απόσταση μεγαλύτερη των 1.000 ετών φωτός από τη Γη, ενώ ο συνολικός αριθμός τους υπολογίζεται σε μερικές χιλιάδες.
Σημειώνουμε ότι ένα πλανητικό νεφέλωμα, εκτός από την ονομασία, δεν έχει καμία σχέση με τη δημιουργία πλανητικού συστήματος γύρω από το μητρικό άστρο. Αντιθέτως μάλιστα! Ενώ η δημιουργία πλανητών αρχίζει στα πρώτα στάδια της ζωής ενός άστρου, το πλανητικό νεφέλωμα είναι ένα αέριο κέλυφος γύρω από ένα άστρο που οδεύει προς τον αναπόφευκτο θάνατό του.
Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ
- Πηγές ΠΑΣΟΚ – Εξεταστική: Γιατί δεν δίνουν τα συμπληρωματικά στοιχεία για την πληρωμή των δεσμευμένων ΑΦΜ;
- Ξεκίνησε η γενική συνέλευση της ΚΕΔΕ για τον Κώδικα
- ΣΥΡΙΖΑ για το μπάχαλο με τις πληρωμές αγροτών: Άλλο ένα φιάσκο, άλλος ένας εμπαιγμός
- Κυψέλη: Τεταμένο το κλίμα στο σχολείο όπου μαχαιρώθηκε η 14χρονη – Κλείδωσαν μέσα δύο διευθυντές
- Ο Παναθηναϊκός και ο Κέντρικ Ναν κατέγραψαν ιστορικές επιδόσεις στην Πόλη
- Ελένη Καρακάση: «Είμαστε σε διαδικασία αναδοχής και υιοθεσίας»


